Reklama

Niedziela Sosnowiecka

Wniebowzięta królująca w katedrze

15 sierpnia najlepiej splatają się losy walczącej o wolność Ojczyzny ze wspomnieniem Tej, która jest jej Królową. Świątynie znów wypełniły się ludźmi, przynoszącymi do poświęcenia bukiety kwiatów i ziół.

Niedziela sosnowiecka 35/2020, str. VII

[ TEMATY ]

odpust diecezjalny

Jarosław Ciszek

Podczas odpustu w parafii katedralnej w Sosnowcu

Podczas odpustu w parafii katedralnej w Sosnowcu

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Spośród ponad 40 kościołów w diecezji, którym patronuje Matka Boża, pięć świętuje uroczystość odpustową właśnie 15 sierpnia (w Sosnowcu, Wojkowicach-Żychcicach, Dąbiu, Jeżówce i Dąbrowie Górniczej-Okradzionowie). Szczególny charakter odpust ma w parafii katedralnej – matce wszystkich pozostałych wspólnot. I choć w tym roku ze względu na epidemię ludzi przybyło tu mniej, choć centralnej Mszy św. nie celebrował biskup diecezji, który ze względu na styczność z osobą zakażoną odwołał na kilka dni wszystkie posługi, nie zabrakło tych, którzy właśnie w tym miejscu chcieli usłyszeć zawarte w modlitwie poświęcenia kwiatów słowa: „A gdy będziemy schodzić z tego świata, niech nas, niosących pełne naręcza dobrych czynów, przedstawi Tobie Najświętsza Dziewica Wniebowzięta, najdoskonalszy owoc tej ziemi, abyśmy zasłużyli na przyjęcie do Twojego domu”.

Sumie odpustowej o godz. 12 przewodniczył ks. prał. Tomasz Kubiczek, pracujący w Trybunale Roty Rzymskiej. – Jej matczyne serce wrażliwe jest na każdego i każdą z nas, zasłuchane w troski i cierpienia, ale również w to, co piękne i radosne, a co stanowi o naszym życiu. Dziś Ona, jako Matka, gromadzi nas w swoim domu – tu, w sosnowieckiej katedrze. Staje pośród nas jako Wniebowzięta i pokazuje, że również celem naszego życia jest wniebowzięcie, czyli odziedziczenie niebieskiego Królestwa, dla którego Jej Syn umiera, i w którym przygotowane dla każdego jest mieszkanie – mówił w homilii ks. Krystian Kucharczyk, przypominając, że „pod macierzyńskim płaszczem Maryi jest miejsce dla każdego. (...) Z Maryją zwyciężymy!”.

Podczas odpustu podziwiać można było efekt kolejnych zakończonych prac remontowych, które przywracają tej pięknej, historycznej świątyni jej dawny blask. Zniknęły rusztowania w północnej części transeptu przy kaplicy Matki Bożej, gdzie ukończono konserwację polichromii autorstwa Włodzimierza Tetmajera i Henryka Uziembły. Pracom konserwatorskim poddano też tamtejsze witraże i rozetę. Jeszcze w tym roku do katedry powróci odrestaurowany ołtarz św. Zyty z południowej kaplicy transeptu. Wyremontowano też dwa kamienne portale, a dwa kolejne konserwacja czeka już niebawem. Niedługo dostępny będzie także wyjątkowy, bogato ilustrowany album z historią katedry. Dwujęzyczne wydawnictwo to wielka gratka dla wszystkich miłośników historii regionu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2020-08-25 13:40

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Zawierzyli swoje małe ojczyzny

Niedziela zamojsko-lubaczowska 21/2022, str. VI

[ TEMATY ]

odpust diecezjalny

Adam Łazar

Akt zawierzenia Pani Łaskawej

Akt zawierzenia Pani Łaskawej

Na ołtarzu złóżmy Matce Bożej to, co było w przeszłości, a przede wszystkim zawierzmy całą naszą przyszłość – powiedział ks. kan. Andrzej Stopyra podczas uroczystości odpustowych ku czci Matki Bożej Łaskawej.

Podczas lubaczowskiego odpustu można uzyskać papieski odpust zupełny. Przywilej ten temu sanktuarium nadał papież Benedykt XVI w 2009 r. na prośbę pasterza diecezji zamojsko-lubaczowskiej bp. Wacława Depo. Od 2010 r. pielgrzymują tu samorządowcy Podkarpacia i ziemi lubelskiej. W tym roku dołączyli do nich samorządowcy województwa lwowskiego. Na uroczystość przybyło wiele gości, pocztów sztandarowych, których powitał kustosz sanktuarium Matki Bożej Łaskawej Lwowskiej ks. kan. Andrzej Stopyra. – Dziś przychodzimy tutaj po raz trzynasty z tymi, którzy są odpowiedzialni za losy naszej ojczyzny, aby Maryi powiedzieć o tym wszystkim, co jest radosne, dobre, piękne, ale także powierzyć Jej trudne sprawy naszego polskiego narodu. Każdy rok ma swoje kłopoty. W ostatnich latach w sposób szczególny byliśmy doświadczeni przez pandemię koronawirusa, a w tym roku mamy lęki, obawy, niepokoje z powodu wojny, która trwa na Ukrainie. Przybywamy tutaj, by Matce Bożej powiedzieć, co nas boli i prosić, aby pomogła i zaradziła wszystkim trudnościom. Na ołtarzu złóżmy Matce Bożej to, co było w przeszłości, a przede wszystkim zawierzmy całą naszą przyszłość – powiedział na rozpoczęcie Eucharystii.
CZYTAJ DALEJ

Św. Bernard z Clairvaux – człowiek z Jasnej Doliny

[ TEMATY ]

święty

święci

św. Bernard z Clairvaux

wikipedia.org

św. Bernard z Clairvaux

św. Bernard z Clairvaux

Nauczanie i uprawianie teologii w środowisku wspólnoty klasztoru miało w średniowieczu pogłębiać duchowość. W XII wieku wybitnym przedstawicielem teologii monastycznej był Bernard z Clairvaux, opat cystersów, który przysporzył zakonowi ogromną liczbę nowych braci; za jego słowem i postawą poszło wielu, ponadto w ciągu całego życia założył 68 nowych klasztorów i objął swoim kierownictwem 160.

Bernard urodził się k. Dijon – stolicy Burgundii, w roku 1090. Jego rodzice byli pobożni. Ojciec był rycerzem i doradcą księcia Burgundii, matka pochodziła z możnego rodu. Po śmierci matki 17-letni chłopiec oddał się w opiekę Matce Bożej, jednak u progu dorosłości przeżył załamanie wewnętrzne. Trwająca 2 lata walka z pustką duchową przyniosła niezwykłe owoce. 22-letni młody człowiek wrócił do Boga i zapragnął życia w oddaleniu od świata. Uczynił to, pociągając za sobą ojca, kilku krewnych i niemal dwudziestu przyjaciół. Po 3 latach życia w cysterskim opactwie w Citeaux, wybudował i objął klasztor w dzikiej kotlinie Szampanii, a miejscu temu po oswojeniu nadał nazwę Clairvaux – Jasna Dolina. Przez 38 lat był tam opatem, jednak jego działalność nie ograniczyła się ani do tego miejsca, ani do ludzi, którymi przewodził. Zreformował życie klasztorne, brał udział w istotnych wydarzeniach politycznych i kościelnych, wiele podróżował, utrzymywał kontakty z wszystkimi ważniejszymi postaciami swoich czasów. Jego zdanie i poparcie były decydujące m.in. podczas organizowania drugiej wyprawy krzyżowej w 1147 r. Zmarł 20 sierpnia 1153 r. Do chwały świętych wyniósł go Aleksander III w 1174 r. Doktorem Kościoła ogłosił go Pius VIII w 1830 r.
CZYTAJ DALEJ

Ks. Józef Pieprzak odszedł do wieczności

2025-08-21 12:28

[ TEMATY ]

nekrolog

Zielona Góra

Archiwum kurii

Śp. ks. Józef Pieprzak

Śp. ks. Józef Pieprzak

20 sierpnia 2025, w 76. roku życia i 52. roku kapłaństwa zmarł ks. Józef Pieprzak, emerytowany ksiądz diecezji zielonogórsko-gorzowskiej.

Ks. kan. Józef Pieprzak urodził się 23 grudnia 1949 r. w Drożyskach Wielkich w rodzinie Jana i Janiny zd. Stelmach. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Zakrzewie wstąpił do Niższego Seminarium Duchownego Ojców Karmelitów Bosych w Wadowicach. Edukację w zakresie szkoły średniej kontynuował następnie w liceum ogólnokształcącym w Łobżenicy, gdzie uzyskał świadectwo dojrzałości.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję