Reklama

Wiara

ELEMENTARZ BIBLIJNY

Owoc sprawiedliwości

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Dzisiejsze drugie czytanie zaczerpnięte jest z Listu św. Jakuba Apostoła. Pismo to stanowi rozbudowaną katechezę na temat fundamentów chrześcijańskiego życia. Odnosi się do podstawowych kwestii związanych z praktykowaniem wiary w Chrystusa w codzienności. Autor zachęca adresatów do przekładania wiary na konkretne czyny, do wytrwałości w walce z pokusami. Przestrzega także przed grzechami języka, które zaburzają duchową harmonię. Wskazuje wreszcie na pokorę i modlitwę jako dwa niezbędne elementy prawdziwie chrześcijańskiego postępowania.

Fragment Listu św. Jakuba Apostoła wskazuje na wewnętrzny nieład jako źródło wszelkich niepokojów. Zazdrość i żądza sporu prowadzą do podziałów, konfliktów, bezładu i jako takie są przejawem ziemskiej mądrości, sprzeciwiającej się mądrości pochodzącej „z góry” – od Boga, która prowadzi do pokoju, ładu i harmonii. Do praktykujących ową mądrość „z góry” odnosi się zdanie: „Owoc zaś sprawiedliwości sieją w pokoju ci, którzy zaprowadzają pokój” (J 3, 18).

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Autor listu podkreśla tutaj ścisły związek między pokojem a sprawiedliwością. Fraza „owoc sprawiedliwości” sugeruje, że sprawiedliwość nie jest jakąś statyczną postawą, ale raczej dynamicznym rezultatem podejmowanych wyborów i przyjętych postaw. Sprawiedliwość w kontekście biblijnym odnosi się do życia zgodnego z wolą Boga i normami moralnymi wynikającymi z Bożego Prawa. Nie chodzi tu jedynie o stan moralnej czystości. Postawa ta obejmuje przede wszystkim wierność Bogu i wynikające z niej konkretne działanie.

Obraz siewu podkreśla, że osiągnięcie sprawiedliwości wymaga wysiłku. „Sianie w pokoju” wskazuje, że pokój jest żyzną glebą niezbędną do wzrostu sprawiedliwości. Oznacza to, że harmonia, zrozumienie i miłość są niezbędne do pielęgnowania „sprawiedliwego” postępowania, czyli działania według Bożej woli. Tam, gdzie są konflikt, gniew i podział, maleje potencjał prawości. Nie może ona rozkwitnąć pośród sporów i niezgody. Pokój zatem można uznać za naturalny kontekst wzrostu sprawiedliwości i jej praktykowania. Jest on rozumiany nie tylko jako sytuacja braku konfliktu, ale także jako stan harmonijnych relacji. Autor listu ma tutaj na myśli aktywną postawę „zasiewania” ziaren pokoju, która tworzy środowisko sprzyjające rozwojowi prawości serca wypływającej z wierności Bogu. W ten sposób św. Jakub podsumowuje swoje rozważania nad naturą prawdziwej mądrości, inspirowanej Bożymi przykazaniami, której fundament stanowią pokój i sprawiedliwość.

Fragment Listu św. Jakuba sugeruje, że sprawiedliwość – zarówno w charakterze, jak i w działaniu – nie jest skutkiem deklaracji, ale jest efektem wiary wynikającej z praktyki. Ma ona charakter ściśle relacyjny, dlatego może rozwijać się w pełni w atmosferze pokoju i harmonii. Przesłanie to ma charakter uniwersalny, zwłaszcza dziś, kiedy podział i konflikt wydają się powszechne. Jest to wyzwanie i wezwanie skierowane do wierzących, aby urzeczywistniali ideał pokoju.

2024-09-17 14:50

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Papież na Brazylijski Tydzień Społeczny: dbajmy o wzrost sprawiedliwości

[ TEMATY ]

Brazylia

papież Franciszek

sprawiedliwość

PAP/ETTORE FERRARI

„Z sercem pełnym nadziei” wystosował Franciszek przesłanie do uczestników VI Brazylijskiego Tygodnia Społecznego, zorganizowanego przez Komisję Duszpasterstwa Społeczno-Transformacyjnego tamtejszego episkopatu pod hasłem „Brazylia, jakiej chcemy, dobre życie narodów”. Ojciec Święty podkreślił w tekście: „pragnę zapewnić o mojej bliskości i modlitwie w intencji sprawnego przebiegu spotkania oraz jego owoców”.

„Od swojej pierwszej edycji w 1991 r. Brazylijski Tydzień Społeczny zaproponował się jako droga «Kościoła wychodzącego», zaangażowanego w burzenie murów odrzucenia i obojętności, towarzysząc najbiedniejszym oraz najbardziej pozbawionym podstawowych praw w ich walce o ziemię, mieszkanie czy pracę” - zauważył papież. Wskazał następnie, że to nie koniec zasięgu inicjatywy: „ponadto proponuje nową, bardziej solidarną gospodarkę i ożywienie wartości demokratycznych, które pomagają budować społeczeństwo, gdzie istnieje prawdziwy powszechny udział w procesach decyzyjnych w kraju”. Opisawszy takie postawy, Ojciec Święty wyznał: „serdecznie dziękuję za to zaangażowanie, a także za promowanie, wraz z młodzieżą Brazylii, «Ekonomii Klary i Franciszka»”.
CZYTAJ DALEJ

Nawet kiedy człowiek zapomina o Bogu, to jednak Bóg nie zapomina o człowieku

2025-05-01 16:30

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Karol Porwich/Niedziela

Nawet kiedy człowiek zapomina o Bogu, kiedy myśli, że Go nie ma lub że umarł, to jednak Bóg nie zapomina o człowieku. Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet, gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie. Oto wyryłem cię na obu dłoniach, twe mury są ustawicznie przede Mną (Iz 49, 15-16) – powie Bóg.

Jezus znowu ukazał się nad Jeziorem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon Piotr powiedział do nich: «Idę łowić ryby». Odpowiedzieli mu: «Idziemy i my z tobą». Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie ułowili. A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus. A Jezus rzekł do nich: «Dzieci, macie coś do jedzenia?» Odpowiedzieli Mu: «Nie». On rzekł do nich: «Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie». Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć. Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: «To jest Pan!» Szymon Piotr, usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę – był bowiem prawie nagi – i rzucił się wpław do jeziora. Pozostali uczniowie przypłynęli łódką, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko – tylko około dwustu łokci. A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli rozłożone ognisko, a na nim ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: «Przynieście jeszcze ryb, które teraz złowiliście». Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości sieć nie rozerwała się. Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!» Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: «Kto Ty jesteś?», bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im – podobnie i rybę. To już trzeci raz Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał. A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?» Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś baranki moje». I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?» Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś owce moje». Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?» Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego Jezus: «Paś owce moje. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz». To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to, rzekł do niego: «Pójdź za Mną!»
CZYTAJ DALEJ

Artystyczne podziękowanie

2025-05-05 03:07

[ TEMATY ]

Częstochowa

koncert

bazylika archikadralna Świętej Rodziny

Oratorium dla Rodzin

Karol Porwich / Niedziela

Premierowe wykonanie Oratorium dla Rodzin „Żywy obraz Tajemnicy” miało miejsce 4 maja w Bazylice Archikatedralnej Świętej Rodziny w Częstochowie. Muzykę do libretta napisanego przez s. Miriam od Jezusa OCD skomponowali Piotr Pałka i Paweł Bębenek, którzy podczas koncertu poprowadzili Zespół Kameralny Filharmonii Częstochowskiej wraz z czterema połączonymi chórami: Voce Angeli i Animabile z Krakowa, Cantate Deo z Opola, i Chór Środowisk Twórczych z Częstochowy. Partie solowe zaśpiewali: Joanna Klin, Magdalena Este, Andrzej Lampert i Marcin Wasilewski-Kruk, a narratorem był częstochowski aktor Adam Hutyra.

Piękna atmosfera, która towarzyszyła podczas koncertu, była dowodem na duchowe zaangażowanie wykonawców, którzy identyfikowali się z treścią oratorium. – Tak naprawdę było to święto rodziny, a jednocześnie moment, kiedy poprzez ten utwór, wszystkie dźwięki jakie skomponowałem, zawierzaliśmy Matce Bożej nasze rodziny i rodziny tych wszystkich, którzy doświadczają różnych trudności, utraty dziecka albo starają się o potomstwo. I taka była intencja, aby w artystyczny sposób oddać Panu Bogu chwałę i ogarnąć modlitwą tych wszystkich, którzy tego potrzebują – wyjaśnia Piotr Pałka. Paweł Bębenek z kolei podkreśla, że utwór niósł za soba słowo w sensie logos. – I myślę, że w pełni to się udało, zarówno w warstwie lirycznej jak i instrumentalnej, za co jesteśmy bardzo wdzięczni wszystkim naszym przyjaciołom, którzy pomagali w przygotowaniu koncertu – dodaje kompozytor.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję