...zaledwie kilka kilometrów od miasta Murcja w Hiszpanii znajduje się posąg Chrystusa, którego najnowsza historia przybrała dramatyczne koleje losu? To 14-metrowa rzeźba autorstwa hiszpańskiego artysty Nicolása Martíneza, która od października 1951 r. wieńczy szczyt zamku Monteagudo. Twierdza powstała jeszcze w czasach panowania Maurów na Półwyspie Iberyjskim i pamięta wiele konfliktów, które targały tym obszarem w średniowieczu. Warownia była przez pewien czas rezydencją króla Alfonsa X Mądrego; monarcha ten zapisał się w dziejach Hiszpanii jako mecenas nauki i sztuki, był autorem pierwszego manuskryptu, w którym opisał grę w klasyczne szachy.
Zamek położony jest na imponującym skalnym występie, który wznosi się na wysokości 149 m n.p.m. Dominuje nad miastem i całym regionem Murcji. Warownia z czasem straciła swoje militarne znaczenie, a w 1931 r. – z racji roli, którą odegrała w dziejach regionu – została uznana za pomnik narodowy.
Po raz pierwszy posąg Chrystusa stanął na zamkowym wzgórzu w 1926 r., jednak 10 lat później, w czasie wojny domowej, uległ zniszczeniu, podobnie jak wiele innych obiektów sakralnych w tym trudnym dla Hiszpanii okresie. Obecny posąg wzniesiono dzięki determinacji i hojności okolicznych katolików.
Postać Chrystusa z Monteagudo dominuje nad Murcją i przypomina o katolickich korzeniach tego zakątka Hiszpanii. Pewnie dlatego posąg stał się solą w oku środowisk nieprzychylnych Kościołowi. W 2010 r. podjęto próbę jego usunięcia. Sprawa znalazła finał w Najwyższym Trybunale Sprawiedliwości w Madrycie. Sąd obronił pomnik, orzekając, że stanowi on część tradycji kulturowej Murcji. Podobnych ataków na obiekty sakralne w Hiszpanii jest znacznie więcej.
W Escorialu niedaleko Madrytu odbyło się 71. posiedzenie generalne hiszpańskiej Caritas. Wzięło w nim udział ponad 150 osób z całego kraju. Caritas Hiszpanii planuje „wyjść na peryferie, aby bronić ofiary współczesnej kultury wykluczenia”.
Podczas obrad przeanalizowano sytuację społeczną i ekonomiczną w poszczególnych diecezjach i regionach. Kryzys dotyka wiele rodzin. „Jesteśmy świadkami desperacji licznych ludzi, którzy przychodzą do Caritas szukając pomocy – czytamy w deklaracji końcowej. – Z bólem patrzymy na rozkład sieci pomocy społecznej, a także na ograniczanie praw i zostawianie na pastwę losu tych wszystkich, którzy – jak zwraca uwagę Papież Franciszek – są ofiarami «tej kultury wykluczenia, w której stoi w centrum bóg-pieniądz»”. Choć dane makroekonomiczne wskazują na koniec kryzysu, to jednak „jego najcięższe skutki nie zniknęły z codziennego życia ludzi najbardziej poszkodowanych”. Ewentualne wyjście z kryzysu pozostawi społeczeństwo z większymi nierównościami i ograniczeniem praw społecznych. Będzie ono „zdane na taką analizę rzeczywistości, w której ludzie nadadzą się do «odzyskania» jedynie wówczas, kiedy prawa ekonomiczne na to zezwolą”.
Każdy grzesznik, nawet najbardziej upadły, może znaleźć ocalenie w Różańcu – tę myśl zapisał bł. Bartolo Longo
Dobrze znany scenariusz: pobożny syn wyjeżdża na studia, wpada w złe towarzystwo, oddala się od Boga i popełnia błędy. Najczęściej jednak nie osiągają one takich rozmiarów jak w przypadku Bartolo Longo, który przez lata żył jako satanistyczny kapłan.
Jak wielu świętych, Bartolo wychował się w gorliwej, katolickiej rodzinie. Pobożni rodzice z południowych Włoch, dr Bartolomeo Longo i Antonina Luparelli, codziennie odmawiali Różaniec. W 1851 r. mając zaledwie 10 lat, chłopiec stracił ojca. Był to przełomowy moment w życiu młodego Włocha. Od tego tragicznego wydarzenia Bartolo coraz bardziej oddalał się od wiary katolickiej. Rozpoczynając studia prawnicze na uniwersytecie w Neapolu, pod wpływem m.in. profesorów dołączył do antyklerykalnego ruchu.
Piękna Pani na górze La Salette ukazała mękę swego Boskiego Syna i Jego Miłość, a wzywając lud Boży do nawrócenia, pierwsza wypowiedziała ów Poemat Bożego Miłosierdzia. Każdy wrześniowy dzień dopisywał kolejną strofę, a najważniejsze były te, które wybrzmiały przez pięć dni saletyńskiego Odpustu. Słoneczna pogoda niezwykle dopieściła w tym roku pątników, przyzwyczajonych raczej do odpustowego deszczu.
Najpierw pielgrzymka chorych w czwartek 18 września. Słowo otuchy skierował do nich ks. biskup Stanisław Jamrozek z Przemyśla. Przygrywał zespół ludowy „Łęczanie”. Wieczorem radosna uroczystość w domu zakonnym: dwóch młodzieńców rozpoczęło nowicjat. Nazajutrz przybyli członkowie Apostolstwa Rodziny Saletyńskiej wraz z dobrodziejami sanktuarium, by z nową gorliwością podjąć trud pokuty i świadectwa. Po kilku godzinach świątynię wypełnili młodzi, przeżywający formację przed bierzmowaniem. Ks. kustosz Marcin Sitek MS uczył ich przyjacielskiej relacji z Panem Jezusem. Na wieczorną Eucharystię przyszli pieczo z Cieklina rówieśnicy Maksymina i Melanii.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1759510669.jpg)
