Reklama

Wiara

Kim pan jest, proszę księdza?

Czy mam świadomość, że w moim ludzkim, glinianym naczyniu, z woli samego Boga, noszę kapłaństwo Jezusa Chrystusa?

Niedziela Ogólnopolska 9/2025, str. 23

[ TEMATY ]

bp Andrzej Przybylski

Archiwum TK Niedziela

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Reklama

Jeden z dziennikarzy zapytany, dlaczego tak często i, niestety, tak nieżyczliwie pisze o kapłanach, odpowiedział bez ogródek: „Bo to się najlepiej sprzedaje”. Często dziennikarze są kramarzami słowa i bardziej niż o prawdę chodzi im o wysokie nakłady i dobrą sprzedaż tego, co napiszą. W każdym razie temat księży wciąż sprzedaje się bardzo dobrze. Jedyna z tego pociecha, że świadczy to o tym, iż kapłani nie są ludziom obojętni. Smutne jest natomiast to, że coraz częściej zamazuje się nie tylko pozytywny, ale przede wszystkim prawdziwy obraz tego, kim jest ksiądz. Gdyby podsumować teksty medialne o kolędzie, można by mieć wrażenie, że księża odwiedzają wiernych, wpychając się do ich domów na siłę, bezpardonowo wyciągając od nich pieniądze, zachowując się niestosownie w stosunku nie tylko do ludzi, ale i do zwierząt. Mało kto napisał, że księża przyszli się pomodlić, pobłogosławić rodzinę i najczęściej były to naprawdę krótkie, ale bardzo serdeczne spotkania. Oczywiście, najbardziej drażliwy i delikatny temat to nadużycia z udziałem niektórych duchownych. Doszło do tego, że w najprostszych wersjach sztucznej inteligencji pod hasłem „ksiądz” można przeczytać o jego skłonnościach do pedofilii. I nie chodzi o to, żeby wybielać i ukrywać choćby jeden przypadek tego typu przestępstwa, ale o kolejne uogólnienie, którym uderza się w wizerunek kapłaństwa w ogóle. Jeśli się doda do tego obraz księdza biznesmena, dyrektora, celebryty, społecznika, lekkoducha i materialisty, to z takiego wizerunku kapłaństwa już nie wyłania się osoba duchowna, ale zwyczajny, świecki pan wykonujący religijne usługi.

Takie podejście do kapłaństwa może przenikać nawet wspólnoty wierzących. Rzadko, ale zdarzają się parafie, w których wierni nie traktują księdza jak reprezentanta Pana Boga, ale jak reprezentanta własnej społeczności, który ma realizować ludzkie potrzeby i wpisać się w czysto ziemskie oczekiwania wspólnoty. Uczciwie muszę przyznać, że często my, kapłani, sami sobie zapracowaliśmy na takie rozmycie kapłańskiej tożsamości. Tak jakbyśmy albo zapomnieli, albo nie chcieli już wiedzieć, kim jesteśmy jako kapłani i co w tym powołaniu jest najistotniejsze. Skutki rozmycia kapłańskiej tożsamości w życiu społecznym, kościelnym i osobistym są bardzo bolesne. Społeczne odarcie kapłaństwa z jego duchowości, z sakralności, ze świadomości powołania kapłana przez samego Boga, a niekiedy nawet ukazanie kapłanów jako zagrożenia dla innych wywołało już nawet w Polsce fale morderstw na księżach, aktów przemocy czy codziennej nieżyczliwości. W samym Kościele miotamy się między skrajnościami. Żeby zwalczać często panoszący się klerykalizm wśród duchownych, zaczynamy pomniejszać ich rolę i znaczenie, sprowadzając kapłaństwo do zwykłych zawodów i posług, a niekiedy niewłaściwie mieszając ich rolę z rolą świeckich. Z drugiej strony, żeby odbudować sacrum księdza, próbujemy to robić, wracając do dawnych zwyczajów, strojów i obrzędów, myśląc, że przez zewnętrzne formy odnajdzie się właściwą tożsamość kapłana.

W tym zagubieniu prawdy o kapłaństwie gubią się też sami duchowni. Trudno być szczęśliwym kapłanem, jeśli się nie wie, kim jest ksiądz, albo gdy się w kapłaństwie szuka tego, co kapłaństwem nie jest. „Kim pan jesteś, proszę księdza?” – zapytała mnie kiedyś jakaś pani. Najpierw chciałem się na nią oburzyć, bo dobrze widziała, że mam czarną koszulę z koloratką. Szybko jednak jej pytanie potraktowałem bardzo poważnie i długo nad nim myślałem. Kim jestem? Czy bardziej jestem panem, czy księdzem? I choć jedno i drugie zawsze będzie we mnie obecne i wzajemnie się będzie przenikać, to jednak muszę stawiać sobie to pytanie: czy mam świadomość, że w moim ludzkim, glinianym naczyniu, z woli samego Boga, noszę kapłaństwo Jezusa Chrystusa? To pytanie powinien sobie postawić nie tylko ksiądz, ale każdy człowiek, może nawet i niewierzący: czy w tym panu widzę i szanuję kapłaństwo? Genialnie tę kapłańską tożsamość i ważność tłumaczył święty proboszcz z Ars. Mówił on dosadnie, że w sumie kapłan jest jak zero, które ma swoje znaczenie tylko wtedy, gdy staje za jakąś cyfrą. Samo zero nic nie znaczy, ale wiemy, jak podnosi stawkę, gdy jest zerem postawionym za jakąś liczbą. Kapłan jest takim zwyczajnym człowiekiem, który sam z siebie niewiele się różni od innych i ma dokładnie takie samo znaczenie jak każdy człowiek, ale kiedy, powołany przez Boga, stanie się Jego reprezentantem na ziemi, jego znaczenie ma już zupełnie inny wymiar dla ludzi i świata. Nie da się kapłaństwa zrozumieć i uszanować bez Chrystusa.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2025-02-25 11:26

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Benedykt XVI był sumieniem świata

[ TEMATY ]

Benedykt XVI

bp Andrzej Przybylski

Marian Florek

Wieczorem 31 grudnia 2022 r., w dniu śmierci papieża seniora Benedykta XVI, bp Andrzej Przybylski, biskup pomocniczy archidiecezji częstochowskiej, podzielił się krótką refleksją.

Wskazał, że zmarły papież pozostanie w historii Kościoła i świata jako wybitny, wielki myśliciel, który uczył teologii wznoszącej człowieka ku Bogu, a nie tylko dopasowującej Boga do naszej wrażliwości. Biskup Przybylski zauważył, że dla każdego księdza żyjącego w mijającej epoce św. Jana Pawła II i Benedykta XVI jest to zrozumiałe. – Umarł człowiek, który od początku swojego pontyfikatu mówił o sobie, że jest pokornym pracownikiem Winnicy Pana. I takim był – pokornym i mądrym pośród wichrów tego świata i różnych trudnych okoliczności. W ciągu długich lat życia zderzał się z różnymi zawirowaniami historii: faszyzmem, czasami powojennymi, komunizmem i rewolucją kulturową. Ciągle w tych warunkach myślał o Bogu i głosił Ewangelię. Przede wszystkim jednak wierzył i była to wiara, której wszyscy teologowie powinni się uczyć. Wiara, która jest ściśle związana z Kościołem, wynikająca nie ze ślepego posłuszeństwa, ale z przekonania, że najpełniejszy depozyt wiary Jezus zostawił w Kościele – zaznaczył bp Przybylski i podsumował: – Uprawianie teologii poza Kościołem zawsze grozi jej rozmyciem, rozpłynięciem się tej Bożej myśli w wirach tego świata.
CZYTAJ DALEJ

CPAC/ Nawrocki: będę dążył do jednostronnego wypowiedzenia paktu migracyjnego

2025-05-27 20:41

[ TEMATY ]

Karol Nawrocki

CPAC

PAP/Darek Delmanowicz

Kandydat na prezydenta Karol Nawrocki zadeklarował we wtorek na konferencji CPAC, że jako przyszły prezydent Polski będzie dążył do jednostronnego wypowiedzenia paktu migracyjnego. Ocenił, że Europa potrzebuje "mocnego, konserwatywnego głosu, także z Polski".

Popierany przez PiS kandydat na prezydenta był gościem specjalnym konferencji CPAC, która po raz pierwszy odbywa się w Polsce, w podrzeszowskiej Jasionce.
CZYTAJ DALEJ

Leon XIV: Kiedy zrozumiemy, że ten poraniony człowiek na drodze przedstawia każdego z nas

2025-05-28 11:22

[ TEMATY ]

audiencja ogólna

Papież Leon XIV

Vatican Media

Papież Leon XIV

Papież Leon XIV

„Módlmy się, abyśmy wzrastali w człowieczeństwie, aby nasze relacje były bardziej prawdziwe i bogatsze w współczucie” - zaapelował Ojciec Święty podczas dzisiejszej audiencji ogólnej. W swojej katechezie papież skomentował przypowieść o miłosiernym Samarytaninie (Łk 10,25-37).

Kontynuujmy rozważania na temat niektórych przypowieści ewangelicznych, które są okazją do zmiany perspektywy i otwarcia się na nadzieję. Brak nadziei wynika niekiedy z tego, że skupiamy się na pewnym rygorystycznym i zamkniętym sposobie postrzegania rzeczy, a przypowieści pomagają nam spojrzeć na nie z innego punktu widzenia.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję