Ojciec Święty 14 sierpnia 1991 r. przybył do Wadowic, aby konsekrować zbudowany przez wadowiczan – jako wotum wdzięczności za powołanie Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową i ocalenie Jana Pawła II z zamachu 13 maja 1981 r. – kościół św. Piotra Apostoła oraz koronować figurę Matki Bożej Fatimskiej.

Jubileusz

Dokładnie 30 lat po tych uroczystościach, w pięknej świątyni, parafianie oraz zaproszeni goście uczestniczyli we Mszy św., której przewodniczył metropolita krakowski abp Marek Jędraszewski. Na jubileusz licznie przybyli kapłani, na różne sposoby związani z wadowicką parafią, oraz posługujący w Wadowicach ojcowie karmelici i księża pallotyni, pracujące w mieście papieskim siostry nazaretanki i albertynki. Byli reprezentanci władz państwowych i samorządowych, delegacje różnych instytucji i środowisk.

Arcybiskup Marek Jędraszewski w homilii przypomniał m.in., że w zamyśle twórców świątynia miała w sposób symboliczny oddać drogę życiową Karola Wojtyły z Wadowic przez katedrę na Wawelu, na Stolicę Piotrową. Zauważył: – Na marmurowej posadzce znajduje się rysunek placu św. Piotra z zaznaczonym miejscem zamachu na Jana Pawła II, a tabernakulum usytuowano w kolistej wnęce, która dokładnie odpowiada miejscu grobu św. Piotra.

Metropolita krakowski przywołał fragmenty homilii wygłoszonej 30 lat temu przez papieża i wskazał na trzy podmioty, którym Ojciec Święty poświęcił wiele uwagi: ojczystą ziemię – Wadowice, św. Piotra i Matkę Bożą. Przypomniał wezwanie Jana Pawła II: „Ucz nas Chrystusa, Matko!”. I zaznaczył, że Maryja każdego z nas „uczy uczenia się Chrystusa” we wszystkich ważnych i mniej ważnych wydarzeniach naszego życia.

Podziękowanie

Za dar wspólnej modlitwy, za udział w uroczystości podziękował abp. Jędraszewskiemu, w imieniu parafian, Marek Brzeźniak, który podkreślił: – Ten jubileusz to dla nas szczególne zobowiązanie do nieustannej wdzięczności Panu Bogu za dar wielkiego papieża, jego pontyfikatu i do ciągłego zgłębiania i wdrażania w nasze życie nauczania św. Jana Pawła II. Zapewnił, że parafianie dziękują Bogu za dar kapłanów z tą świątynią związanych, w tym szczególnie za dotychczasowych proboszczów: śp. ks. Michała – budowniczego kościoła, ks. prałata Tadeusza – drugiego proboszcza i ks. kanonika Jana. – Księże Arcybiskupie, radują się nasze serca z twojej obecności wśród nas w tym szczególnym dniu dla naszej wspólnoty parafialnej – wyznał p. Brzeźniak i podziękował za gorliwą posługę Kościołowi Powszechnemu, za nauczanie o umiłowaniu Boga w Trójcy Jedynego i naszej ojczyzny oraz za troskę, opiekę i wsparcie dla wadowickiej parafii. Zapewnił o nieustannej modlitwie, w intencji arcypasterza, u stóp Pani Fatimskiej.

W czasie uroczystości przypomniano, że inspiratorem budowy świątyni był kard. Franciszek Macharski, który w 1984 r. poprosił profesora Politechniki Krakowskiej – Tadeusza Przemysława Szafera o opracowanie koncepcji architektoniczno-urbanistycznej zespołu sakralnego przyszłej parafii. Projekt przygotowali architekci Ewa i Jacek Gyurkovichowie.

Wspomnienia

Po wspólnej modlitwie był czas na spotkanie, na rozmowy… Wielu wspominało budowniczego wadowickiej świątyni śp. ks. Michała Pioska, który, jak podkreślano, poświęcił się realizacji pięknej idei – stworzeniu od podstaw parafii i wybudowaniu kościoła. Nie szczędził sił i zdrowia. Motywował i mobilizował parafian do wysiłku, do ofiarności, potrafił pokonywać biurokratyczne bariery oraz zdobywać materiały budowlane, o które w tamtych czasach było bardzo trudno. Wspólnie z parafianami pielgrzymował do Rzymu w 1985 r. i na audiencji u Ojca Świętego uzyskał błogosławieństwo dla trwającej budowy. Dla wielu tamte chwile były niezapomnianą przygodą ich życia, doświadczeniem budowy nie tylko murów kościoła, ale nade wszystko budowania wspólnoty, która w trudach codzienności powstawała i umacniała się pracą, wzajemną życzliwością i wspólną modlitwą.

Nieobecny na jubileuszu, ze względu na stan zdrowia, ks. prałat Tadeusz Kasperek podzielił się swymi wspomnieniami z twórcami filmu (www.youtube.com/watch? v=2-U24qnJ3xI) powstałego przy okazji jubileuszu. Przyznał, że kiedy przybył 8 grudnia 1993 r. do parafii św. Piotra jako proboszcz, to postanowił przede wszystkim realizować dwa nurty: duchowy – duszpasterski oraz materialny – wyposażenia świątyni. Zaznaczył: „Można mieć ładne świątynie, można mieć architekturę, wyposażenie, kwiatki, drzewka, (…), ale najważniejsza jest pielęgnacja duszy człowieka...”. To właśnie budowanie wspólnoty duchowej było dla drugiego proboszcza priorytetem. Ksiądz Tadeusz przypomniał, że w trakcie budowy pomoc przyszła także z Watykanu od Jana Pawła II i jego osobistego sekretarza ks. Stanisława Dziwisza.

Zaangażowani w budowę do dzisiaj pamiętają, jakie obowiązki zlecił im pierwszy proboszcz. Wspominali przygotowanie do uroczystości konsekracji kościoła i poświęcenia figury Matki Bożej Fatimskiej oraz samo wydarzenie, podkreślając wielki entuzjazm, który ogarnął wadowiczan, w tym szczególnie parafian. Ksiądz Jan Dziubek, który od kilku miesięcy prowadzi parafię św. Piotra, przekonuje, że dla mieszkańców Wadowic Jan Paweł II jest niezmiennie autorytetem. Podkreśla: – Wadowiczanie są dumni, że papież Polak urodził się w Wadowicach, że tutaj spędził czas dzieciństwa i młodości przeżywany z rodziną, czas przygotowań do zadań, które Opatrzność Boża dla niego przygotowała.

Dziedzictwo

Odnosząc się do uroczystości, mój rozmówca stwierdza: – Ten jubileusz stał się okazją, aby podziękować Panu Bogu za Jana Pawła II, jego dziedzictwo, aby przypominać i nieustannie zgłębiać jego nauczanie, bo ono jest jeszcze w pełni nieodkryte i jakże aktualne. Ksiądz Jan przyznaje, że… uczestniczył w konsekracji kościoła jako alumn po 3 roku krakowskiego seminarium duchownego. – Pamiętam, że było to wydarzenie szczególne, wyjątkowe i doniosłe – wspomina i przyznaje, że nigdy nie pomyślał, iż Boża Opatrzność właśnie w to miejsce skieruje jego kroki. Zauważa, że jubileusz jest także okazją do wspomnień, ale przede wszystkim czasem podziękowania Panu Bogu za doświadczaną Jego opiekę, miłość i dobro. Patrzy z nadzieją w przyszłość. Wierzy, że w świątyni i wspólnocie parafialnej będą rozbrzmiewać wciąż słowa Piotrowego wyznania, które Jan Paweł II przywołał 14 sierpnia 1991 r. w Wadowicach w homilii: „Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego” (Mt 16, 16).