Pielgrzymów na drogę pobłogosławił proboszcz katedry ks. Robert Kristman. – Pielgrzymowanie jest pójściem w obecności Boga do miejsca upragnionego. Życzę wam takiego pielgrzymowania, niech Boże błogosławieństwo wam towarzyszy. Pokonywanie różnych trudności, które z pewnością będą, niech uświadomi wam, że Bóg jest z wami. – powiedział przed błogosławieństwem ks. Kristman.
Wśród pielgrzymów były osoby, które wędrowały już na Jasną Górę, byli też nowicjusze, którzy sprawdzali swoje możliwości. Wielu spośród pielgrzymów to ludzie młodzi, którzy chcą poczuć ducha pielgrzymowania. – Mnie urzeka rodzinna atmosfera, wspólna modlitwa i śpiew – mówiła Nikola z Legnicy. Dla Hani z Kunic to kolejna pielgrzymka, dzięki której ładuje się dobą energią, tak bardzo potrzebną na nowy rok szkolny. Weronika z Leśnej wędrowała razem z 11-letnią siostrą. – Na pielgrzymce osiągam spokój, jest też radosna atmosfera, która zostaje na dłuższy czas – powiedziała.
Pielgrzymowali również klerycy 3. roku, którzy pod okiem ks. Tomasza Metelicy rozpoczęli swoje duchowe przygotowanie do przyjęcia stroju duchownego, czyli do obłóczyn.
Widoki i ciekawostki zachęcają do zwiedzenia kolejnych miejsc
To był czas modlitwy w najpiękniejszych świątyniach i poznania miejsc, w których żyli wielcy święci.
Już po raz kolejny parafia Najświętszego Serca Jezusowego w Tomaszowie Mazowieckim i św. Mikołaja w Wolborzu zorganizowały rekolekcje w drodze, czyli pielgrzymkę, której tym razem celem była Francja. Pięćdziesięciu pięciu pątników pod opieką duszpasterzy – ks. Łukasza Bisia oraz ks. Piotra Kałuszki niezapomniany wyjazd rozpoczęło od stolicy Czech, gdzie nie mogło obyć się bez spaceru sławnym Mostem Karola i Rynkiem Staromiejskim, a wieczorną Eucharystię celebrowano w tamtejszym sanktuarium karmelitańskim z miejscem kultu Dzieciątka Jezus.
6 grudnia cały Kościół wspomina św. Mikołaja - biskupa. Dla większości z nas był to pierwszy święty, z którym zawarliśmy bliższą znajomość. Od wczesnego dzieciństwa darzyliśmy go wielką sympatią,
bo przecież przynosił nam prezenty. Tak naprawdę zupełnie go wtedy jeszcze nie znaliśmy. A czy dziś wiemy, kim był Święty Mikołaj? Być może trochę usprawiedliwia nas fakt, że zachowało się niewiele pewnych
informacji na jego temat.
Około roku 270 w Licji, w miejscowości Patras, żyło zamożne chrześcijańskie małżeństwo, które bardzo cierpiało z powodu braku potomka. Oboje małżonkowie prosili w modlitwach Boga o tę łaskę i zostali
wysłuchani. Święty Mikołaj okazał się wielkim dobroczyńcą ludzi i człowiekiem głębokiej wiary, gorliwie wypełniającym powinności wobec Boga.
Rodzice osierocili Mikołaja, gdy był jeszcze młodzieńcem. Zmarli podczas zarazy, zostawiając synowi pokaźny majątek. Mikołaj mógł więc do końca swoich dni wieść dostatnie, beztroskie życie. Wrażliwy
na ludzką biedę, chciał dzielić się bogactwem z osobami cierpiącymi niedostatek. Za swoją hojność nie oczekiwał podziękowań, nie pragnął rozgłosu. Przeciwnie, starał się, aby jego miłosierne uczynki pozostawały
otoczone tajemnicą. Często po kryjomu podrzucał biednym rodzinom podarki i cieszył się, patrząc na radość obdarowywanych ludzi.
Mikołaj chciał jeszcze bardziej zbliżyć się do Boga. Doszedł do wniosku, że najlepiej służyć Mu będzie za klasztornym murem. Po pielgrzymce do Ziemi Świętej dołączył do zakonników w Patras. Wkrótce
wewnętrzny głos nakazał mu wrócić między ludzi. Opuścił klasztor i swe rodzinne strony, by trafić do dużego miasta licyjskiego - Myry.
W katedrze wrocławskiej w atmosferze modlitwy i skupienia, odbyły się obłóczyny oraz kandydatura kleryków III roku Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu. Był to uroczysty moment, w którym trzech alumnów po raz pierwszy przywdziało sutanny, zewnętrzny znak ich formacji oraz decyzji o głębszym związaniu swojego życia z Chrystusem i Kościołem. Uroczystość zgromadziła wspólnotę seminaryjną, kapłanów, rodziny i przyjaciół, a samej Eucharystii przewodniczył bp Maciej Małyga.
Na początku Eucharystii odbył się obrzęd obłóczyn. Trzech alumnów: Mateusz, Tomasz i Krzysztof przyjęli sutannę. W homilii bp Maciej Małyga wskazał: - Dzisiejsza uroczystość jest okazją do popatrzenia na swoje powołanie. Jest to droga. Czasami podkreślamy początek naszego powołania, że później nie doceniamy wagi i znaczenia pięknych godzin i lat. kiedy mówimy o powołaniu chrześcijańskim, to chcemy widzieć tam całe nasze życie i drogę, która ma różne etapy i doświadczenia. Na drodze powołania, jak mówiło pierwsze czytanie z księgi proroka Izajasza, nie brakuje chleba ucisku i wody utrapienia. Na tej drodze możemy pójść na prawo lub lewo. Dlatego Izajasz obiecuje na tej drodze obecność Nauczyciela i Mistrza - nauczał biskup.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
