Reklama

Peregrynacja obrazu Jezusa Miłosiernego

Z Jezusem Miłosiernym w parafii Płowęż

Niedziela toruńska 29/2003

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W parafii Płowęż nawiedzenie obrazu Jezusa Miłosiernego poprzedziły rekolekcje, które były jednocześnie przygotowaniem do parafialnego odpustu św. Małgorzaty. Pięciodniowe rekolekcje głosił ks. Wojciech Miszewski, redaktor edycji toruńskiej Niedzieli. W swoich naukach wskazywał na największy z przymiotów Bożych, jakim jest miłosierdzie. Zwrócił uwagę na dwa miejsca, gdzie się ono najbardziej przejawia: sakrament pokuty oraz Eucharystię. Podkreślał, jak ważne są te sakramenty dla rozwoju życia duchowego człowieka. Korzystając z nich, mamy być świadkami dzieł miłosierdzia w codziennym życiu. Parafianie, odpowiadając na zaproszenie Księdza Proboszcza i Księdza Rekolekcjonisty, bardzo licznie skorzystali z sakramentu pokuty. Był to bardzo wzruszający widok, kiedy prawie wszyscy uczestnicy celebracji liturgicznych przystępowali do Komunii św.
Nadszedł dzień 2 lipca. O godz. 17.45 obraz został przywieziony z Ostrowitego; w Płowęży rozpoczęła się jego peregrynacja po dekanacie Jabłonowo. Podczas tej uroczystości obecny był bp Józef Szamocki. Proboszcz parafii w Płowęży - ks. kan. Józef Kiełpiński powiedział w słowach powitania, że wiek XX to wiek zapotrzebowania na Miłosierdzie Boże. Okres dwóch wojen, przelewu krwi, demoralizacji i bezbożnictwa, a z drugiej strony orędzie fatimskie i objawienie się Jezusa Miłosiernego św. siostrze Faustynie. Podkreślił, że główną chorobą współczesnego człowieka jest grzech, odejście od Przykazań Bożych, od modlitwy i adoracji. Jedynym lekarstwem na te schorzenia jest Miłosierdzie Boże. Następnie sprawowana była Msza św., której przewodniczył bp Szamocki. W homilii Ksiądz Biskup wskazał na Chrystusa Miłosiernego, który daje nadzieję na przyszłość; to w Nim mamy pokładać ufność, bo tylko wtedy możemy bezpiecznie podążać przez życie. Licznie zebrani wierni przystąpili do Stołu Pańskiego, a po Eucharystii rozpoczęła się Wieczysta Adoracja. Przed wystawionym Najświętszym Sakramentem Ksiądz Biskup zawierzył parafię Płowęż Miłosierdziu Bożemu. Był to centralny moment podczas nawiedzenia obrazu.
Przez całą noc parafianie adorowali Najświętszy Sakrament. Choć parafia liczy zaledwie 840 mieszkańców, Jezus Eucharystyczny ani na chwilę nie pozostał sam. Następnego dnia przed południem była sprawowana Msza św. dla chorych. W homilii Ksiądz Rekolekcjonista wskazał na sens cierpienia. Podkreślał, że nie należy się go bać i uciekać od niego, swoje cierpienia należy powierzyć Chrystusowi biczowanemu i umęczonemu na krzyżu. Przestrzegał przed złymi doradcami, którzy będą chcieli wykluczyć cierpienie z ludzkiego życia. Nie można zrozumieć cierpienia drugiego człowieka bez Chrystusa. Po Mszy św. zostało udzielone chorym indywidualne błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem na wzór lourdzki. Obrzędy pożegnania obrazu rozpoczęły się w Godzinie Miłosierdzia, kiedy to odprawiono Drogę Krzyżową i Koronkę do Miłosierdzia Bożego. Po Eucharystii obraz został odwieziony do parafii Chrystusa Króla w Jabłonowie Pomorskim, gdzie na jego przyjazd oczekiwali miejscowi parafianie.
18 listopada 2002 r. parafia w Płowęży została oddana Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny. Od tamtej chwili praktykowane są I soboty miesiąca. Teraz wierni Maryi będą błagać o Miłosierdzie Boże dla siebie, swoich rodzin i całego świata.
Niech peregrynacja sprawi, abyśmy wierzyli w to, że Bóg nie opuszcza nas nigdy i jest wierny swoim obietnicom.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2003-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Jedna na sto: szydełkowa szopka z Polski w Watykanie

2025-12-07 19:11

[ TEMATY ]

Watykan

szopki

Szopki bożonarodzeniowe

ks. Paweł Rytel-Andrianik / Vatican News

Trzy panie z Polski odbywają właśnie pielgrzymkę do Watykanu, aby jednocześnie dostarczyć na wystawę szopkę bożonarodzeniową inną niż wszystkie. Drewno, papier czy odlewy z gipsu, zastąpiły barwną włóczką. To z niej, w zaledwie trzy tygodnie powstały pełne uroku postacie związane z bożonarodzeniową sceną. Swoje dzieło pokażą pod kolumnadą Berniniego tuż przy Placu św. Piotra podczas wystawy „100 Szopek w Watykanie”.

Patrząc na kolorowe włóczkowe figurki, nie sposób się nie uśmiechnąć. Ten urokliwy element bajkowy, kojarzący się z dzieciństwem emanuje prostotą na tle monumentalnego Placu św. Piotra. Skąd pomysł na tak radosny i lekki przekaz związany z tradycją szopek bożonarodzeniowych?
CZYTAJ DALEJ

Św. Ambroży obrońca Bożego Prawa

Niedziela łowicka 49/2002

[ TEMATY ]

święty

św. Ambroży

pl.wikiepdia.org

7 grudnia Kościół katolicki obchodzi wspomnienie liturgiczne św. Ambrożego, biskupa i doktora Kościoła, jedną z największych postaci Kościoła Zachodniego w IV w. Dane o wcześniejszym jego życiu są skąpe, natomiast biografia od chwili wybrania go na biskupa jest bardzo bogata.

Ambroży urodził się około roku 340 w Trewirze (dzisiejsze Niemcy), jako syn prefekta Galii. Otrzymawszy staranne wykształcenie w Rzymie, rozpoczął karierę państwową na terenie dzisiejszej Jugosławii. Około roku 370 został mianowany zarządcą - prefektem północnej Italii, mieszkając w Mediolanie. W roku 374 w Mediolanie zmarł tamtejszy biskup. Zapowiadał się burzliwy wybór nowego biskupa, gdyż dwie partie: jedna prawowierna, druga sympatyzująca z arianizmem, wysuwały swoich kandydatów, ale ponieważ głosy były równomierne, wybory się przeciągały. Ambroży, podejrzewając, że może dojść do zamieszek, nie chcąc do nich dopuścić, z urzędu udał się do katedry. Kiedy tam się znalazł, z tłumu jakieś dziecko zwołało: "Ambroży biskupem". Zebrani uznali to za znak opatrznościowy i mimo tego, że Ambroży - choć należał do rodziny chrześcijańskiej - nie był nawet ochrzczony i opierał się, wymogli na nim zgodę. Dla wybierających nie stanowiło to żadnej przeszkody. Wiedzieli, że jest człowiekiem sprawiedliwym i bardzo odpowiedzialnym, a to wystarczyło, by mógł być dobrym biskupem. Przyszłość potwierdziła, że mieli rację. W ciągu ośmiu dni Ambroży przygotował się, przyjął chrzest i pozostałe sakramenty, a 7 grudnia 374 r. został konsekrowany na biskupa Mediolanu. Nowy biskup wiedział, jak małe kompetencje posiada w zakresie znajomości Pisma Świętego i prawd objawionych, dlatego swoje duszpasterzowanie rozpoczął od gruntownego studiowania Biblii i literatury chrześcijańskiej. Miało to służyć jego przepowiadaniu. Wnet zasłynął jako kaznodzieja; podziwiał go św. Augustyn. Św. Ambroży żył i działał w okresie, kiedy dopiero zaczynały się kształtować stosunki Kościoła z państwem (władzą cesarską). Jego postawa i poczynania w tej dziedzinie miały znaczący wpływ na przyszłość tych stosunków. Inicjatywy biskupa Mediolanu były też próbą określenia miejsca Kościoła w społeczeństwie. Z tego też punktu widzenia należy oceniać słynne "potyczki" Ambrożego z władzą cesarską. Najgłośniejszym był konflikt Ambrożego z cesarzem Teodozjuszem. Powodem była rzeź dokonana z rozkazu cesarza w Tessalonikach. Podczas lokalnych zamieszek zginął tam jeden z oficerów rzymskich. W odwecie cesarz zarządził masakrę ludności; mieszkańców zgromadzonych w cyrku zaatakowali żołnierze. Zginęło prawie 700 osób. Wówczas biskup Ambroży nałożył na cesarza obowiązek odbycia pokuty. O dziwo, Teodozjusz uznał swój grzech i zgodził się na określoną przez biskupa pokutę, co było wyrazem wielkiego autorytetu biskupa Ambrożego. Za jego sprawą świat zrozumiał, że władca w Kościele jest tylko wiernym - niczym więcej - i obowiązują go te same zasady Bożego Prawa, które normują życie wszystkich. Sprecyzowane przez św. Ambrożego ustawienie władcy wobec Bożego Prawa, na straży którego stoi biskup, stało się normą w Kościele katolickim i obowiązuje do dziś. Potknął się o tę normę w XVI w. Henryk VIII, który po popełnieniu grzechu, nie chcąc pokutować, wolał oderwać cały Kościół angielski od biskupa Rzymu. Ten zaś, stając na straży Bożego Prawa, nie mógł przyjąć innego rozwiązania. Wspomnienie postaci św. Ambrożego przypomina bardzo trudne zagadnienie relacji Kościoła do państwa, zwłaszcza wtedy, gdy władzę w państwie sprawuje katolik. Ten bowiem jako wierzący musi się nieustannie liczyć z Bożym Prawem. Nie chodzi tu tylko o decyzje, ale i o zachowanie Bożego Prawa w życiu osobistym, które dla podwładnych jest niepisaną normą postępowania. Stąd do historii św. Ambroży przeszedł nie tyle jako teolog, ile jako odważny biskup, wzywający władców (dzisiaj sprawujących władzę na różnym szczeblu życia demokratycznego) do zachowania Prawa Bożego. Św. Ambroży zmarł w Wielką Sobotę 4 kwietnia 397 r. Został pochowany w Mediolanie. Do dziś pozostaje postacią wręcz symboliczną dla tego miasta. Zdumiewała jego aktywność, co podkreślił biograf, notując z podziwem, że po śmierci Ambrożego, jego obowiązki katechetyczne musiały być podzielone między pięciu kapłanów.
CZYTAJ DALEJ

Sympozjum w 30. rocznicę śmierci ks. Zienkiewicza

2025-12-07 22:06

Marzena Cyfert

Sympozjum w 30. rocznicę śmierci sługi Bożego ks. Aleksandra Zienkiewicza

Sympozjum w 30. rocznicę śmierci sługi Bożego ks. Aleksandra Zienkiewicza

VI sympozjum naukowe poświęcone ks. Zienkiewiczowi nosiło tytuł: „Sługa Boży ks. Aleksander Zienkiewicz. Przewodnik w drodze do wiary i świętości”. Organizatorem był Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, wydarzenie objął patronatem metropolita wrocławski abp Józef Kupny.

Zebranych w auli PWT gości przywitał ks. prof. dr hab. Sławomir Stasiak, rektor PWT we Wrocławiu. Zwrócił uwagę, że obecnie dużo się mówi na temat sztucznej inteligencji: w jaki sposób etycznie z niej korzystać, jak ją wykorzystać w duszpasterstwie i jak ona kształtuje współczesną młodzież.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję