Reklama

Niedziela Łódzka

Kapłaństwo jest służbą

Chrystus dał nam, księżom, udział w swojej Boskiej władzy, dlatego też wszystko, co robimy, czynimy In persona Christi. To jest władza wiązania i rozwiązywania na ziemi i w niebie, a jej istotą jest służba. Służba, tak wobec Boga, jak i ludzi, do których Kościół was posyła – mówił do kapłanów kard. Grzegorz Ryś.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ks. Carlos Zaldiba Aguilera

Parafia Najświętszego Zbawiciela w Łodzi

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

„«Ten, który mu okazał miłosierdzie».

Jezus mu rzekł: «Idź, i ty czyń podobnie!»” (Łk 10, 37).

Wybrałem te słowa z ewangelii według św. Łukasza, ponieważ sam doświadczyłem w życiu miłości i miłosierdzia Jezusa, Dobrego Samarytanina, który uleczył moje rany i poprowadził mnie do bezpiecznego miejsca. Czuję, że teraz to On mówi do mnie: „Idź i czyń podobnie” – nieś miłość, pokazuj ludziom oblicze Boga, który jest miłością i miłosierdziem.

Ks. Maksymilian Frąckowiak

Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy, św. Marii Magdaleny i św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Poznaniu

„Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus” (Ga 2, 20).

Pragnę wszystkim ludziom, jakich spotkam w swojej posłudze kapłańskiej, ofiarowywać Chrystusa. Pragnę, aby to On rządził moim życiem i aby to On był w nim najbardziej widoczny. Ufam, że słowa św. Pawła, które wybrałem jako przesłanie, będą mi to nieustannie przypominać i staną się kompasem w moim życiu.

Ks. Krystian Leśniewski

Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Zduńskiej Woli Karsznicach

„Kimże ja jestem,

Panie mój Boże, że doprowadziłeś mię aż dotąd” (2 Sm 7, 18).

Reklama

W minionym roku zmarł kapłan, który na obrazku w 30. rocznicę swoich święceń zamieścił powyższą sentencję z Księgi Samuela. Zaczerpnąłem ją i ja, ponieważ ona mi uświadamia nadzwyczajną zwyczajność posługi kapłańskiej.

Ks. Witold Łącki

Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Rogowie

„Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże pragnę, ażeby już zapłonął” (Łk 12, 49).

Ogień daje światło i ciepło, oczyszcza i rozpala serca, kojarzy się z miłością i spotkaniem, ma to do siebie, że bardzo szybko się roznosi. Zapłonął ostatecznie na krzyżu, gdzie serce Jezusa zostało całkowicie otwarte. Podczas Zesłania Ducha Świętego nad głowami Apostołów pojawiły się płomienie z ognia. Ten fragment wybrał mnie wiele lat temu zupełnie przypadkiem. Dzisiaj bardzo mocno porusza moje serce i motywuje, abym niósł ogień miłości Boga, tak jak sam doświadczyłem Jego miłości. Abym wszędzie tam, gdzie jestem, potrafił rzucać chodź iskrę, która rozpali i doprowadzi do spotkania z Bogiem.

Ks. Tomasz Ubrych

Parafia św. Małgorzaty i św. Augustyna w Witowie

„Niespokojne jest serce ludzkie, dopóki nie spocznie w Bogu” (św. Augustyn).

Reklama

Wybrałem myśl św. Augustyna, ponieważ jest on patronem mojej rodzinnej parafii i w czasie formacji seminaryjnej przybliżyłem się do niego i wielokrotnie prosiłem go o wstawiennictwo, oraz dlatego, że w jego liturgiczne wspomnienie zmarł mój tata. Chciałbym również, by to przesłanie przypominało mi, bym w tym świecie nie zapomniał o swoim sercu i miłości do Boga. Ufam, że moja posługa skupiona będzie również na przypominaniu wiernym, że Pan Bóg kocha każdego człowieka i czeka na niego, aby jak tylko wróci, objąć go w ramiona, tak jak uczynił to miłosierny ojciec wobec swojego marnotrawnego syna z przypowieści św. Łukasza.

Ks. Konrad Wadelski

Parafia Najświętszej Maryi Panny i św. Tomasza Kantuaryjskiego w Sulejowie

„On, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi” (Flp 2, 6-7).

Powyższe słowa św. Pawła wybrałem jako przesłanie na kapłańską drogę, ponieważ uświadamiają mi one, że istotą powołania są służba i posłuszeństwo. Boży Syn, będąc posłusznym Bogu aż po krzyż i śmierć, wypełnia wolę Ojca. Ja również chciałbym tak dalece zjednoczyć się z Jezusem w kapłaństwie, by w swoim życiu wypełniać zawsze wolę Ojca. Na moim obrazku pojawiła się również myśl św. Augustyna: „Daj, co nakazujesz i nakazuj, co chcesz”, mówiąc inaczej: „Daj łaskę tego, czego oczekujesz i nakazuj, co chcesz”. To słowo ma mi przypominać o pierwszeństwie łaski w każdym działaniu, jakie będzie mi dane podejmować w pracy duszpasterskiej.

Zebrał: ks. Paweł Gabara

2025-06-17 15:07

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Łask: Światło pokazuje drogę na drogach życia!

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Piotr Drzewiecki

- Tkwiąc w grzechu, przestajemy widzieć i dostrzegać. Światło zawsze rozświetla, pokazuje drogę i dodaje nam otuchy – mówił ks. kan. Piotr Pirek podczas mszy świętej sprawowanej w Kolegiacie Łaskiej w liturgiczne święto Ofiarowania Pańskiego.

Na początku mszy świętej w tradycyjne święto Matki Boskiej Gromnicznej poświęcone zostały świece przyniesione przez wiernych do świątyni. W homilii ks. Proboszcz odniósł się do symboliki światła w kontekście święta Ofiarowania Pańskiego. - Światło na oświecenie pogan. Światło zawsze rozświetla, pokazuje drogę, dodaje otuchy. Podążając w ciemności wielu z nas idzie na światło, jest ono nam potrzebne, jest częścią naszego życia. To słowo nas pociesza. Usłyszeliśmy o potrzebie oczyszczenia. Tak bardzo jest nam to dziś potrzebne. Nam, mimo tego, że jesteśmy ludźmi wierzącymi, potrzeba ciągłego oczyszczania się. Poprzez nasze upadki brudzimy się w mniejszym lub większym grzechu, podążając za „niebożymi” drogami. Każda liturgia rozpoczyna się od aktu pokutnego, czasu oczyszczenia, gdy łaska Pana nas dotyka. Tkwiąc w grzechu przestajemy widzieć i dostrzegać – zauważył ks. Pirek.
CZYTAJ DALEJ

Kalendarz Adwentowy: Ogień Eliasza, światło Jana

2025-12-12 21:00

[ TEMATY ]

Kalendarz Adwentowy 2025

Bożena Sztajner/Niedziela

• Syr 48, 1-4. 9-11 • Mt 17, 10-13
CZYTAJ DALEJ

Radość, która wybija się ponad fiolet. Co powinniśmy wiedzieć o Niedzieli Gaudete?

2025-12-13 20:25

[ TEMATY ]

Niedziela Gaudete

Karol Porwich/Niedziela

W Adwencie jest taki moment, który – niczym pierwsze różowe światło na porannym niebie – przerywa ciszę oczekiwania i zapowiada coś nowego. Trzecia niedziela - nazywana Niedzielą Gaudete - wprowadza w liturgię ton radości, jednocześnie nie odbierając jej powagi. – „Gaudete” to wezwanie „Radujcie się!”. To pierwsze słowo antyfony, która otwiera liturgię tego dnia. Nie przypadkiem Kościół zaczyna właśnie tak: „z radością, która ma płynąć z bliskości Pana” – mówi liturgista, ks. dr Ryszard Kilanowicz.

W trzecią niedzielę Adwentu radość ma swój wyraźny znak – kolor różowy. To – obok Niedzieli Laetare w Wielkim Poście – jedyne momenty w roku liturgicznym, gdy kapłani mogą założyć ornaty właśnie w tym odcieniu. – Różowy to blednący fiolet. Jak niebo o świcie – jeszcze nie pełnia światła, ale już jego zapowiedź, jeszcze nie dzień, ale już nie noc – mówi ks. dr Ryszard Kilanowicz.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję