Początek każdego roku to czas, kiedy przedstawiciele duszpasterstw rodzin spotykają się w swoich rejonach. Jest ich sześć. Diecezja drohiczyńska należy do rejonu północnego z całą metropolią białostocką, czyli Białystok, Drohiczyn, Łomża oraz metropolią warmińska, czyli diecezje w Elblągu, Ełku i Olsztynie. W tym roku spotkanie odbyło się w dniach 17 i 18 stycznia.

Po raz pierwszy spotkaliśmy się z nowym krajowym duszpasterzem rodzin ks. Robertem Wielądkiem oraz krajowym doradcą życia rodzinnego Beatą Chojnacką. Przedstawicielem Komisji Episkopatu Polski był bp Józef Wróbel. Podjęliśmy prace nad nowym Dyrektorium duszpasterstwa rodzin. Aktualne Dyrektorium ma już 20 lat. Zostało opracowane w 2003 r. Pragnieniem Episkopatu Polski, jak i Krajowego Ośrodka Duszpasterstwa Rodzin jest, by Dyrektorium było lepiej dostosowane do obecnej sytuacji, by jeszcze bardziej ewangelizować, uwzględniając współczesny trendy, kryzysy i problemy. Pochylaliśmy się przede wszystkim nad jego drugim rozdziałem, który dotyczy przygotowania młodzieży do sakramentu małżeństwa. Była to swoista burza mózgów przedstawicieli 6 diecezji i krajowego ośrodka. Porównywaliśmy różne programy przygotowania w naszych diecezjach, a także szukaliśmy nowych rozwiązań. Powinniśmy kłaść większy akcent na ewangelizację młodych ludzi. Wielu z nich po ślubie wyjeżdża do dużych miast bądź za granicę. W nowym środowisku nie ma ich w parafii, nie trwają we wspólnocie Kościoła. Przygotowanie do małżeństwa, to przede wszystkim głoszenie kerygmatu, związanie człowieka z Panem Bogiem oraz z Kościołem.

Kolejna nowość polega na tym, że chcemy odchodzić od podziału, który istnieje od lat 80. Do tej pory w przygotowaniu do małżeństwa uwzględniano trzy etapy: dalsze, bliższe i bezpośrednie. Dalsze dokonuje się w rodzinie. Bliższe polega na katechizacji szkolnej i katechezie przedmałżeńskiej. Natomiast bezpośrednie obejmuje czas trzech miesięcy przed ślubem. W tej chwili pragniemy rezygnować z takiego podziału, by promować najpierw bardzo głęboko i poważnie przygotowanie w rodzinie pochodzenia danej osoby. Następnie będzie przewidziana pomoc Kościoła i szkoły. Natomiast drugim etapem przygotowania jest to, co możemy zrobić w parafii czy w ośrodkach przygotowujących młodzież do przyjęcia sakramentu małżeństwa. Stare Dyrektorium mówiło, by młodzi się zgłosili na trzy miesiące przed planowanym ślubem. Postulujemy, aby to było sześć miesięcy. Dziś, jak wiemy, młodzi zewnętrzne, logistyczne przygotowania rozpoczynają na 2-3 lata przed planowanym ślubem. Przychodzą także do kancelarii uzgodnić termin ślubu. Ten właśnie czas duszpasterze powinni wykorzystać, aby rozpocząć cały proces, czyli promować miejsca, gdzie mogą się przygotować, powiedzieć, co ich czeka m.in. odnośnie poradni rodzinnej, zapowiedzi czy spowiedzi.

Postulowaliśmy również nowe propozycje dotyczące spowiedzi przedślubnej. Dotychczasowe praktyki polegały na tym, że wobec par, które żyły już ze sobą w tak zwanej kohabitacji, rezygnowano z pierwszej spowiedzi, proponując dalsze życie w grzechu i wymagając tym samym tylko jednej spowiedzi przed samym ślubem. Sam fakt, że narzeczonych obowiązuje spowiedź przedślubna, jest okazją, by polecać dobrą pierwszą spowiedź, najlepiej z całego życia, aby była ona początkiem nawrócenia.

Przygotowanie do małżeństwa ma się opierać na trzech filarach: wychowanie do życia wiarą, budowanie wspólnoty osób oraz wychowanie do miłości i służby życiu. Życzę wszystkim młodym wielkiego pokoju serca, aby nie przerażali się tym, co proponuje Kościół, ponieważ chce on wyjść naprzeciw oczekiwaniom młodych ludzi, przekazać im odwieczny zamysł Pana Boga wobec małżeństwa i rodziny. Bóg, w przeciwieństwie do tego, co proponuje współczesny świat, nie krzywdzi człowieka, ale daje mu pełnię szczęścia.