Postulator procesu Teresy Marchockiej, pracujący na co dzień w klasztorze w Wadowicach, wyznaje, że „kandydatka na ołtarze prezentuje świętość z wczoraj z przesłaniem na dziś”. „Podobnie jak urodzona 500 lat temu św. Teresa od Jezusa z Avila, ta polska Teresa od Jezusa, dzisiejszemu, często zagubionemu w wirze świata człowiekowi, goniącemu za dobrobytem materialnym i wyzutemu z wartości duchowych, przypomina i ofiaruje przesłanie Karmelu, ukierunkowane na głębię i na nadprzyrodzoność. Pociąga i urzeka wiele osób, które gromadzi wokół siebie i wprowadza je na drogę ewangelicznej doskonałości, co nie może nie napawać nas radością” – zaznacza karmelita w rozmowie z KAI i podkreśla, że „święci się nie starzeją, gdyż żyjąc Ewangelią, są - jak mówił św. Jan Paweł II - ludźmi jutra, ludźmi nadziei i zwiastunami lepszego świata”.

Liczące ponad 2 tys. stronic akta nt. świętości życia i cnót służebnicy Bożej, zgromadzone podczas kilkuletniego dochodzenia diecezjalnego, zostaną teraz poddane weryfikacji i ocenie merytorycznej Stolicy Apostolskiej. Jeśli Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych wyda dekret o ważności dochodzenia diecezjalnego, zostanie opracowana w sprawie cnót Teresy Marchockiej stosowna „Positio”, która stanie się przedmiotem analizy teologów konsultorów oraz biskupów i kardynałów. Opierając się na ich opinii Ojciec Święty będzie mógł podjąć ostateczną decyzję w sprawie heroiczności cnót tej polskiej mniszki.

Marianna Marchocka urodziła się 25 czerwca 1603 w Stróżach koło Zakliczyna w diecezji tarnowskiej. W roku 1620 wstąpiła do klasztoru karmelitanek bosych pw. św. Marcina w Krakowie, gdzie przybrała imię Teresa od Jezusa na cześć św. Teresy z Avila. Była fundatorką klasztorów karmelitanek bosych we Lwowie i w Warszawie, gdzie zmarła w opinii świętości 19 kwietnia 1652 r. Jest autorką autobiografii mistycznej. Jej doczesne szczątki w 1818 r. po kasacie klasztoru warszawskiego, spoczywają u sióstr karmelitanek bosych w Krakowie przy ul. Kopernika. Wielokrotnym próbom rozpoczęcia jej procesu beatyfikacyjnego stawały na przeszkodzie wojny, zabory, upadek państwa i czasy komunistyczne.