Pójdźmy wszyscy do stajenki, do Jezusa i Panienki. Powitajmy Maleńkiego i Maryję, Matkę Jego.

Rozważając tajemnicę Bożego Narodzenia – pierwszego przyjścia Chrystusa na ziemię, przesuwają się przed oczyma naszej wyobraźni ludzie, którzy podejmowali wędrówkę w określonym, nieraz wymarzonym celu. Maryja tuż po Zwiastowaniu wędrowała do swej Krewnej św. Elżbiety, wraz z Józefem wędrowała do Betlejem, by tam urodzić zapowiedzianego Mesjasza, pasterze, posłuszni słowom anioła poszli do Betlejem, by przywitać Zbawiciela. Mędrcy przyszli z daleka, by pokłonić się nowemu Królowi.

Po ukończeniu 40. dnia życia przez Jezusa, Maryja z Józefem poszli do świątyni, by przedstawić Dziecię Panu. Można więc powiedzieć, że życie każdego człowieka winno być pielgrzymowaniem ku Chrystusowi, który jest naszą nadzieją. W bieżącym roku duszpasterskim noszącym hasło „Pielgrzymi nadziei”, poczujmy się na nowo świadomymi wędrowcami, upatrującymi cel życia nie tyle w rzeczach doczesnych, ale w spotkaniu samego Boga.