Stowarzyszenie Rodzin Katolickich przy parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny przez 29 lat swojego istnienia prowadzi bliską współpracę z misjami.
Chcielibyśmy podzielić się naszymi doświadczeniami w tym zakresie. Sprawdziła się w praktyce początkowa myśl, by udzielać pomocy konkretnym placówkom. Przez 29 lat otaczaliśmy modlitwą misjonarzy. Byli to: ks. Jacek Kędzior, misjonarz w Papui-Nowej Gwinei, ks. Jerzy Krzywda w Gwatemali, posługujący w Ekwadorze bp Krzysztof Kudławiec pochodzący z Gorlic-Glinika, ks. Andrzej Mihułka i ks. Krzysztof Panasowiec pracujący na Ukrainie, ks. Marek Muszyński w Republice Środkowej Afryki, ks. Jan Radoń w Kazachstanie oraz s. Magdalena Setlak, kombonianka w Kenii. Wszystkich obejmujemy systematyczną modlitwą różańcową.
Niektórzy z misjonarzy odwiedzają nas. Ksiądz Krzysztof Panasowiec często bywa ze swoim polonijnym zespołem Perła, uświetniając koncertami ważniejsze uroczystości patriotyczno-religijne nie tylko w Gorlicach. Noclegi zapewniają im rodziny z SRK. Niemal corocznie gościmy w naszej wspólnocie ks. Marka Muszyńskiego. Do czasu pandemii corocznie organizowaliśmy charytatywne wyjazdy na Ukrainę, niosąc pomoc naszym rodakom na Kresach, m.in. w Kałuszu i Dolinie. Dzięki „darom serca” wspomagamy odbudowujące się kościoły, czy np. budujące się przedszkole przy parafii ks. Krzysztofa Panasowca. W organizowanych przez nas koloniach letnich dla dzieci z rodzin potrzebujących wsparcia uczestniczy grupa 8-10 osób dzieci z Ukrainy z wychowawcą. Kierujemy apel do wszystkich czytelników, aby nie byli obojętni i również zostali misjonarzami. Możemy to uczynić przez modlitwę, ofiarowane Bogu cierpienia i radości, dobre uczynki i materialną pomoc dla potrzebujących. Jako przyjaciel misji staniesz się modlitewnym i materialnym oparciem dla misjonarzy i misjonarek, którzy opuścili swój kraj w celu zdobywania nieśmiertelnych dusz dla Chrystusa.
Spotkanie z Wandą Półtawską w Gorlicach 26 marca 2009 r.
Dziękujemy Bogu za życie Wandy Półtawskiej. Tylko Bóg wie, ile ludzkich istnień uratowała przez modlitwę i działania w obronie nienarodzonych.
Odeszła w Krakowie w wieku niemal 102 lat. Mimo zaawansowanego wieku nie była „obiektem muzealnym”, ale do ostatnich dni drogowskazem dla młodych i starszych, jak żyć w trudnych czasach. Doktor nauk medycznych, specjalistka w dziedzinie psychiatrii, profesor Papieskiej Akademii Teologicznej, harcerka, działaczka pro-life. Podczas II wojny światowej łączniczka w polskiej konspiracji, aresztowana i więziona w niemieckim obozie Ravensbrück. Społecznik, świadek historii, żarliwa patriotka. Mimo że boleśnie doświadczona przez los, pozostała wierna najwyższym ideałom człowieczeństwa jako niezłomna wojowniczka o drugiego człowieka, niestrudzenie broniąca życia ludzkiego od poczęcia do naturalnej śmierci. Przetrwała, przeżyła niezwykłą siłą swojej wiary, swojego ducha. Wieloletnia współpracowniczka Ojca Świętego, zaangażowana w rozwój katolickiej nauki społecznej. Jej wielką troską było to, aby nauczanie św. Jana Pawła II nie poszło w zapomnienie, lecz integralnie przekazywane kształtowało umysły i sumienia kolejnych pokoleń.
Archiwum Instytutu Prymasowskiego Stefana Kardynała Wyszyńskiego
Upokarzany, okłamywany i wyszydzany – tak wyglądał okres więzienia Prymasa Polski. Pomimo wielkich prób, nie ugiął się. Pozostał wierny Bogu. Na dniach odbędzie się jego beatyfikacja. Jaka jest prawdziwa twarz Prymasa Wyszyńskiego? Czego może nas dziś nauczyć? Odpowiedzi udziela Milena Kindziuk w reporterskiej biografii „Kardynał Stefan Wyszyński. Prymas Polski”.
Władze państwowe pozbawiły Wyszyńskiego wszelkich praw. Został uwięziony, nie wiadomo na jak długo, bez wyroku, bez aktu oskarżenia. Był jak więzień obozu koncentracyjnego, lecz jego dramat rozgrywał się na oczach całej Europy. Nieustannie dopominał się więc Prymas pozwolenia napisania listu wyjaśniającego do władz państwowych. Uważał, że jego milczenie mogłoby być odczytane jako zgoda na zaistniałą sytuację lub lekceważenie postawionych mu zarzutów.
Kulturkampf, czyli „walka o kulturę”, to polityka Otto von Bismarcka prowadzona w Cesarstwie Niemieckim w latach 1871–1878, kiedy to kanclerz chciał ograniczyć wpływy Kościoła katolickiego w państwie. W Cesarstwie Niemieckim protestantyzm pełnił nieformalnie rolę religii państwowej, a Królestwo Prus – państwo protestanckie – odgrywało w nim dominującą rolę.
Włączenie do Cesarstwa południowoniemieckich państw katolickich na czele z Bawarią sprawiło, że 36% ludności Niemiec stanowili katolicy. Bismarck postrzegał to jako źródło destabilizacji społeczeństwa, gdyż katolikom, którzy mieli podlegać zewnętrznej władzy, tzn. władzy papieża, zarzucano brak patriotyzmu niemieckiego. W ramach Kulturkampfu wprowadzano wiele ustaw wymierzonych przede wszystkim w Kościół katolicki, których celem miało być jego upaństwawianie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
