Reklama

Niedziela Wrocławska

Odkryliśmy tajemnicę?

Rok duszpasterski dobiega końca. Czy pamiętamy jeszcze, jakie było jego motto? Z drugiej strony, czy jest to takie ważne? Przecież na co dzień odkrywamy Pana Boga w Słowie Bożym i liturgii.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Oto wielka tajemnica wiary”, a my mieliśmy tę tajemnicę odkrywać. I chyba nikt się nie spodziewał, że wydarzenia towarzyszące sprawią, że przyjdzie nam poczuć „głód Eucharystii”, a większość katolików zostanie odłączona od „pokarmu na życie wieczne” przez niewidzialnego wroga, jakim stał się COVID-19. Wśród tych wielu byli tacy, co zatęsknili za Chrystusem eucharystycznym, lecz pojawili się i tacy, co wykorzystali moment, aby powiedzieć Panu Jezusowi: „G (o)od Bye”.

Ten rok liturgiczny, począwszy od adwentu, był specyficzny, ale potrzebny. Przygotowywaliśmy się do beatyfikacji kard. Stefana Wyszyńskiego. Na roratach dzieci poznawały jego życie. Później informacja o przeniesieniu tego wydarzenia na inny termin. Planowaliśmy przeżyć Triduum Paschalne, a tu limit do 5 osób. Przygotowania do I Komunii Świętej, sakramentu bierzmowania. Przekładanie terminów, wiele niewiadomych. Byli tacy, co zrezygnowali w trakcie, odeszli, powiedzieli: „Nie”. Pojawiały się pytania: „Dlaczego?”, „Po co to wszystko?”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Dlatego ważne jest, aby wybierając, nie iść za krzyczącym tłumem, ale zastanowić się, Kto mnie kocha naprawdę?

Podziel się cytatem

Mieliśmy odkrywać tajemnice naszej wiary i – moim zdaniem – Pan Bóg dał nam taką możliwość, aby w czasie pandemii podjąć refleksję, dlaczego uczęszczam na Msze św., i dlaczego jest ona dla mnie ważna. W innym przypadku stwarzam sobie okazję do tego, aby usprawiedliwić się z każdej nieobecności na spotkaniu z Panem Bogiem w Eucharystii.

Reklama

Nie bez przyczyny ostatnia niedziela roku liturgicznego to uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata. Gdy przyjdzie koniec czasów, nastąpi wieczne Królowanie Jezusa, a wtedy tajemnica wiary stanie się oczywistością. Po co więc podejmować próby już dzisiaj?

Odpowiedź jest prosta. Trzeba robić wszystko, abyśmy, gdy przyjdzie nam się spotkać z Panem Jezusem po naszej śmierci lub gdy „niebo i ziemia przeminą”, nie byli niczym panny nieroztropne zaskoczeni sytuacją, ale zostali rozpoznani przez Chrystusa i otrzymali nagrodę życia wiecznego.

O tym, że stawka jest wielka, wie dobrze największy zwodziciel na świecie, który próbuje podsyłać nam „autorytety” niszczące prawdziwe autorytety. Odkrywanie Chrystusa w Eucharystii i Jego Słowie pozwala nam być o krok do przodu, tylko czy chcę?, bo wyboru dokonuje się każdego dnia i decyzja ta jest wiążąca. Dlatego ważne jest, aby wybierając, nie iść za krzyczącym tłumem, ale zastanowić się, Kto mnie kocha naprawdę?

2020-11-18 11:37

Ocena: +2 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Bp Czaja: Nadzieja głównym tematem kolejnego roku duszpasterskiego w Kościele w Polsce

[ TEMATY ]

rok duszpasterski

Episkopat Flickr

Bp Andrzej Czaja

Bp Andrzej Czaja

Pod hasłem „Pielgrzymi nadziei” będzie realizowany kolejny rok duszpasterski (2024/2025) w Kościele w Polsce. Rozpocznie się wraz z początkiem Adwentu, w grudniu br. Temat „Pielgrzymi nadziei” jest tożsamy z wybranym przez papieża hasłem Roku Świętego 2025. Podczas 397. Zebrania plenarnego KEP w Warszawie, główne założenia programu duszpasterskiego przedstawił dziś biskupom bp Andrzej Czaja - przewodniczący Komisji Duszpasterstwa KEP.

Bp Czaja powiedział, że „w haśle Roku Świętego Pielgrzymi nadziei zawarta jest wyrazista podpowiedź, jasne wskazanie kim mają być wyznawcy Chrystusa w dzisiejszych uwarunkowaniach Kościoła i świata: ludźmi mocnymi nadzieją i budzącymi nadzieję”. Wyjaśnił, że słowa te współbrzmią z hasłem Roku Świętego i odsłaniają, co papież ma na myśli mówiąc o uczniach-misjonarzach Chrystusa i jak widzi misję Kościoła w dzisiejszym świecie: Budzić nadzieję w nas i między nami, rozpalać ją w świecie”. Wyjaśnił, że niesienie nadziei jest szczególnie potrzebne w dzisiejszej Polsce, która jest „podzielona jak jeszcze nigdy i oczekuje przede wszystkim nadziei”.
CZYTAJ DALEJ

Wybrani pomimo zdrady. Modlitwa i ekspiacja za kapłanów

2025-04-16 19:05

[ TEMATY ]

Wielki Czwartek

Karol Porwich/Niedziela

"Wybrani pomimo zdrady. Modlitwa i ekspiacja za kapłanów" – taki tytuł nosi mała książeczka napisana przez bp. Andrzeja Przybylskiego, wydana niedawno przez Edycję Świętego Pawła w Częstochowie oraz siostry honoratki.

Na tle mistycznych relacji Służebnicy Bożej Hilarii Główczyńskiej autor opisuje niezwykłe powołanie tej pokorne siostry honoratki do modlitwy i ekspiacji za grzechy kapłanów. Książka zaczyna się do tajemnicy Wielkiego Czwartku. "W ślad za prośbą Jezusa, abyśmy wzajemnie obmywali sobie nogi zdarza się, że do obmycia nóg zaprasza się ubogich, bezrobotnych, emigrantów czy więźniów. To piękny gest, ale nie wolno nam zapomnieć, że Jezus zaczął umywanie nóg od swoich najbliższych uczniów – od Piotra, którego przygotowywał do papieskiej godności, od Jana, który zasłynie jako umiłowany uczeń Mistrza i od innych apostołów, którzy przecież staną u początków sukcesji apostolskiej wszystkich ich następców, czyli biskupów. To nie jest tylko mały szczegół, ale coś o czym nie wolno nam w Kościele zapomnieć. Czystość najbliższych uczniów Chrystusa, czyli papieża, biskupów i ich współpracowników kapłanów wydaje się być dla Jezusa priorytetowa". – zaznacza autor książki. Dalsza jej część jest szczególnym wołaniem o modlitwę, pokutę i ekspiację za grzechy księży.
CZYTAJ DALEJ

Wybrani pomimo zdrady. Modlitwa i ekspiacja za kapłanów

2025-04-16 19:05

[ TEMATY ]

Wielki Czwartek

Karol Porwich/Niedziela

"Wybrani pomimo zdrady. Modlitwa i ekspiacja za kapłanów" – taki tytuł nosi mała książeczka napisana przez bp. Andrzeja Przybylskiego, wydana niedawno przez Edycję Świętego Pawła w Częstochowie oraz siostry honoratki.

Na tle mistycznych relacji Służebnicy Bożej Hilarii Główczyńskiej autor opisuje niezwykłe powołanie tej pokorne siostry honoratki do modlitwy i ekspiacji za grzechy kapłanów. Książka zaczyna się do tajemnicy Wielkiego Czwartku. "W ślad za prośbą Jezusa, abyśmy wzajemnie obmywali sobie nogi zdarza się, że do obmycia nóg zaprasza się ubogich, bezrobotnych, emigrantów czy więźniów. To piękny gest, ale nie wolno nam zapomnieć, że Jezus zaczął umywanie nóg od swoich najbliższych uczniów – od Piotra, którego przygotowywał do papieskiej godności, od Jana, który zasłynie jako umiłowany uczeń Mistrza i od innych apostołów, którzy przecież staną u początków sukcesji apostolskiej wszystkich ich następców, czyli biskupów. To nie jest tylko mały szczegół, ale coś o czym nie wolno nam w Kościele zapomnieć. Czystość najbliższych uczniów Chrystusa, czyli papieża, biskupów i ich współpracowników kapłanów wydaje się być dla Jezusa priorytetowa". – zaznacza autor książki. Dalsza jej część jest szczególnym wołaniem o modlitwę, pokutę i ekspiację za grzechy księży.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję