Trwają wakacje. Czas upragniony przez uczniów, którzy przez dziesięć miesięcy wnikliwej pracy zdobywali wiedzę, by – jak ufam – na wzór Pana Jezusa „postąpić w mądrości i łasce”. Czas wakacji to czas odpoczynku, to czas nabierania sił do podejmowania kolejnych wyzwań, które na większość z nas czekają po wakacjach. I trudno mi sobie wyobrazić, by na wakacyjnych drogach zabrakło spotkania z Bogiem. Polskie drogi, które będziemy przemierzać otoczone są świątyniami, w których każdego dnia sprawowana jest Eucharystia. Pamiętajmy o tym, zwłaszcza w niedzielę, bo od Boga odpoczynku nie ma – taką wiedzę wyniosłem jeszcze z rodzinnego domu i tym się dzielę. Ponadto warto zwrócić uwagę na propozycje duszpasterskie, jakie dla nas przygotowano na najbliższe tygodnie: turnusy rekolekcyjne Ruchu Światło-Życie, obozy Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży, liczne pielgrzymki – w tym ta szczególna, piesza na Jasną Górę, i wreszcie Exodus Młodych, organizowany co roku w Zwierzyńcu. Warto z tych spotkań korzystać, by pogłębiać naszą wiarę i przyjaźń z Bogiem.

I jeszcze jedno spojrzenie na najbliższe tygodnie: nie wszystkim dany będzie czas odpoczynku. Pochodzę ze wsi i wiem, ile pracy i trudu czeka na mieszkańców wsi. Rolnicy swoją pracę podejmują z wiarą i Bogu zawierzają każdy dzień. Dlatego bądźmy im za to wdzięczni wzorem św. Jana Pawła II, który przed dwudziestoma laty w Zamościu wołał: „Z wdzięcznością i szacunkiem chylę głowę przed tymi, którzy przez wieki użyźniali tę ziemię potem czoła, a gdy trzeba było stawać w jej obronie, nie szczędzili również krwi. Z tą samą wdzięcznością i szacunkiem zwracam się do tych, którzy i dziś podejmują ciężki trud służby ziemi. Niech Bóg błogosławi pracy waszych rąk” (Jan Paweł II, Zamość, 12 czerwca 1999 r.).