To powstała w średniowieczu parafia Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza, należąca dziś do dekanatu Bochnia Zachód. Wspólnotę tworzą mieszkańcy Pogwizdowa, Nieszkowic Wielkich, Woli Nieszkowskiej i Zawady.
Pierwszy piknik
Do wielowiekowych dziejów parafianie dopisali właśnie kolejny wątek – w niedzielę 23 czerwca zorganizowali Pierwszy Rodzinny Piknik nad Stawami. – Bardzo mi zależało, żeby parafianie, pochodzący z różnych miejscowości, mogli się spotkać na pikniku, porozmawiać, skorzystać z proponowanych form zabawy i rekreacji, żeby uśmiech zagościł na twarzach i dzieci, i dorosłych – wyjaśnia główny cel pikniku ks. Józef Potoniec.
Reprezentująca organizatorów Joanna Janiczek podkreśla, że wspólnoty i grupy parafialne mocno zaangażowały się w przygotowanie wydarzenia. Wymienia m.in. fundację Jedna Rodzina, radę parafialną, grupę biblijną, Caritas i grupę młodzieżową „O Losie”. Dodaje, że osoby działające we wspólnotach angażowały w przygotowania całe rodziny. Zaznacza też udział jednostek OSP zarówno w przygotowaniach do pikniku, jak i w jego uatrakcyjnieniu. Opowiada: – Druhowie z OSP Wola Nieszkowska przygotowali dla najmłodszych uczestników kolorową pianę. To była atrakcja! Z kolei OSP Pogwizdów zaprezentowała quada i nowy wóz strażacki. Nie tylko dzieci były zainteresowane tymi pojazdami, a strażacy wydłużyli czas przejażdżek quadem, bo kolejka zainteresowanych była długa.
W ofercie każdy znalazł coś dla siebie. W strefie zabaw dla dzieci najmłodsi parafianie twórczo i bezpiecznie spędzali czas pod opieką animatorek. Występy uczniów ze szkół w Nieszkowicach Wielkich i Pogwizdowie oraz Klubu Seniora z Nieprześni skupiły uwagę zebranych na przygotowanej scenie. A gwiazdą pikniku była schola parafialna. – Dziewczyny świetnie się przygotowały, a publiczność wyraziła uznanie dla ich występu – zauważa Joanna Janiczek i podkreśla zaangażowanie zespołu w życie parafii.
Miejsce na rekreację
Każdy mógł wziąć udział w zajęciach fitness poprowadzonych przez Joannę Stefaniak. A stoiska gastronomiczne, w tym przygotowane przez gospodynie ciasta, zachęcały do biesiadowania przy wspólnym stole. Dochód z pikniku zostanie przeznaczony na zagospodarowanie placu przy stawach, gdzie ma powstać m.in. boisko sportowe, z którego będą mogli korzystać nie tylko najmłodsi.
Moi rozmówcy zauważają, że dzisiaj coraz więcej osób zamyka się w swych domach, a uprawianie sportów motywuje ludzi do spotkań. – Inicjatywa stworzenia rekreacyjnej przestrzeni bardzo się spodobała uczestnikom pikniku – zapewnia Joanna Janiczek.
– Jest takie powiedzenie, że w zdrowym ciele zdrowy duch – przypomina ks. Potoniec, gdy pytam, po co parafii tereny rekreacyjne. Proboszcz zwraca uwagę, że obok kościoła znajdują się grota maryjna i stacje drogi krzyżowej. – Myślę, że jest też miejsce na rekreację parafian – stwierdza ks. Potoniec. I zauważa: – Dzięki zabawie, uprawianiu sportów, spotkaniom parafianie mogą się integrować. A w centrum tej przestrzeni – pomiędzy strefą rekreacyjną i stacjami drogi krzyżowej – jest nasza świątynia, która przypomina, co jest najważniejsze.
Bóle mięśni i stawów, niezależnie od wywołujących je przyczyn, są przykrym, znacząco obniżającym jakość życia doświadczeniem. Skąd się biorą, jak im przeciwdziałać, jak ulżyć sobie w cierpieniu?
Na utrudniające codzienne funkcjonowanie bóle mięśni i stawów skarży się coraz więcej ludzi, bez względu na wiek czy wykonywany zawód. Przyczyny tego typu dolegliwości są bardzo zróżnicowane. Bóle mogą towarzyszyć przeziębieniu i grypie, być skutkiem urazów mechanicznych, przeciążenia i stanów zapalnych, ale także świadczyć o ciężkich schorzeniach, takich jak choroba reumatyczna, osteoporoza czy choroba zwyrodnieniowa stawów. Również nadwaga negatywnie wpływa na poprawne funkcjonowanie mięśni i stawów.
Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią.
Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989).
Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki.
Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę.
22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica.
Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy.
Podziel się cytatem
W dzisiejszym świecie, pełnym kopiowania i naśladowania, łatwo zapomnieć o naszej wrodzonej oryginalności. Przepiękna jest metafora użyta przez ks. Marka dotycząca Biblii Gutenberga.
Oryginał tej Biblii, mimo drobnych usterek, jest znacznie cenniejszy niż jakakolwiek kopia. Podobnie jest z nami - nasze wady i niedoskonałości mogą uczynić nas jeszcze bardziej wyjątkowymi, o ile potrafimy je zaakceptować i wykorzystać w pozytywny sposób. To przypomnienie, że wartość człowieka nie tkwi w jego doskonałości, ale w jego autentyczności.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
