Autor „Ody do młodości”, „Pana Tadeusza”, „Dziadów” i „Sonetów krymskich” cieszący się sławą już za życia, do dziś pozostaje największym polskim poetą. Adam Mickiewicz urodził się, wychował i spędził młodość na Litwie. Wyidealizowany obraz „kraju lat dziecinnych” utrwali na kartach swoich największych dzieł. Zesłany w wieku 26 lat w głąb Rosji, później osiadł na emigracji i nigdy nie powrócił w swe rodzinne strony. Równie interesująca jak twórczość, jest biografia poety, przeżywającego małe i wielkie życiowe dramaty.
Reklama
Prowincjonalny Nowogródek na Białorusi silnie kojarzy się z wielkim poetą doby romantyzmu, ale raczej nie jest miejscem jego narodzin. Znacznie bardziej prawdopodobne jest, że Adam urodził się w pobliskiej wiosce Zaosie (dziś tam jest drugie jego muzeum). Nie ma natomiast żadnych wątpliwości co do miejsca i daty chrztu. Miało to miejsce w nowogródzkiej farze św. Michała Archanioła 12 lutego 1799 r., równo 50 dni po narodzeniu. Wówczas ochrzczono tu dziecię imieniem Adam Bernard, będące drugim synem Mikołaja i Barbary Mickiewiczów. W Nowogródku miejsc związanych z naszym wieszczem można znaleźć jeszcze co najmniej kilka. Tuż obok rynku w niewielkim parku między drzewami skrywa się dworek Mickiewiczów mieszczący ekspozycję biograficzną poety. Przy zachodniej rynkowej pierzei stoi kościół Dominikanów, przy którym zakonnicy prowadzili szkołę. Młody Adam nim wyjechał na studia do Wilna, zaliczył sześć klas (z czego dwie powtarzał). W pobliżu Góry Zamkowej wznosi się kopiec Mickiewicza, a obok pomnik poety.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Na początku września 1815 r. szesnastoletni Adam opuścił rodzinny Nowogródek i udał się na studia do Wilna. Po zdanych egzaminach do Seminarium Nauczycielskiego przy Uniwersytecie Wileńskim pierwszym miejscem zamieszkania przyszłego poety był dom profesorów przy ul. Zamkowej 11. Przyjął go tam do swojego pokoju ks. kan. Józef Mickiewicz, daleki krewny rodziny. W trakcie swego pobytu w Wilnie Adam wielokrotnie zmieniał adresy wynajmowanych kwater, a najczęściej mieszkał kątem u swoich przyjaciół (m.in.: Czeczota, Jeżowskiego, Piaseckiego). Zachowało się siedem kamienic, w których mieszkał. W jednej z nich w Zaułku Bernardyńskim pod nr. 11 urządzono Muzeum Mickiewicza. Można znaleźć wiele miejsc związanych z wieszczem. Na terenie uniwersytetu jest dziedziniec im. Adama Mickiewicza, a w kościele akademickim świętych Janów stoi jego popiersie. W dawnym klasztorze Bazylianów znajduje się tzw. Cela Konrada, w której poeta był więziony i gdzie umiejscowił akcję III części „Dziadów”. W mieście jest ulica Adama Mickiewicza, gimnazjum Adama Mickiewicza z polskim językiem nauczania i restauracja „Pan Tadeusz” przy Domu Kultury Polskiej.
Wilno było dla Adama równie ważne jak Nowogródek. Tu przez prawie dziewięć lat splatały się losy jego i przyjaciół. Stąd wyruszył w głąb Rosji, a potem w długą podróż po Europie. Za tydzień następy odcinek cyklu poświęcony miejscom opisanym przez Mickiewicza w „Sonetach krymskich”.