Niedaleko portugalskiej miejscowości Fatima, 13 maja 1917 r. Matka Boża ukazała się trojgu dzieciom, nie umiejącym jeszcze czytać: siedmioletniej Hiacyncie, dziewięcioletniemu Franciszkowi i dziesięcioletniej Łucji.
Droga do nawrócenia
Od maja do października 1917 r., gdy Matka Boża objawiała się dzieciom, na świecie trwała pierwsza wojna. Portugalia była pod rządami antykościelnego reżimu, natomiast w Rosji zaczynała rozprzestrzeniać się – niczym choroba – rewolucja. Żniwo tamtych wydarzeń było dramatyczne. Matka Boża przepowiedziała, że krew niewinnych ludzi wkrótce poleje się ponownie. Nadeszła druga wojna światowa.
A jak jest teraz? Czy nie zapędziliśmy się za daleko, co przypomniał papież Franciszek podczas tegorocznego nabożeństwa wielkopiątkowego na pustym Placu św. Piotra: ,,Myśleliśmy, że zawsze będziemy zdrowi w chorym świecie”? Rzeczywistość przekształcona przez koronawirusa niesie za sobą wiele niepewności i skłania do zadawania pytań. Na wiele z nich nie potrafimy znaleźć racjonalnego wytłumaczenia. W obliczu pojawiających się wątpliwości, Maryja spieszy z pomocą i nie zostawia nas samych. Objawienia fatimskie pokazują, że nie ma dla nas innej drogi, jak droga nawrócenia i pokuty.
Reklama
Orędzie Matki Bożej do świata stanowi tzw. tajemnicę fatimską, składającą się z trzech części. Pierwsza część to wizja piekła. Druga to zapowiedz zakończenia I wojny światowej i jednocześnie ostrzeżenie przed wojną, głodem oraz prześladowaniem Kościoła. Trzecia zaś tajemnica, o publikacji której zadecydował w 2000 r. Jan Paweł II, to wizja wypełniania się kar zapowiedzianych wcześniej. Objawienia fatimskie nie mają na celu potęgowanie strachu, ale mają prowadzić do nawrócenia i zmiany postępowania.
Pani Fatimska w diecezji drohiczyńskiej
Diecezja drohiczyńska w sposób szczególny związana jest z Maryją. Świadczą o tym sanktuaria Maryjne, miejsca poświęcone Matce Bożej oraz fakt, iż to właśnie Maryja jest patronką diecezji drohiczyńskiej. Na mapie diecezji jednym z takich miejsc jest Węgrów, w którym znajduje się bazylika mniejsza, będąca jednocześnie diecezjalnym sanktuarium Maryjnym. Pierwsze nabożeństwo fatimskie miało tu miejsce 13 maja 1993 r. Od tego czasu każdego 13. dnia od maja do października wierni trwają na modlitwie. Niesiona wówczas modlitwa różańcowa jest wyrazem przyjęcia fatimskiego orędzia oraz wcielania go w życie. Nie bez znaczenia to właśnie w Węgrowie 13 maja 2017 r. odbyły się diecezjalne uroczystości związane z 100. rocznicą objawień fatimskich. Diecezjalne sanktuaria maryjne znajdują się także m.in. w: Ciechanowcu, Domanowie, Łazówku, Miedznie i Ostrożanach.
Słowa Matki Bożej wypowiedziane ponad sto lat temu nie tracą na znaczeniu. Odpowiedzią na wszelkie zło, ateizację, nurty godzące w prawo Boże może być wyłącznie wzmożona modlitwa, pokuta oraz zawierzenie Maryi. Nie możemy zapominać o wielkiej sile Różańca, najlepszej broni w walce ze złem. Albo ludzie nawrócą się, albo nadejdzie wielka kara, której częścią będą niezmierzone prześladowania religijne.
Sceny jak z filmu akcji rozegrały się 19 grudnia w klasztorze dominikanów w Lublinie. Uzbrojeni policjanci w kominiarkach, wspomagani przez drony wkroczyli do zakonu w poszukiwaniu… posła Marcina Romanowskiego – opisuje w mediach społecznościowych Stowarzyszenie Prawnicy dla Polski.
Stowarzyszenie w zamieszczonym oświadczeniu podkreśla, że z najwyższym oburzeniem odnosi się do brutalnego i bezprecedensowego najazdu na klasztor dominikanów pw. św. Stanisława w Lublinie, dokonanego 19 grudnia 2024 r. na rozkaz Prokuratury Krajowej.
Słowo "wigilia" pochodzi od łacińskiego wyrazu "vigilare" i
oznacza czuwanie.
Starożytni rzymianie wigiliami nazywali godziny "straży"
nocnej. Nazwa ta przyjęła się w chrześcijaństwie na określanie nabożeństw
odprawianych nocną porą w przeddzień uroczystych świąt. Po Wniebowstąpieniu
Chrystusa Pana w każdą rocznicę Jego Zmartwychwstania apostołowie
noc poprzedzającą tę uroczystość spędzali na wspólnym modlitewnym
czuwaniu (por. S. Hieronim, Commentarium in Matheum 4,25). Z czasem
zaczęto także i inne uroczystości i wspomnienia męczenników poprzedzać
modlitewnym czuwaniem. Nabożeństwo składało się z czytania Pisma
Świętego, śpiewu psalmów i modlitwy (często kończyło się agapą).
Wigilia Bożego Narodzenia zajmuje szczególne miejsce
między innymi wigiliami w ciągu roku. Jest to wigilia wyjątkowa i
uprzywilejowana. Jeżeli jakakolwiek inna wigilia przed świętem wypadnie
w niedzielę, wtedy uprzedza się jej obchód w sobotę. Wigilia przed
Bożym Narodzeniem nie podlega tej regule i obchodzi się ją zawsze
24 grudnia bez względu, w jaki dzień wypadnie. Nawet IV niedziela
Adwentu musi jej ustąpić, mimo że należy do niedziel uprzywilejowanych
tego okresu.
Wieczór wigilijny w tradycji polskiej jest najbardziej
uroczystym i rodzinnym spotkaniem. W Polsce wigilia Bożego Narodzenia
w takiej formie jak dziś jest obchodzona od XVIII w. Wieczerza wigilijna
ma charakter sakralny. Stół nakrywa się białym obrusem. Na pamiątkę
narodzenia się Chrystusa w żłóbku pod obrus
kładzie się siano. Na środku stołu zapala się świecę, która
symbolizuje Chrystusa, prawdziwą światłość (por. J 8,12). Można też
umieścić obok mały żłóbek z Dzieciątkiem Jezus. Przy stole tradycyjnie
jedno miejsce zostawia się wolne. Jest ono przeznaczone dla gościa,
który w ten wieczór mógłby się przypadkowo zjawić. Zgodnie z polskim
zwyczajem obowiązuje w tym dniu post. Także w czasie wieczerzy wigilijnej
spożywa się potrawy postne w liczbie od trzech do dwunastu. Na pamiątkę
gwiazdy, która ukazała się nad grotą betlejemską, wieczerzę wigilijną
rozpoczyna się "gdy ukaże się pierwsza gwiazda na niebie".
Wieczerzę wigilijną rozpoczyna ojciec rodziny lub najstarszy
jej członek odmówieniem wspólnej modlitwy (może być nią pacierz).
Następnie można przeczytać fragment Ewangelii św. Łukasza (rozdział
2, wiersz od 1. do 8.). Spożywanie wieczerzy poprzedza wzajemne dzielenie
się opłatkiem, połączone ze składaniem sobie życzeń. Przy okazji
wszyscy przepraszają się wzajemnie i darują sobie urazy.
Zwyczaj dzielenia się opłatkiem w czasie wieczerzy wigilijnej
wywodzi się z eulogiów chrześcijańskich. Sama zaś wieczerza żywo
przypomina nam dawne agapy, czyli wspólne uczty organizowane przez
chrześcijan pierwszych wieków. Eulogia były to cząstki chleba tylko
poświęcane, a nie konsekrowane. Dawano je tym, którzy nie przystępowali
do Komunii św. Można je było zabierać również do domu. Zwyczaj ten
znany był już w III w. i praktykowany jest do dziś w Kościele Wschodnim.
W Kościele Zachodnim był w powszechnym użyciu w VI/VII w.
Po spożyciu wieczerzy wzajemnie obdarowujemy się upominkami,
co w szczególny sposób raduje dzieci. Świąteczny nastrój tego wieczoru
może wypełnić wspólny śpiew kolęd i pastorałek. W ten sposób szybko
upłynie czas oczekiwania na Pasterkę. W świątyni wspólnie z innymi
znów zaśpiewamy: Bóg się rodzi, moc truchleje...
Jeszcze raz uświadomimy sobie i przeżyjemy prawdę wiary,
że w Jezusie Chrystusie, Bogu, który stał się człowiekiem, wszyscy
ludzie stają się rodziną. Winna to być rodzina, w której wszyscy
się kochają i wzajemnie sobie służą. Tak oto raz w roku, w ciągu
zaledwie paru godzin uświadamiamy sobie polskim zwyczajem wieczerzy
wigilijnej Bożego Narodzenia, jakim wprost "rajem" tu, na ziemi,
mogło by być nasze życie, gdyby prawa tego wieczoru rządziły nami
zawsze.
Pasterce w katedrze wrocławskiej przewodniczył bp Jacek Kiciński CMF. - mamy wskazywać na Jezusa Chrystusa, Informować, że jest żywy i prawdziwy oraz prowokować innych swoim stylem życia - mówił biskup w czasie homilii.
Narodzenie Pańskie to radosna uroczystość, stąd też bp Jacek podkreślał charakter radości i wyraził także słowa w tym duchu względem uczestników Eucharystii. - Gdy sięgniemy do czasów Jezusa, możemy powiedzieć, że rodzi się w zwyczajnych okolicznościach. Cesarz August ogłasza spis ludności, Józef posłuszny prawu idzie do Betlejem, bo pochodzi z rodu Dawida. Józefowi towarzyszy Maryja, dla której przychodzi czas rozwiązania, a Chrystus rodzi się w grocie betlejemskiej. Maryja owinęła go w pieluszki i położyła w żłobie. Wszystko byłoby zwyczajne, gdyby nie chwała Pańska oświeciła to miejsce i słowa Anioła: “Nie bójcie się. Zwiastuję wam radość wielką. Dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel - zaznaczył biskup, dodając: - W tym wydarzeniu przyjścia Jezusa na świat spełniło się proroctwo proroka Izajasza: “Naród kroczący w ciemności, ujrzał światłość wielką, nad mieszkańcami kraju mroków zabłysło światło.”
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1734956640.jpg)
_1733754438.jpg)
