Na ciszę, adorację skupienie i tajemnicę Eucharystii są nastawione obecnie rekolekcje powołaniowe dla młodzieży męskiej. Najbliższe odbędą się w Wielkim Poście.
Zimowe rekolekcje powołaniowe, pod opieką ks. Kamila Banasika, odbywały się w dwóch turach: w Wyższym Seminarium Duchownym w Kielcach od 3 do 5 stycznia 2020 r. oraz od 27-29 grudnia 2019 r., z przeznaczeniem dla służby liturgicznej. Przeżywane były pod hasłem „Eucharystia daje życie”.
Uczestnicy mieli okazję pogłębić swoją relację z Jezusem Chrystusem poprzez codzienną Eucharystię, rozważanie Słowa Bożego, modlitwę brewiarzową, konferencje i wieczorne adoracje. Mogli poznać historię i budynek Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach, a także alumnów. Był czas na wspólne posiłki, integrację, wypoczynek i aktywność fizyczną – wraz z ks. Kamilem Banasikiem wyruszyli na szlak górski wiodący na Święty Krzyż. Gościnnie jedną z konferencji wygłosił ks. Dariusz Węgrzyn, duszpasterz Ruchu Czystych Serc. – Idea rekolekcji wynika z obserwacji i z samych oczekiwań młodzieży, w tym maturzystów, z którymi spotkaliśmy się w cyklu październikowych rekolekcji w Skorzeszycach – mówi ks. Kamil Banasik, odpowiedzialny za powołania w kieleckim seminarium. – Maturzyści pytali o rekolekcje powołaniowe, zwracali uwagę na aspekt adorowania Najświętszego Sakramentu. Podobne wrażenie odniosłem podczas spotkań z nimi w Domu Rekolekcyjnym „Wyspa” w sierpniu 2019 roku – wyjaśnia.
Ks. Banasik zauważa, że rekolekcje być może pozwolą rozeznać młodym ludziom ich powołanie (i niekoniecznie musi być ono do kapłaństwa, a być może – do małżeństwa).
Przywołuje także przykład 25-latka, studenta pochodzącego z Kurzelowa, który po styczniowych rekolekcjach zdecydował się wstąpić do seminarium.
W dniach 16-18 września w Paradyżu odbyły się kolejne rekolekcje dla młodzieży męskiej z cyklu Bohaterowie Boga.
W zeszłym roku formacyjnym uczestnikom towarzyszyły postacie ze Starego Testamentu. W tej edycji prowadzący prezentują bohaterów nowotestamentalnych. Pierwszym z nich był święty Piotr.
Serce Jezusa, rozkoszy wszystkich świętych… To już ostatnie wezwanie litanii i ostatnie nasze czerwcowe rozważanie. Kryje ono w sobie tak wiele treści!
Serce Jezusa, zjednoczenie z Nim na wieczność będzie… rozkoszą. Może nas dziwić nieco użycie tego słowa, które kojarzy nam się przede wszystkim ze sferą zmysłową. Niech więc nas zdziwi. Ma nam bowiem uzmysłowić (sic!), że zbawienie, którego pragniemy, nie będzie tylko „moralnym zwycięstwem”, ale ostatecznym i całkowitym uszczęśliwieniem nas całych. Będzie spełnieniem i nasyceniem wszystkich naszych pragnień i tęsknot. Zjednoczenie z Jezusem „usatysfakcjonuje” nas we wszystkich wymiarach i aspektach naszego człowieczeństwa. Nie tylko duchowo, moralnie czy intelektualnie. Na dodatek – ponieważ Bóg jest nieskończony – nie będzie to „satysfakcja” jednorazowa. Świetnie ujął to C.S. Lewis, fragmenty powieści którego przytoczyliśmy wczoraj, kiedy w zakończeniu sagi, opisując egzystencję zbawionych, „refrenem” swojego opowiadania uczynił wezwanie: „Dalej wzwyż i dalej w głąb!”, sugerując wyraźnie czytelnikowi, że egzystencja ta nie ma w sobie nic statycznego, ale jest niekończącą się podróżą we wciąż przyspieszającym tempie w głąb tego, co Dobre, Prawdziwe i Piękne.
Wysyłając swych uczniów na misje, Jezus daje im szczegółowe wskazania, jak powinni postępować. Właśnie w ramach tzw. Mowy Misyjnej pojawia się nakaz: „Gdy do jakiego domu wejdziecie, mówcie: Pokój temu domowi” (Łk 10,5). Jaką treść podsuwał Jezus pod pojęcie „pokoju”? Zapewne w Ewangelii pisanej po grecku dopatrywać się można tu nie tylko myśli judaistycznej, a więc środowiska życia Jezusa, ale także konotacji greckich, a może nawet rzymskich.
Eirene, grecka bogini pokoju, przedstawiana była z rogiem obfitości, z którego rozdawała swe bogactwa. W niektórych wyobrażeniach towarzyszy jej Pluton symbolizujący dobrobyt, a stąd już niedaleko do utożsamienia pokoju ze spokojem. Zgoła inaczej ów pokój widzieli mieszkańcy Brytanii. Tacyt, w biografii swojego teścia Gnejusza Juliusza Agrykoli, zarządcy Brytanii w latach 77-84 po Chr., zamieścił mowę Kalgakusa, brytyjskiego dowódcy. Mówca niezbyt pochlebnie wypowiada się o Rzymianach: „Grabieżcy świata, kiedy im wszystko pustoszącym ziemi nie stało, przeszukują morze; chciwi, jeżeli nieprzyjaciel jest zamożny, żądni sławy, jeżeli jest biedny; ani Wschód, ani Zachód nie zdołałby ich nasycić; jedyni wśród wszystkich ludzi tak bogactw, jak i niedostatków z równą pożądają namiętnością. Grabić, mordować, porywać nazywają fałszywym mianem panowania, a skoro pustynię uczynią – pokoju” (Tacyt, Żywot Juliusza Agrykoli).
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
