Ubóstwo dotyczy różnych sfer naszego życia – podkreśla s. Joanna Ciemięga. – Każdy z nas jest poraniony, ma jakieś swoje zniewolenia, złe przyzwyczajenia, grzechy, tylko na zewnątrz jesteśmy czyści i uporządkowani, a po naszych ubogich widać, że im się wszystko zawaliło – tłumaczy albertynka.

Ecce homo

– Kiedyś znalazłam się na melinie. Brud i smród. Na podłodze w brudnych szmatach leżał mężczyzna. Był mocno pobity. Miał połamane nogi i rękę. Od 3 dni nie wstawał z tego barłogu. Wtedy, patrząc na tego człowieka, po raz pierwszy doświadczyłam, co oznacza nasz albertyński charyzmat i jaki to był heroizm, że Brat Albert zamieszkał z takimi ludźmi – opowiada s. Renata Dudzik. To historia sprzed 25 lat, kiedy s. Renata jako młoda albertynka zaczynała pracę z ubogimi. Teraz ma za sobą lata posługi w Krakowie, Andrychowie, Wadowicach, a także w Stanach Zjednoczonych, ale jak mówi, do charyzmatu swojego zgromadzenia wciąż dorasta.