Ojciec Święty Franciszek powiedział kiedyś z niepokojem: „Gdy na Mszy św. mówię słowa: «W górę serca», to często zamiast serc wzniesionych w górę widzę wzniesione w górę telefony komórkowe, aparaty fotograficzne czy smartfony”. Całą duszą popieram ten niepokój! Chciałbym czasem tych miłośników zdjęć zaprosić na ambonę, żeby zobaczyli, jak to jest, kiedy się ludziom głosi słowo Boże, a przed ołtarzem biega we wszystkie strony fotograf, który rozprasza całe zgromadzenie liturgiczne. Żeby zobaczyli, jak najświętsze czynności w Liturgii muszą się podporządkować sesji zdjęciowej, bo tak angażują ludzi, że ich serca zamiast przy Bogu są przy fotografie. Często sami sobie jesteśmy winni, bo to przecież od nas zależy mądrość w korzystaniu z ogólnie dziś dostępnych narzędzi do robienia zdjęć. Czy i jak można więc robić zdjęcia w kościele?

Miałbym czasem ochotę poprosić, żeby w ogóle zrezygnować z robienia zdjęć podczas Liturgii, bo to przecież największa tajemnica naszej wiary i niechby nią została. Rozumiem jednak, że warto czasem zatrzymać na zdjęciach chwile tak ważne dla naszego religijnego życia, jak sakramenty święte, wyjątkowe wydarzenia z życia parafii czy wspólnoty. Takie zdjęcia są przecież obecne w naszych prasowych relacjach z kościelnych wydarzeń i mają swoje znaczenie w ewangelizacji i w życiu życiem Kościoła. Jak we wszystkim, chodzi o właściwą hierarchię ważności: żeby nasze przeżywanie Liturgii było rzeczą najważniejszą, a robienie zdjęć było temu całkowicie podporządkowane.

Dlatego fotograf musi najpierw rozumieć Liturgię – bez tego będzie mu wszystko jedno, czy biega z aparatem podczas kazania, Podniesienia czy ciszy po Komunii św. Od zawodowych fotografów wymagajmy więc specjalnych kursów liturgicznych i certyfikatów ukończenia takich szkoleń. A sami, kiedy w kościele bierzemy do ręki sprzęt robiący zdjęcia, pomyślmy przez chwilę, czy robiąc tę fotografię, sobie i innym nie przeszkodzimy spotkać się z Bogiem. Bo cóż z tego, że będziemy na zdjęciu w kościele, skoro nie będzie nas na spotkaniu z Bogiem. Niestety, niekiedy nam się to wszystko jakoś przestawia, i nasze serce jest tam, gdzie nasze zdjęcie. Róbmy więc w kościele dużo mniej zdjęć, a wtedy serce nasze będzie tam, gdzie mówi i działa Bóg, a nie, tam gdzie jest ustawiony ktoś, kto robi nam zdjęcia.

Bp Andrzej Przybylski
Biskup pomocniczy archidiecezji częstochowskiej