W diecezji rzeszowskiej jest wiele zgromadzeń zakonnych. Na przykład historia jasielskich wizytek ma genezę w Wilnie. Wygnane stamtąd w XVIII wieku musiały się przenieść do Wersalu. Zaś stamtąd, dzięki pewnemu księdzu, który zaproponował im przyjazd na Podkarpacie, przybyły do Cieklina koło Jasła, gdzie zajęły niezamieszkany dom. Matka Małgorzata Węcławowiczówna uprosiła bp. Sebastiana Pelczara, aby zajęto się sprawą budowy klasztoru w Jaśle. 14 czerwca 1902 r. położono kamień węgielny pod budowę klasztoru i kościółka. 13 października 1904 r. odbyła się uroczystość poświęcenia kościoła jeszcze nie całkiem ukończonego. Prace ukończono w 1904 r. Niestety, 15 września 1939 r. siostry wizytki musiały opuścić miasto. 23 grudnia 1944 r. klasztor i kościół wysadzono w powietrze. Ostatecznie zamieszkały w udostępnionej im przez Siostry Bernardynki części klasztoru w Zakliczynie. Po wojnie sukcesywnie odbudowywano klasztor i kościół, który konsekrowano w 1966 r. Siostry wizytki zarówno we Francji, jak i w Polsce zajmowały się wychowaniem dziewcząt, prowadzeniem internatów i pensji dla uczennic, uczyły również wielu przedmiotów.
A któż nie zna braci w brązowych habitach – franciszkanów. W Bieczu znajduje się ich konwent z 1624 r. Zakonnicy prowadzili surowy tryb życia. Trzy razy w tygodniu praktykowali wspólne biczowanie, w celach braci, przynajmniej do początków XIX stulecia, nie było pieców, a bracia nawet zimą nosili sandały. W klasztorze przestrzegano także ścisłego milczenia o określonych porach dnia i w określonych miejscach. Z kolei pijarzy pojawili się w 1658 r. Przy zespole kościelnym papież Klemens IX oficjalnie erygował konwent pijarski i szkołę. Książę Lubomirski oczekiwał od pijarów „by zgodnie ze swoim powołaniem ćwiczyli młodzież w chrześcijańskiej pobożności i w naukach [...] szerzyli wiarę i religię katolicką przez głoszenie kazań i katechizację oraz aby modlili się w intencji fundatorów”.
Obchody Światowego Dnia Życia Konsekrowanego, które w Kościele Powszechnym przypadają na dzień 2 lutego tj. liturgiczne święto Ofiarowania Pańskiego, w Archidiecezji Łódzkiej rozpoczęły Godzinki o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny, po których odprawiona została Msza święta sprawowana w łódzkiej bazylice archikatedralnej, pod przewodnictwem biskupa Ireneusza Pękalskiego – biskupa pomocniczego Archidiecezji Łódzkiej.
- Droga naszego chrześcijańskiego życia z Jezusem - Światłością świata – rozpoczęła się w czasie naszego Chrztu Świętego. – mówił w homilii bp Ireneusz. - Wiemy, że podczas sprawowani tego sakramentu jest taki moment, kiedy kapłan/diakon chrzczący wręcza rodzicom chrzestnym zapaloną od Paschału – czyli od Jezusa – święcę. Przy tym wypowiada takie słowa: przyjmijcie światło Chrystusa. Słowa te nawiązują do starej tradycji Kościoła – bowiem w dawnych wiekach Chrzest nazywany był oświeceniem, a w tradycji wschodniej wielkim oświeceniem. Przyjęcie światła wyraża wolę kroczenia za Chrystusem. – tłumaczył hierarcha.
„Nie wykluczajmy cierpienia z naszych środowisk. Uczyńmy z niego raczej okazję do wspólnego wzrastania, aby pielęgnować nadzieję dzięki miłości, którą Bóg jako pierwszy rozlał w sercach naszych” - zaapelował Ojciec Święty do chorych i pracowników służby zdrowia. Przybyli oni do Rzymu na swe uroczystości jubileuszowe. Przygotowaną przez Franciszka homilię odczytał proprefekt Dykasterii do spraw Ewangelizacji, abp Rino Fisichella.
„Oto Ja dokonuję rzeczy nowej; pojawia się właśnie. Czyż jej nie poznajecie?” (Iz 43, 19). Są to słowa, które Bóg, za pośrednictwem proroka Izajasza, kieruje do ludu Izraela będącego na wygnaniu w Babilonie. Dla Izraelitów jest to trudny okres, wydaje się, że wszystko zostało stracone. Jerozolima została zdobyta i spustoszona przez żołnierzy króla Nabuchodonozora II, a wygnanemu ludowi nic nie pozostało. Perspektywa wydaje się być zamknięta, przyszłość mroczna, wszelka nadzieja zniweczona. Wszystko może skłaniać wygnańców do załamania się, do gorzkiej rezygnacji, do poczucia, że nie są już błogosławieni przez Boga.
„Córka Głosu” – pod takim hasłem w sanktuarium w Otyniu odbyło się wielkopostne czuwanie dla kobiet.
Był czas na konferencję, modlitwę wstawienniczą, adorację Najświętszego Sakramentu i oczywiście Eucharystię. Czuwanie, które odbyło się 5 kwietnia, poprowadziła Wspólnota Ewangelizacyjna „Syjon” wraz z zespołem, a konferencję skierowaną do pań, które wyjątkowo licznie przybyły tego dnia na spotkanie, wygłosiła Justyna Wojtaszewska. Liderka wspólnoty podzieliła się w nim osobistym doświadczeniem swojego życia. – Konferencja jest zbudowana na moim świadectwie życia kobiety, która doświadczyła nawrócenia przez słowo Boże i która każdego dnia, kiedy to słowo otwiera, zmienia przez to swoją rzeczywistość. Składając swoje świadectwo chciałam zaprosić kobiety naszego Kościoła katolickiego do wejścia na tą drogę, żeby nauczyć się życia ze słowem Bożym i tak to spotkanie dzisiaj przygotowaliśmy, żeby kobiety poszły dalej i dały się zaprosić w tą zamianę: przestały analizować, zamartwiać się, tylko, żeby uczyły się tego, że głos Boga jest pierwszym źródłem życia, z którego czerpiemy każdego dnia. Taki jest zamysł tego spotkania, dlatego nazywa się ono „Córka Głosu” – mówi liderka Wspólnoty Ewangelizacyjnej „Syjon”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
