Nasza diecezja od 2017 r. cieszy się przywilejem osobnego dnia obchodu uroczystości głównej Patronki diecezji. Dotychczas był to dzień 15 sierpnia, kiedy to w Kalendarzu liturgicznym wspominamy Wniebowzięcie NMP, jednak wówczas obchód ku czci głównej Patronki w praktyce obchodzony był jedynie w Rokitnie i Kostrzynie. Na wniosek bp. Tadeusza Lityńskiego Stolica Apostolska przeniosła obchód na dzień 18 czerwca, czyli rocznicę koronacji obrazu Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej. W 2018 r. podjęto starania zmierzające do tego, aby obchód ku czci Matki Bożej Rokitniańskiej miał także własny formularz mszalny oraz teksty własne w Liturgii Godzin. Prace trwały kilka lat. Zgodnie z dekretem, ogłoszonym w 25. rocznicę pielgrzymki św. Jana Pawła II do Gorzowa, zatwierdzone teksty będą odtąd stosowane na terenie całej diecezji zielonogórsko-gorzowskiej we Mszy św. i Liturgii Godzin w uroczystość Matki Bożej Rokitniańskiej przypadającą 18 czerwca. – Myślę, że ten moment ma dla nas ogromne znaczenie. Jest to potwierdzenie, że obraz Matki Bożej z Rokitna nie jest jednym z wielu obrazów, które znajdują się na terenie naszej diecezji i w naszych kościołach, ale jest tym jedynym, wyjątkowym, wciąż pozostając sercem diecezji – mówi kustosz sanktuarium w Rokitnie ks. Piotr Bortnik. – W roku 50-lecia naszej diecezji ma to szczególny wymiar. Serce pozostaje tam, gdzie był początek, bo przecież siedziba tej ogromnej administracji apostolskiej była najpierw w Gorzowie, gdzie 15 sierpnia 1946 r. jej ziemie zostały zawierzone Matce Bożej Rokitniańskiej. To był ten moment, kiedy Maryja zyskała oficjalny tytuł Patronki naszych ziem – dodaje.
Zatwierdzone teksty obejmują formularz Mszy św. (kolekta, modlitwa nad darami, modlitwa po Komunii św. wraz z antyfonami na Wejście i na Komunię), teksty Liturgii Słowa (czytania, psalm responsoryjny, śpiew przed Ewangelią), a także niektóre teksty liturgii godzin (drugie czytanie Godziny Czytań wraz z responsorium, modlitwę i hymn do Jutrzni i Nieszporów).
Nie od dziś wiadomo, że śpiew jednoczy ludzi, porusza ducha i rozpala serca. Wiedzą o tym uczestnicy Drohiczyńskich Warsztatów Muzyki Liturgicznej, którzy od ponad 12 lat chwalą Pana muzyką i godnie reprezentują diecezję.
Uczestnicy rekolekcji oazowych poświęcają dużo czasu na przygotowanie śpiewów, asysty liturgicznej, innych posług, a nade wszystko katechez o tematyce liturgicznej. Dlatego nie dziwi fakt, że to wśród młodzieży skupionej wokół Ruchu Światło-Życie naszej diecezji zrodziła się myśl, aby wspólnie doskonalić umiejętności wokalne i zarażać pasją śpiewania na Bożą chwałę.
Nie było tylko grzecznego uścisku dłoni między braćmi Prevostami podczas dzisiejszej inauguracji pontyfikatu nowego papieża w Watykanie. Kiedy Louis Prevost, najstarszy z trzech braci Prevost z Chicago, podszedł do swojego brata w papieskich szatach w eleganckim dwurzędowym garniturze i wyciągnął do niego rękę, młodszy brat nie wiedział jak zareagować. Ciepło objął nieco wyższego i mocno zbudowanego Louisa i pozwolił mu serdecznie poklepać się po plecach. Włoski kanał telewizyjny Rai Uno pokazał kilkakrotnie wzruszającą scenę, która miała miejsce na Placu św. Piotra po Mszy z okazji inauguracji papieża Leona XIV.
Louis Prevost, mieszkaniec Florydy, dołączył do oficjalnej delegacji USA, której przewodniczyli wiceprezydent James David Vance i sekretarz stanu Marc Rubio. Według doniesień, John, drugi najstarszy z braci Prevost, odwiedził już swojego brata Roberta - Leona XIV w jego rezydencji na obrzeżach Watykanu w poprzednich dniach.
Pamiętam go od samego początku, kiedy zacząłem pracować w Watykanie, czyli od prawie 45 lat – wydaje się, że Giovanni Battista Re był zawsze w „sercu” Kościoła katolickiego.
Gdy go poznałem w 1980 r. był asesorem ds. ogólnych Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej. W 1987 r. awansował - został mianowany sekretarzem bardzo ważnej dykasterii, Kongregacji ds. Biskupów i otrzymał święcenia biskupie z rąk Jana Pawła II. Następnie, w 1989 r., Papież sprowadził go z powrotem do Sekretariatu Stanu, gdzie powierzył mu funkcję substytuta. Był jednym z najbliższych współpracowników Jana Pawła II. A o tym, kim był dla Papieża Giovanni Battista Re świadczy fakt, że podczas letnich wakacji w 1998 r. spędzanych w Lorenzago di Cadore Jan Paweł II zapragnął odwiedzić jego rodzinne strony – miasteczko Borno w alpejskiej dolinie Valcamonica. Bo kard. Re to góral pochodzący z rodziny rolników, chociaż jego ojciec był stolarzem.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
