10 grudnia 1920 r. przyszedł do nuncjatury w Warszawie telefonogram informujący, że Ojciec Święty Benedykt XV powołał do życia nową diecezję ze stolicą w Łodzi.
Wydzielona ona została z archidiecezji warszawskiej. Decyzję tą potwierdził bullą Christi Domini. Pierwszym ordynariuszem diecezji został ks. Wincenty Tymieniecki, dotychczasowy proboszcz parafii św. Stanisława Kostki w Łodzi. Ten kościół parafialny stał się katedrą. Ks. Tymieniecki otrzymał sakrę biskupią 29 czerwca 1921 r. właśnie w kościele. Następnie zaczął organizować nową diecezję. Powołał instytucje centralne: kurię biskupią, sąd biskupi, seminarium duchowne, kapitułę katedralną itd.
Pierwsze lata po powstaniu diecezji naznaczone były dynamicznym rozwojem zarówno struktury organizacyjnej, jak i tworzenia (z zachowaniem tradycyjnych) nowych form duszpasterskich, jak np.: Akcja Katolicka, stowarzyszenia religijne, wydawano prasę katolicką i rozwinięto działalność społeczno-charytatywną, zwłaszcza wśród robotników.
Ten czas rozwoju przerwała II wojna światowa. Znaczna część terytorium diecezji znalazła się na ziemiach wcielonych do III Rzeszy. Tam działalność religijna przestała istnieć. Ówczesny ordynariusz bp Włodzimierz Jasiński został wysiedlony do Generalnej Guberni. Znaczna część duchowieństwa została aresztowana w ramach akcji z 5-7 października 1941 r. i osadzona w obozie koncentracyjnym w Dachau. Świątynie zostały zamknięte i w większości zamienione na magazyny. Funkcjonowały tylko parafie (26) znajdujące się na terenie Generalnej Guberni.
Po wojnie powracało życie religijne w diecezji. Najpierw odbudowywano i oddawano do użytku świątynie i przywracano służbę Bożą. Nowa władza znacznie ograniczyła możliwości działania duszpasterskiego, wprowadzając administracyjne zakazy rozwoju duszpasterstwa, zwłaszcza o charakterze oświatowym i społecznym.
Nowy duch w działalność duszpasterską wstąpił po 1989 r., gdy Polska odzyskała wolność i Kościół mógł swobodnie funkcjonować w społeczeństwie. W 1992 r. diecezja została podniesiona do rangi archidiecezji, a w 2004 r. stała się metropolią.
Sto lat temu, 23 czerwca 1919 r., bp Karol Józef Fischer z Przemyśla dokonał konsekracji kościoła parafialnego w Sokołowie Małopolskim. Jednocześnie konsekrował ołtarz główny, w którym umieszczono relikwie świętych Aurelii i Placydiusza
Dzieje obecnej świątyni parafialnej sięgają roku 1905. Wtedy to, rok po wielkim pożarze Sokołowa, w którym pastwą ognia padła drewniana XVII-wieczna fara, zawiązał się komitet budowy nowego kościoła. Trzy lata później, staraniem proboszcza ks. Franciszka Stankiewicza, rozpoczęto dzieło wznoszenia nowego domu Bożego Projekt budowli w stylu neogotyckim, rozłożonej na planie krzyża łacińskiego, opracował profesor architektury Politechniki Lwowskiej Jan Sas Zubrzycki. Prace budowlane trwały przez osiem lat. Fundamenty kościoła zaczęto kłaść w lipcu 1908 r. Samą budowę prowadził majster murarski z Przemyśla Jan Nikodemowicz. Kamień węgielny poświęcił 20 września 1908 r. ks. inf. Jakub Federkiewicz z Przemyśla.
Kto przyniesie ziemi pokój? Już za parę dni siądziemy do wigilijnego stołu, składając sobie życzenia i śpiewając kolędy, ale i ze świadomością, że w różnych miejscach na świecie trwają działania zbrojne, giną ludzie, że w tym roku przy świątecznym stole gdzieś kogoś zabraknie… Modlimy się o pokój, prosimy Boga, aby przyszedł, zstąpił, odmienił ludzie serca. Czy i my sami możemy zanieść Boga miłości i pokoju innym, czy możemy Go innym dać?
Jezus do domu Elżbiety i Zachariasza przybywa pod sercem Maryi. Maryja idzie pomóc swej krewnej, o której dowiedziała się, że jest już w szóstym miesiącu, że zbliża się do momentu porodu. Przynosi jej jednak coś znacznie większego niż pomoc – radość z obecności Jezusa. Jest to obecność ukryta, ale realna, którą wyczuwa nawet mały Jan jeszcze pod sercem Elżbiety.
W związku z przewidzianą na 27 kwietnia 2025 kanonizacją „internetowego misjonarza” Karola Acutisa w Stanach Zjednoczonych dobiegają końca prace nad poświęconym mu filmem-dokumentem „Roadmap to Reality and Our Digital Age” (Mapa drogowa do rzeczywistości i naszych czasów cyfrowych). Sponsorami obrazu są Narodowa Odnowa Eucharystyczna i katolicki Uniwersytet Notre Dame w stanie Indiana.
Tematowi temu poświęcono 17 grudnia webinar (seminarium internetowe), które poprowadzili m.in. bp Andrew Cozzens, kierujący wspomnianą Odnową Eucharystyczną, prof. Brett Robinson z Notre Dame i reżyser filmu Tim Moriarty. Ten ostatni zauważył, iż „głębokie nabożeństwo Acutisa do Chrystusa w Eucharystii, które wpłynęło na jego roztropne posługiwanie się techniką cyfrową, stanowi przykład dla współczesnych ludzi, jak połączyć używanie Internetu z kontaktem z Bogiem”. Ten młody Włoch, zmarły w 2006 roku, dał się poznać z umiejętnego wykorzystania technologii do szerzenia wiary katolickiej, a zwłaszcza ze stworzenia wciąż istniejącej strony internetowej, katalogującej cuda eucharystyczne.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1733754340.jpg)
_1733754239.jpg)
