Reklama

Niedziela Podlaska

Matka, która wszystko rozumie…

Wykonują różne zawody, na pełnych obrotach mierzą się z różnymi zadaniami i wyzwaniami, gotują tak, jak nikt inny, a przy tym są największą podporą dla swoich dzieci. W obchodzony 26 maja Dzień Matki głos oddajemy trzem kobietom, które w różny sposób realizują wielki dar – macierzyństwo.

Niedziela podlaska 21/2020, str. II

[ TEMATY ]

rodzina

matka

Dzień Matki

Archiwum prywatne

Joanna Denisiuk z rodziną

Joanna Denisiuk z rodziną

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Znane sformułowania: ,,Jestem mamą. A jaka jest Twoja supermoc?” czy ,,Nie wiem, zapytaj mamę” idealnie oddają znaczenie i rolę mamy. Świadectwa trzech na pozór różnych kobiet łączy jedno – każda z bohaterek stanowi oazę bezpieczeństwa i czułości dla swoich dzieci, tych rodzonych jak i oddanych duchowej opiece.

Mama i lekarz

Reklama

Łączenie pracy zawodowej i macierzyństwa wydawało mi się oczywiste, ale okazało się nie zawsze łatwe. Od kilkunastu lat jestem mamą trzech wspaniałych córek i lekarzem. W moim zawodzie, wiążącym się z ciągłą nauką trudno zrobić przerwę, a łatwo wciągnąć się w wir pracy. Musiałam jasno określić, że to rodzina jest dla mnie najważniejsza, mocno się tego trzymać, a jednocześnie być oddana w pracy. Bez wątpienia pomocą były comiesięczne spotkania Domowego Kościoła, gdzie dzieliły się swym doświadczeniem osoby wyznające te same wartości, następnie Przedszkole Sióstr Salezjanek, które „w edukacji stawia na rodzinę”. Potem już córki dawały jasno znać, że trzeba coś zmienić, bo czują się „zaniedbane”. W sytuacjach trudnych, kiedy naprawdę było dużo pracy i nauki, modliłam się do św. Joanny Beretty Molla – lekarki i matki 4 dzieci, której udawało się łączyć pracę zawodową, macierzyństwo i działalność społeczną. Mam też to szczęście współpracy z ludźmi znającymi wartość rodziny, stąd łatwiej jest mi jest poukładać priorytety. Musiałam dokonywać także wyborów dotyczących aktywności zawodowej, towarzyskiej czy społecznej. Był czas, kiedy miałam poczucie, że muszę być stale dostępna dla pacjentów, co odbijało się na dzieciach, które oczekiwały uwagi, obecności i zainteresowania. Usłyszałam wtedy, że zawodowo, zawsze ktoś może mnie zastąpić, ale jako mamę nie. Ustaliłam zasady z pacjentami i ufam, że czują się zaopiekowani, a moje córki są przekonane, że nasza rodzina jest dla mnie najważniejsza.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Joanna Denisiuk

Duchowa opieka

Bezpośredni kontakt z najmłodszymi mocno odkrył w moim sercu i umyśle, iż konsekrując Jezusowi macierzyństwo fizyczne, tak naprawdę cały czas ono we mnie jest, tylko że w inny sposób – duchowy.

Katechizując dzieci, pragnę dać im Jezusa – Boga Żywego. Pragnę, by dzieci chwyciły jak najwięcej z tego, co daje Bóg. Zabiegam z całych sił i na różne sposoby, by nawiązały z Nim osobisty kontakt, by zrozumiały kto jest najważniejszy w ich życiu. Jaki sens ma modlitwa, jaki sens ma każdy budzący się nowy dzień.

Macierzyństwo duchowe nie ogranicza się tylko do obszaru dzieci, ale sięga po krańce świata. Obejmuje miłością, ofiarą i poświęceniem najbardziej potrzebujących. Charyzmat mojego zgromadzenia ogarnia duchowym macierzyństwem w sposób szczególny kapłanów. Codziennie modlę się za księży całego świata, ale bezpośrednio Tych, których Pan postawił i stawia na mojej drodze życia zakonnego. Będąc nowicjuszką, wiele lat temu, zostałam poproszona przez jednego z Prymicjantów, bym się za Niego modliła i czynię to po dzień dzisiejszy. Pamiętam Jego twarz, imię i nazwisko. Drugiego kapłana otrzymałam od Jezusa po ślubach wieczystych. Ofiarowałam swoje życie na sposób, jaki Bogu się podoba dla uratowania życia tego młodego kapłana. Moja troska nie jest wiadoma tym kapłanom, jak i wielu innym osobom.

Reklama

Zrodzenie życia duchowego w drugim człowieku jest odpowiedzialnością. Na ile ja dbam i pielęgnuję życie Boże w mojej duszy, na tyle moje duchowe dzieci mogą z niego czerpać dla siebie.

S. Zuzanna Kazimierczuk

Wartość rodziny i macierzyństwa

Gdy zaproponowano mi napisanie kilku słów do ,,Niedzieli”, zdziwiłam się. Przecież jestem zwykłą, niczym nie wyróżniającą się kobietą. No może poza jednym. Jestem mamą wspaniałej piątki dzieci.

Moją najmłodszą córkę urodziłam tuż przed czterdziestką. I chociaż kilka lat wcześniej podjęłam pracę zawodową, to wiadomość o kolejnej ciąży przyjęłam z wielką radością i pokorą. Jeszcze bardziej ucieszył się mój mąż. Zawsze był dla mnie wielkim wsparciem, ale na wieść o kolejnym dziecku wprost szalał z radości. O jedno mogłam więc być spokojna. Tak samo jak dotąd we wszystkim będzie mnie wspierał. I może ta pewność lub mój dość zaawansowany wiek sprawiły, że ostatnią ciążę przeżywałam całkiem inaczej. Dla mnie był to naprawdę błogosławiony czas. Czas spokoju, zatrzymania i refleksji nad priorytetami. Mając już pewną wiedzę i doświadczenie od samego początku postanowiłam jak najlepiej zatroszczyć się o dzieciątko, które nosiłam pod sercem. Dbałam więc o wewnętrzny spokój, dobry nastrój i atmosferę pełną miłości. Oczywiście pojawiały się trudności, ale antidotum na różne leki stała się modlitwa do św. Ignacego Loyoli o zdrowie matki, dziecka i szczęśliwy poród. Czułam również moc modlitwy, którą otoczyła mnie wspólnota Domowego Kościoła. Dzisiaj śmiało mogę stwierdzić, że tak naprawdę dopiero dzięki późnej ciąży w pełni doceniłam wartość rodziny i macierzyństwa. A mała Sara jeszcze bardziej zjednoczyła naszą rodzinę. Widać to zwłaszcza teraz, w czasie pandemii, gdy wspólne przebywanie jest źródłem wielu radości.

Aneta Olszańska

2020-05-20 11:39

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Zakonnica i matka czworga dzieci

[ TEMATY ]

matka

zakonnica

myśli

bł. Celina Borzęcka

Archiwum Sióstr Zmartwychwstanek

Celina i Jadwiga Borzęckie

Celina i Jadwiga Borzęckie

Pochodziła z ziemiańskiego rodu herbu Dołęga. Była żoną, matką, babcią i zakonnicą. Celina z Chludzińskich Borzęcka urodziła czworo dzieci, z których dwoje zmarło we wczesnym dzieciństwie. Wraz z córką Jadwigą założyła zgromadzenie sióstr zmartwychwstanek.

Małżeństwo Celiny z Józefem Borzęckim było szczęśliwe, choć bywały trudne chwile. Za pomoc udzielaną powstańcom styczniowym została w 1863 r. osadzona wraz z kilkumiesięczną córeczką Jadwigą w więzieniu w Grodnie. Po śmierci męża Celina wraz z córkami wyjechała do Włoch, gdzie spotkała o. Piotra Semenenko, współzałożyciela zmartwychwstańców, który stał się jej kierownikiem duchowym, a także młodszej córki, Jadwigi. Starsza córka, Celina, poślubiła Józefa Hallera, a matka z Jadwigą założyły habity zakonne. Jesienią 1891 r. Matka Celina otworzyła pierwszy dom w Kętach. Kolejne były w Częstochowie i Warszawie. Przeżyła boleśnie śmierć swojego kierownika duchowego, a później 43-letniej córki Jadwigi. Błogosławiona Celina Borzęcka CR była niezwykłą kobietą, która połączyła w swojej biografii życie rodzinne z zakonnym, stając się swoistym fenomenem w historii Kościoła.
CZYTAJ DALEJ

Tylko miłość zwycięża

Choć kard. Stefan Wyszyński nie żyje od 40 lat, to nadal aktualne jest jego nauczanie. Sprawdziliśmy to, konfrontując wypowiedzi Prymasa Tysiąclecia z pytaniami, które najbardziej nurtują dzisiaj wierzących w Polsce.

Łukasz Krzysztofka: Współczesne badania pokazują, że Polacy są narodem mocno podzielonym. Jest to skutek m.in. faktu, że trudno nam dzisiaj kochać nieprzyjaciół. Tymczasem Ksiądz Prymas mimo ataków i prześladowań ze strony komunistów nigdy nie powiedział pod ich adresem złego słowa. Co robić, aby nie ulec pokusie nienawiści i jednocześnie bronić własnych przekonań? Kard. Stefan Wyszyński: Brońcie własne serca, myśli i uczucia przeciwko nienawiści i kłamstwu, mając odwagę bronić swego prawa do prawdy, miłości, szacunku wzajemnego i sprawiedliwości. Ratujcie swą miłość, która jest ratowaniem własnego człowieczeństwa.
CZYTAJ DALEJ

Rzym: Msza św. w intencji kanonizacji bł. Prymasa Tysiąclecia

2025-05-28 19:29

[ TEMATY ]

bł. kard. Stefan Wyszyński

Vatican Media

W dniu liturgicznego wspomnienia bł. Prymasa Tysiąclecia, w Bazylice Najświętszej Maryi Panny na Zatybrzu odprawiono Mszę św. w intencji jego kanonizacji. Przewodniczył jej nuncjusz apostolski w Polsce abp Antonio Guido Filipazzi. W homilii przypomniał, że kard. Wyszyński pozostaje wzorem budowania jedności, opartej na prawdzie i pokorze.

Uroczystość, która odbyła się w kościele tytularnym Prymasa Tysiąclecia z inicjatywy ambasadora Polski przy Stolicy Apostolskiej, Adama Kwiatkowskiego, zgromadziła przedstawicieli Polonii i kapłanów, posługujących w Rzymie i w Watykanie, a także polskich dyplomatów we Włoszech. Była okazją zarówno do dziękczynienia za życie i wzór, jaki pozostawił społeczeństwu Polskiemu bł. kardynał Stefan Wyszyński, jak też do wspólnej modlitwy o jego kanonizację.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję