Reklama

Kościół

Czy islam nas pochłonie?

Jesteśmy świadkami powolnego samobójstwa chrześcijańskiej cywilizacji Europy, a pogrążona w chaosie Unia Europejska staje się „fabryką” bojowników dżihadu.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

historia kołem się toczy. Dwie dekady temu najsłynniejsza włoska dziennikarka Oriana Fallaci, wróg numer jeden islamskiej inwazji w Europie, znalazła się na indeksie za wyrażanie niewygodnych i „wątpliwych” myśli. Napiętnowana i oskarżana o rasizm była trzymana z dala od zaślepionych political correctness gwiazd mediów i polityki. Dzisiaj, 17 lat po jej śmierci, wśród Włochów słyszy się słowa: „Przepraszamy, Oriano, miałaś rację”. Ja nie muszę się dopisywać, bo zawsze byłem jej ambasadorem.

Schedę po niej przejął ekspert w dziedzinie islamizmu we Włoszech – Magdi Allam, zitalianizowany egipski dziennikarz i pisarz, przenikliwy i odważny krytyk islamskiego ekstremizmu. Według niego, w ciągu pierwszych 9 miesięcy tego roku nielegalnie wjechało do Włoch 133 tys. imigrantów, a więc dwukrotnie więcej niż w roku ubiegłym i trzykrotnie więcej w porównaniu z 2021 r. Magdi Allam twierdzi: „My, Europejczycy, jesteśmy skazani na demograficzną islamizację. We wszystkich cywilizacjach upadek demograficzny wiązał się z dekadencją. Tak właśnie przydarzyło się cesarstwu rzymskiemu w wyniku pandemii w latach 165-185, która skłoniła cesarza Karakallę do wydania edyktu, na mocy którego przyznał obywatelstwo rzymskie wszystkim poddanym imperium. Fakt ten doprowadził do najazdu na Rzym przez Berberów z południa, a barbarzyńców z północy”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Populacje europejskie mają coraz mniej dzieci. Spośród 450 mln mieszkańców dwudziestu siedmiu krajów członkowskich UE jedynie 16%, czyli ok. 80 mln, ma mniej niż 30 lat –najczęściej są to młodzi ukształtowani w wirtualnym świecie mężczyźni. Z kolei na południowym i wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego wśród 500 mln mieszkańców muzułmanie w tym samym wieku stanowią 70%, czyli jest ich 350 mln, i dla nich islam jest jedyną religią, która musi zatriumfować na świecie. Ośmiu na dziesięciu imigrantów to muzułmanie, a współczynnik dzietności ich kobiet jest dwukrotnie większy niż Włoszek. Kalkulacja jest jednoznaczna. Niektórzy ostrzegają, że pod koniec tego stulecia wyznawcy islamu mogą stanowić aż połowę populacji Włoch.

Reklama

Premier Włoch Giorgia Meloni na Kongresie Demograficznym w Budapeszcie, który odbył się we wrześniu, podkreśliła: – Migranci nie rozwiążą kryzysu demograficznego, to rodzina jest kluczem do bezpieczeństwa i będziemy w nią inwestować. Jej wypowiedź uzupełnił papież Franciszek, mówiąc, że temat przyrostu naturalnego ma największe znaczenie dla przyszłości Włoch i całej Europy: – Narodziny dzieci są podstawowym wskaźnikiem, by zmierzyć nadzieję narodu.

Innym prorokiem islamizacji stał się najgłośniejszy francuski pisarz – Michel Houellebecq. Od początku pisarskiej kariery troszczy się on o Europę, której samobójstwo coraz trudniej przychodzi nam ukrywać. Nazywa siebie islamofobem i tłumaczy, że pod tym pojęciem kryje się nie tyle nienawiść, ile ludzki strach. Wydana w 2014 r. jego powieść Uległość pokazuje upadek zachodniej cywilizacji, którego źródłem są moralne rozpasanie, zmierzch tradycyjnej męskości, rodziny rozumianej jako emocjonalna więź dwóch osób różnych płci czy katolicyzmu, który nie radzi sobie z rejteradą wiernych.

Książka, w której Francja przekształca się w kraj islamski, jest ostrzeżeniem przed penetracją przez tę religię naszej kontynentalnej ojczyzny. W Uległości zawarty jest niepokojący fragment: „Kto kontroluje dzieci, kontroluje przyszłość” – czyli jak muzułmanie niewielkim kosztem ukują, oczywiście, po swojemu, rodzinę. Ta kontrowersyjna ostatnia deska ratunku zblazowanego Starego Kontynentu, która wywołała wrzawę i obawy o podsycanie antymuzułmańskich nastrojów, obecnie zjednuje autorowi falę zwolenników.

– Dziś – mówią Włosi – z niepokojem obserwujemy cicho postępującą islamizację naszego kraju. – Naszym życzeniem – nieraz słyszałem tutaj takie głosy – jest nie to, by zasiedlający nasz dom i korzystający z dobrodziejstw państwa opiekuńczego muzułmanie się zasymilowali, ale to, by okazywali poszanowanie dla naszych korzeni chrześcijańskich i nie narzucali nam swoich obyczajów, swojego Boga ani nie wymuszali na nas wypierania się własnych tradycji. Albo, alternatywnie, żeby wyjechali.

Reklama

Jesteśmy świadkami powolnego samobójstwa chrześcijańskiej cywilizacji Europy. Pogrążona w chaosie UE się dezintegruje. Znalazła się w politycznej pułapce – dzisiaj jest to nie tylko twierdza islamskich ekstremistów, ale wręcz „fabryka” bojowników dżihadu. Społeczeństwo jest zatrwożone eskalacją barbarzyńskich ataków i niebywałą liczbą ofiar, stąd rosnące masowe napięcia społeczne. Kwitnie radykalizacja wśród młodych wyznawców Allaha z europejskim paszportem, w sieci meczetów i szkół koranicznych głosi się nienawiść i praktykuje pranie mózgów w celu konwersji śmiertelników w śmiercionośne roboty. Dwie trzecie wyznawców Proroka bytujących na naszym kontynencie stawia swoje zasady religijne ponad europejskim prawem. Eksperci od antyterroryzmu uważają, że większość z nich w skrytości ducha czuje wrogość do Zachodu, cieszy się po każdym ataku terrorystycznym, bo to stanowi moralne podbudowanie słuszności ich przekonań, ich wiary. Europa powinna głośno wyrazić prawdę o islamie, Koranie, Allahu, Mahomecie, podkreślając, że ta religia nie jest zgodna z naszą cywilizacją i podstawowymi prawami człowieka.

We Włoszech codziennie dają się we znaki przeróżne konflikty, wybuchy przemocy ze strony imigrantów, o których lewicujące w dużej części gazety i telewizja wolałyby milczeć. Znaczna część mediów jest islamofilska, a reszta zajmuje się rosnącą islamizacją dopiero wtedy, gdy pojawiają się szczególne epizody islamskiego radykalizmu lub terroryzmu; w rzeczywistości ogranicza się do potępienia wierzchołka góry lodowej i nie spogląda głębiej z krytyką, by nie narazić się muzułmanom.

Na Półwyspie Apenińskim widzi się multum incydentów. Kilka lat temu w Terni Senegalczyk zaatakował 12-letniego szkolnego kolegę, bo ten nosił krzyżyk. W Maceracie nie pozwolono mężczyźnie czuwać przy żonie po porodzie, bo zaprotestowała leżąca obok muzułmanka – obca osoba nie miała prawa widzieć jej piersi podczas karmienia noworodka. Pewien Egipcjanin w szpitalu, w którym była hospitalizowana jego matka, wyrzucił krzyż przez okno. W L’Aquili nie można było wystawić szopki bożonarodzeniowej. Burmistrz Jesolo postanowił, że na miejskich plażach nie będą już pracowały ratowniczki, bo muzułmańscy wczasowicze nie respektowali poleceń wydawanych przez kobiety. Real Madryt dla potrzeb marketingu na Bliskim Wschodzie zmienił grafikę swojego logo, eliminując krzyż nad koroną. W dziesiątkach europejskich metropolii policja nie odważy się ingerować w rządzonych przez muzułmanów enklawach, gdzie ogół obowiązujących w kraju norm prawnych zastąpił szariat, który reguluje zwyczaje religijne i życie codzienne wyznawców islamu. Niedługo będziemy mieli Boże Narodzenie. Przy tej okazji dochodzi do absurdów poprawności. Aby nikogo nie urazić i uniknąć ewentualnych oskarżeń o dyskryminację, w niektórych krajach osobom wysyłającym oficjalne kartki świąteczne zaleca się przestrzeganie neutralnej formuły „Świąteczne życzenia” zamiast pisania tradycyjnego „Wesołych Świąt Bożego Narodzenia”. Kompletny kretynizm.

2023-11-28 12:21

Ocena: +11 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Arabia Saudyjska: po wizycie kard. B. B. Raia może powstać pierwszy ośrodek dialogu międzyreligijnego

[ TEMATY ]

dialog

islam

Archiwum Redakcji Rzeszowskiej

Jednym z konkretnych owoców krótkiej, ale niezmiernie ważnej wizyty maronickiego patriarchy kardynała Bechary Butrosa Raia w Arabii Saudyjskiej 14 listopada mogłaby być zgoda tamtejszych władz na utworzenie w tym kraju stałego międzynarodowego ośrodka ds. dialogu międzyreligijnego. Według nieoficjalnych jeszcze zapowiedzi libańskich siedzibą przyszłej placówki byłby zamknięty dotychczas starożytny kościół sprzed 900 lat, który z tej okazji zostałby odnowiony.

Władze królestwa jak na razie nie potwierdziły tych rewelacji, choć z drugiej strony nadały duży rozgłos przyjazdowi głowy Kościoła maronickiego, podkreślając historyczny wymiar tego wydarzenia. Nigdy dotychczas bowiem żaden wysokiej rangi dostojnik katolicki nie złożył oficjalnej wizyty w tym kraju. Rząd przedstawił to wydarzenie również jako potwierdzenie otwierania się tego kraju na dialog z innymi realiami i wspólnotami religijnymi. Zarazem jednak obsługę medialną pobytu kardynała powierzono wyłącznie jednej agencji zachodniej i własnej agencji oficjalnej SPA.

CZYTAJ DALEJ

Wy jesteście przyjaciółmi moimi

2024-04-26 13:42

Niedziela Ogólnopolska 18/2024, str. 22

[ TEMATY ]

homilia

o. Waldemar Pastusiak

Adobe Stock

Trwamy wciąż w radości paschalnej powoli zbliżając się do uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Chcemy otworzyć nasze serca na Jego działanie. Zarówno teksty z Dziejów Apostolskich, jak i cuda czynione przez posługę Apostołów budują nas świadectwem pierwszych chrześcijan. W pochylaniu się nad tajemnicą wiary ważnym, a właściwie najważniejszym wyznacznikiem naszej relacji z Bogiem jest nic innego jak tylko miłość. Ona nadaje żywotność i autentyczność naszej wierze. O niej także przypominają dzisiejsze czytania. Miłość nie tylko odnosi się do naszej relacji z Bogiem, ale promieniuje także na drugiego człowieka. Wśród wielu czynników, którymi próbujemy „mierzyć” czyjąś wiarę, czy chrześcijaństwo, miłość pozostaje jedynym „wskaźnikiem”. Brak miłości do drugiego człowieka oznacza brak znajomości przez nas Boga. Trudne to nasze chrześcijaństwo, kiedy musimy kochać bliźniego swego. „Musimy” determinuje nas tak długo, jak długo pozostajemy w niedojrzałej miłości do Boga. Może pamiętamy słowa wypowiedziane przez kard. Stefana Wyszyńskiego o komunistach: „Nie zmuszą mnie niczym do tego, bym ich nienawidził”. To nic innego jak niezwykła relacja z Bogiem, która pozwala zupełnie inaczej spojrzeć na drugiego człowieka. W miłości, zarówno tej ludzkiej, jak i tej Bożej, obowiązują zasady; tymi danymi od Boga są, oczywiście, przykazania. Pytanie: czy kochasz Boga?, jest takim samym pytaniem jak to: czy przestrzegasz Bożych przykazań? Jeśli je zachowujesz – trwasz w miłości Boga. W parze z miłością „idzie” radość. Radość, która promieniuje z naszej twarzy, wyraża obecność Boga. Kiedy spotykamy człowieka radosnego, mamy nadzieję, że jego wnętrze jest pełne życzliwości i dobroci. I gdy zapytalibyśmy go, czy radość, uśmiech i miłość to jest chrześcijaństwo, to w odpowiedzi usłyszelibyśmy: tak. Pełna życzliwości miłość w codziennej relacji z ludźmi jest uobecnianiem samego Boga. Ostatecznym dopełnieniem Dekalogu jest nasza wzajemna miłość. Wiemy o tym, bo kiedy przygotowywaliśmy się do I Komunii św., uczyliśmy się przykazania miłości. Może nawet katecheta powiedział, że choćbyśmy o wszystkim zapomnieli, zawsze ma pozostać miłość – ta do Boga i ta do drugiego człowieka. Przypomniał o tym również św. Paweł Apostoł w Liście do Koryntian: „Trwają te trzy: wiara, nadzieja i miłość, z nich zaś największa jest miłość”(por. 13, 13).

CZYTAJ DALEJ

Łódź: Wielkanoc u Prawosławnych

2024-05-05 09:40

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Piotr Drzewiecki

W trakcie długiego majowego weekendu wierni prawosławni obchodzą Wielki Tydzień i Święta Wielkanocne. W sobotę 4 maja przez cały dzień w cerkwi św. Olgi przy ulicy Piramowicza w Łodzi trwało poświęcenie pokarmów na stół wielkanocny.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję