W 106. rocznicę pierwszych objawień fatimskich, 13 maja w kościele parafialnym Najświętszego Serca Pana Jezusa w Stadnikach, ordynariusz diecezji sosnowieckiej, bp Grzegorz Kaszak, udzielił święceń kapłańskich i diakonatu alumnom Wyższego Seminarium Misyjnego Księży Sercanów w Stadnikach k. Krakowa.
Powołanie
Święcenia kapłańskie przyjęli diakoni, sercanie: Adam Maj, Karol Szlezinger oraz Paweł Szlezinger. Natomiast na diakonów zostali wyświęceni alumni: Jacek Kowal, Aliaksandr Piatlitski, Szymon Szubarczyk, Krzysztof Witek, Mateusz Zawiłowicz.
Podczas liturgii, zwracając się do kandydatów do święceń diakonatu, bp Grzegorz przypomniał, że pierwsi diakoni Kościoła ustanowieni zostali do pełnienia dzieł miłosierdzia. Wydawałoby się zatem, że powinni być to ludzie o zdolnościach organizacyjnych, menedżerskich, którzy będą w stanie w kompetentny sposób zarządzać powierzonymi sobie dobrami. „A tymczasem Apostołowie proszą całą wspólnotę, aby znaleźli mężczyzn i tylko mężczyzn... Mało tego, mają patrzeć na tych, którzy posiadają Ducha i mądrość. To co powiedział już po wiekach nieodżałowany papież Benedykt XVI: «księża nie mają być menedżerami, ale mają być mężami modlitwy, mają posiadać Ducha»”. W niedalekiej przyszłości okazało się, że Apostołowie mieli rację, bowiem diakoni nie tylko pełnili dzieła miłosierdzia, „ale bardzo szybko musieli stanąć, oko w oko, do rozprawy i dysputy z tymi, którzy odrzucali Jezusa Chrystusa. Tak było w przypadku św. Szczepana”.
Misja
Jednocześnie, przywołując dialog Jezusa ze św. Siostrą Faustyną, bp Grzegorz przypomniał, że obecność Ducha Bożego jest trwałą obecnością w tych, którzy żyją w łasce uświęcającej. Jego przebywanie w człowieku może czasami nie być odczuwalne, ale Jego obecności nie należy łączyć z uczuciami, które przecież tak łatwo ulegają zmianie. Tylko grzech ciężki „wyrzuca” Ducha Świętego z duszy człowieka. W przeciwnym wypadku Duch Święty ze swoją mocą towarzyszy tym, którzy zostali powołani do wypełnienia konkretnej misji w Kościele.
W odniesieniu do sakramentu święceń kapłańskich bp Grzegorz przywołał obraz pasterskiej troski Jezusa Chrystusa, który obchodząc wioski i miasta, potrafił zauważyć każdego człowieka – niezależnie od tego, kim był i co mówili o nim inni ludzie. – On bardzo dobrze wie, ile jest nieszczęścia, biedy, ile pogmatwanych ścieżek naszego ziemskiego bytowania. To, co robił, wynikało z troski, z miłości, z pragnienia dobra – zaznaczył bp Kaszak i przypomniał: – Jezus mówił: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, aby wyprawił robotników na żniwo swoje». Biskup dodał, że w ten sposób Jezus jasno powiedział: «ksiądz jest potrzebny». I zaznaczył: – Właśnie wtedy, gdy była bieda, nędza, różnego rodzaju nieszczęścia, Pan Jezus wskazał lekarstwo. Ja się o nich zatroszczę z waszą pomocą. Kapłan dzisiaj jest potrzebny. Nie można zniechęcić się tym, że kapłanów jest mało, że sytuacja jest trudna, że świat jest taki wrogi. [Kapłaństwo] nie jest mądrością, która pochodzi od człowieka. I choć w różnych zakątkach świata, ze względu na trudną sytuację Kościoła, podnoszą się głosy, że to bez sensu, my nie możemy tak powiedzieć, bo Jezus właśnie wtedy, kazał nam modlić się o powołania.
Zaproszenie
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów w Stadnikach zaprasza kandydatów, którzy chcą rozeznać swoją drogę powołania zakonnego i kapłańskiego. Więcej informacji można uzyskać pod nr tel.: 510 975 709.
Każde dzieło jest ważne: studnia w Czadzie, dom dziecka w Boliwii, szkoła w Rwandzie – mówi sercanin ks. Piotr Chmielecki.
Sekretariat Misji Zagranicznych Prowincji Polskiej Zgromadzenia Księży Sercanów wspiera działalność ewangelizacyjną misjonarzy i walkę z ubóstwem. Pomaga najuboższym dzięki darczyńcom, którzy przez ostatnie 10 lat przekazali na misje 7 mln zł.
O św. Teresie od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, karmelitance z Lisieux we Francji, powstały już opasłe tomy rozpraw teologicznych. W tym skromnym artykule pragnę zachęcić
czytelników do przyjaźni z tą wielką świętą końca XIX w., która także dziś może stać się dla wielu ludzi przewodniczką na krętych drogach życia. Może także pomóc w zweryfikowaniu własnego stosunku
do Pana Boga, relacji z Nim, Jego obrazu, który nosimy w sobie.
Życie św. Teresy daje się streścić w jednym słowie: miłość. Miłość była jej głównym posłannictwem, treścią i celem jej życia. Według św. Teresy, najważniejsze to wiedzieć, że jest się kochanym,
i kochać. Prawda to, jak może się wydawać, banalna, ale aby dojść do takiego wniosku, trzeba w pełni zaakceptować siebie. Św. Teresie wcale nie było łatwo tego dokonać. Miała niesforny charakter.
Była bardzo uparta, przewrażliwiona na swoim punkcie i spragniona uznania, łatwo ulegała emocjom. Wiedziała jednak, że tylko Bóg może dokonać w niej uzdrowienia, bo tylko On kocha miłością bez
warunków. Dlatego zaufała Mu i pozwoliła się prowadzić, a to zaowocowało wyzwoleniem się od wszelkich trosk o samą siebie i uwierzeniem, że jest kochana taką, jaka jest.
Miłość to dla św. Teresy "mała droga", jak zwykło się nazywać jej duchowy system przekonań, "droga zaufania małego dziecka, które bez obawy zasypia w ramionach Ojca". Św. Teresa ufała bowiem
w miłość Boga i zdała się całkowicie na Niego. Chciała się stawać "mała" i wiedziała, że Bogu to się podoba, że On kocha jej słabości.
Ona wskazała, na przekór panującemu długo i obecnemu często i dziś przekonaniu, że świętość nie jest dostępna jedynie dla wybranych, dla tych, którzy dokonują heroicznych czynów, ale jest
w zasięgu wszystkich, nawet najmniejszych dusz kochających Boga i pragnących spełniać Jego wolę. Św. Teresa była przekonana, że to miłosierdzie Boga, a nie religijne zasługi, zaprowadzi
ją do nieba. Św. Teresa chciała być aktywna nie w ćwiczeniu się w doskonałości, ale w sprawianiu Bogu przyjemności. Pragnęła robić wszystko nie dla zasług, ale po to, by Jemu było miło
i dlatego mówiła: "Dzieci nie pracują, by zdobyć stanowisko, a jeżeli są grzeczne, to dla rozradowania rodziców; również nie trzeba pracować po to, by zostać świętym, ale aby sprawiać radość
Panu Bogu".
Św. Teresa przekonuje w ten sposób, że najważniejsze to wykonywać wszystko z miłości do Pana Boga. Taki stosunek trzeba mieć przede wszystkim do swoich codziennych obowiązków, które często
są trudne, niepozorne i przesiąknięte rutyną. Nie jest jednak ważne, co robimy, ale czy wykonujemy to z miłością. Teresa mówiła, że "Jezus nie interesuje się wielkością naszych czynów ani nawet
stopniem ich trudności, co miłością, która nas do nich przynagla".
Przykład św. Teresy wskazuje na to, że usilne dążenie do doskonałości i przekonywanie innych, a zwłaszcza samego siebie, o swoich zasługach jest bezcelowe. Nigdy bowiem nie uda się
nam dokonać takich czynów, które sprawią, że będziemy w pełni z siebie zadowoleni, jeśli nie przekonamy się, że Bóg nas kocha i akceptuje nasze słabości. Trzeba zgodzić się na swoją małość,
bo to pozwoli Bogu działać w nas i przemieniać nasze życie. Św. Teresa chciała być słaba, bo wiedziała, że "moc w słabości się doskonali".
Ta wielka święta, Doktor Kościoła, udowodniła, że można patrzeć na Boga jak na czułego, kochającego Ojca. Jednak trwanie w takim przekonaniu nie przyszło jej łatwo. Przeżywała wiele trudności
w wierze, nieobce były jej niepokoje i wątpliwości, znała poczucie oddalenia od Boga. Dzięki temu może być nam, ludziom słabym, bardzo bliska. Jest także dowodem na to, że niepowodzenia i trudności
są wpisane w życie każdego człowieka, nikt bowiem nie rodzi się święty, ale świętość wypracowuje się przez walkę z samym sobą, współpracę z łaską Bożą, wypełnianie woli Stwórcy.
Teresa zrozumiała najgłębszą prawdę o Bogu zawartą w Biblii - że jest On miłością - i dlatego spośród licznych powołań, które odczuwała, wybrała jedno, mówiąc: "Moim powołaniem jest
miłość", a w innym miejscu: "W sercu Kościoła, mojej Matki, będę miłością".
Rekolekcje dla małżeństw poprowadzi ks. Łukasz Plata, ewangelizator, dr nauk teologicznych w zakresie teologii moralnej.
Zapraszamy na rekolekcje charyzmatyczne dla małżeństw „Pokój Twemu domowi”, które poprowadzi ks. Łukasz Plata.
Rekolekcje odbędą się we Wrocławiu od 18 do 19 października w parafii Świętej Rodziny i skierowane są do wszystkich małżeństw – zarówno tych, które przeżywają trudności, jak i tych, które po prostu pragną umocnić swoją więź i odnaleźć nową radość ze wspólnego życia. – To przestrzeń, by zatrzymać się, zostawić na chwilę codzienny chaos i usłyszeć, że Bóg pragnie być źródłem pokoju w każdym domu – mówią współorganizatorzy Katarzyna i Tomasz Węgrzynowie. Podczas spotkania małżonkowie będą mieli okazję wysłuchać konferencji opartych na Dobrej Nowinie, uczestniczyć w Eucharystii, doświadczyć modlitwy wstawienniczej, a także skorzystać z wyjątkowych momentów, jak randka małżeńska czy szczera rozmowa z kapłanem podczas panelu „Zapytaj księdza o co tylko chcesz”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
