Obowiązek alimentacyjny polega na dostarczaniu środków utrzymania (w przypadku dzieci – również wychowania) i obciąża krewnych w linii prostej (dziadkowie, rodzice, dzieci, wnuki) oraz rodzeństwo (brat, siostra).
Obowiązek alimentacyjny istnieje również między małżonkami (lub byłymi małżonkami) oraz między dzieckiem a mężem matki i dzieckiem a żoną ojca (czyli pasierbem a ojczymem/macochą), o ile uzasadniają to zasady współżycia społecznego.
Obowiązuje nadto ustalona kolejność. Obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych przed wstępnymi (tzn. jeśli znajdę się dzisiaj w niedoli, to muszą mi najpierw pomóc moje dzieci, a dopiero później moi rodzice), a wstępnych przed rodzeństwem (z braku dzieci zażądam pomocy najpierw od rodziców, a potem dopiero od brata czy siostry).
Obowiązek utrzymania i wychowania dzieci ciąży przede wszystkim na ich rodzicach. Dopiero gdy tych rodziców zabraknie lub gdy zostanie ustalone, że nie są oni w stanie temu zobowiązaniu podołać i z tego powodu dziecko mogłoby się znaleźć w niedostatku – w grę zaczyna wchodzić subsydiarna odpowiedzialność krewnych (np. dziadków).
Reklama
Poza przypadkami alimentów należnych dzieciom oraz poniżej omówionej sytuacji między małżonkami obowiązek alimentacyjny powstaje wyłącznie względem osób, które znalazły się w niedostatku, czyli w sytuacji kiedy człowiek nie może własnymi siłami zaspokoić w całości lub w części swoich usprawiedliwionych potrzeb.
Nawet w trakcie trwania małżeństwa jeden małżonek może żądać od drugiego alimentów (jeśli sytuacja to uzasadnia). Po orzeczeniu rozwodu lub separacji natomiast małżonek, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia (np. z braku orzeczenia o winie), a znalazł się w niedostatku może żądać od drugiego małżonka dostarczania środków utrzymania.
Małżonek uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i w konsekwencji istotnego pogorszenia sytuacji materialnej małżonka niewinnego może być natomiast zobowiązany do przyczyniania się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb tego ostatniego, choćby ten nie znajdował się w niedostatku.
Obowiązek alimentacyjny wygasa, jeśli małżonek uprawniony do alimentów wejdzie w nowy związek małżeński. Wygasa on również po upływie pięciu lat w przypadku zobowiązanego, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia.
Zakres obowiązku alimentacyjnego zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego.
Pozew o alimenty należy złożyć w sądzie rejonowym właściwym ze względu na miejsce zamieszkania uprawnionego.
Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedzielę w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.
Bóg rzekł do Abrahama: «Głośno się rozlega skarga na Sodomę i Gomorę, bo występki ich mieszkańców są bardzo ciężkie. Chcę więc zstąpić i zobaczyć, czy postępują tak, jak głosi oskarżenie, które do Mnie doszło, czy nie; dowiem się». Wtedy to dwaj mężowie odeszli w stronę Sodomy, a Abraham stał dalej przed Panem. Podszedłszy do Niego, Abraham rzekł: «Czy zamierzasz wygubić sprawiedliwych wespół z bezbożnymi? Może w tym mieście jest pięćdziesięciu sprawiedliwych; czy także zniszczysz to miasto i nie przebaczysz mu przez wzgląd na owych pięćdziesięciu sprawiedliwych, którzy w nim mieszkają? O, nie dopuść do tego, aby zginęli sprawiedliwi z bezbożnymi, aby stało się sprawiedliwemu to samo, co bezbożnemu! O, nie dopuść do tego! Czyż Ten, który jest sędzią nad całą ziemią, mógłby postąpić niesprawiedliwie?» Pan odpowiedział: «Jeżeli znajdę w Sodomie pięćdziesięciu sprawiedliwych, przebaczę całemu miastu przez wzgląd na nich». Rzekł znowu Abraham: «Pozwól, o Panie, że jeszcze ośmielę się mówić do Ciebie, choć jestem pyłem i prochem. Gdyby wśród tych pięćdziesięciu sprawiedliwych zabrakło pięciu, czy z braku tych pięciu zniszczysz całe miasto?» Pan rzekł: «Nie zniszczę, jeśli znajdę tam czterdziestu pięciu». Abraham znów odezwał się tymi słowami: «A może znalazłoby się tam czterdziestu?» Pan rzekł: «Nie dokonam zniszczenia przez wzgląd na tych czterdziestu». Wtedy Abraham powiedział: «Niech się nie gniewa Pan, jeśli rzeknę: może znalazłoby się tam trzydziestu?» A na to Pan: «Nie dokonam zniszczenia, jeśli znajdę tam trzydziestu». Rzekł Abraham: «Pozwól, o Panie, że ośmielę się zapytać: gdyby znalazło się tam dwudziestu?» Pan odpowiedział: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dwudziestu». Na to Abraham: «Niech mój Pan się nie gniewa, jeśli raz jeszcze zapytam: gdyby znalazło się tam dziesięciu?» Odpowiedział Pan: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dziesięciu».
Proces synodalny trwa, a Stolica Apostolska oczekuje dalszej transformacji Kościoła. Bardzo często słyszy się dziś opinie, że Kościół przeżywa kryzys i że jest potrzebna reforma. Na czym ta reforma ma polegać?
W każdej epoce były takie kryzysy dlatego, że walkę dobra ze złem każde pokolenie podejmuje na nowo. Każde pokolenie i każdy człowiek musi podejmować tę walkę ze złem, dlatego ten kryzys będzie obecny zawsze. Kościół musi się stale reformować, ale prawdziwa reforma Kościoła nie polega na zmianie struktur, bo to jest drugorzędna sprawa. Podstawową sprawą jest nawrócenie ludzkich serc. I tę reformę należy zacząć od siebie, od swojego życia duchowego i fizycznego, od swojego stosunku do bliźnich, od swojego stosunku do żywych obowiązków, do społeczeństwa, do kultury, do polityki, do posiadania i używania dóbr doczesnych. Każdy musi zacząć reformę od siebie – nie żądać od papieża czy biskupa, by zmieniał obowiązujące w Kościele zasady. Potrzebne jest dziś bowiem nawrócenie wszystkich – polskich rodzin, by byli prawdziwymi naśladowcami Jezusa Chrystusa. Potrzebne jest nawrócenie naszej polskiej młodzieży - ideowo i moralnie. Potrzebne jest też nawrócenie naszych polityków, aby myśleli kategoriami „dobra wspólnego” - tzw. „bonum commune” [łac] - w kontekście filozofii i etyki, odnosi się do korzyści i pomyślności, które dotyczą całej społeczności, a nie tylko jednostek. Pojęcie to ma głębokie korzenie w historii i jest fundamentalne w prawie kanonicznym oraz świeckim. Potrzebne jest nawracanie pracowników, urzędników, lekarzy, duchownych, nauczycieli i wszystkich innych. Nawrócenie potrzebne jest każdemu z nas.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
