Szósta książka cyklu kresowego Sławomira Kopra mówi o ostatnich latach Wielkiego Księstwa Litewskiego. Autor skoncentrował się na ziemiach dzisiejszej Litwy i Białorusi, bo choć naszych rodaków pozostało tam niewielu, to w ostatnich dwóch stuleciach nadawali oni ton tamtejszemu życiu kulturalnemu, a niekiedy, w latach powstań i okresie międzywojennym, także politycznemu.

Polacy uważali Wielkie Księstwo Litewskie za swoją ojczyznę. Czuli się Polakami, a także obywatelami Wielkiego Księstwa Litewskiego. Mieszkańcy dzisiejszej Białorusi nazywali się Litwinami, co w ich opinii oznaczało Polaka z tamtych ziem. Autor przybliża osoby nieco zapomniane, ale zasłużone dla polskości Kresów, takie jak malarz Napoleon Orda, filomaci Onufry Pietraszkiewicz, Jan Czeczot, Ignacy Domeyko. Przeczytamy też o Berezie Kartuskiej, procesie brzeskim i o ostatnich repatriantach ze Wschodu. Zwłaszcza że w ostatniej grupie wygnańców z Kresów znalazły się postacie takie jak Czesław Wydrzycki (Niemen) i Władysław Kozakiewicz.