Reklama

Niedziela Zamojsko - Lubaczowska

Kolędowanie z Janem Pawłem II

W kościele św. Jana Pawła II w Biłgoraju po raz pierwszy odbyło się „Kolędowanie z Janem Pawłem II”. Poprzedziła je Eucharystia sprawowana przez biskupa pomocniczego diecezji Mariusza Leszczyńskiego

Niedziela zamojsko-lubaczowska 5/2019, str. II

[ TEMATY ]

kolędowanie

Joanna Ferens

Młodzieżowa Orkiestra Dęta z Majdanu Sieniawskiego Zdjęcia:

Młodzieżowa Orkiestra Dęta z Majdanu Sieniawskiego Zdjęcia:

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wikariusz parafii pw. św. Jana Pawła II w Biłgoraju, ks. Krystian Bordzań tłumaczył, jakie założenia ma cykl „Kolędowania z Janem Pawłem II”. – Celem kolędowania z Janem Pawłem II jest przede wszystkim pielęgnowanie tradycji kolędowych i pastoralnych, krzewienie tradycji wspólnego kolędowania w rodzinach i parafiach – wskazał.

Podczas pierwszego koncertu zaprezentowała się Młodzieżowa Orkiestra Dęta OSP z Majdanu Sieniawskiego, o której mówi kapelmistrz Michał Rydzik. – Nasza orkiestra działa na co dzień przy Ochotniczej Straży Pożarnej. Została założona w 2012 r. i składa się w głównej mierze z muzyków amatorów, gdyż tylko kilkoro z nich uczęszcza do szkoły muzycznej. W orkiestrze grają dzieci i młodzież z całej gminy Adamówka. Dziś zagraliśmy koncert kolęd w nawiązaniu do osoby i nauczania św. Jana Pawła II – podkreślił.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Kolędowa tradycja

Reklama

– Pamiętam, że w moim rodzinnym domu kolędy były bardzo żywo śpiewane, a ponadto kolędowaliśmy po domach, chodziliśmy po całej miejscowości z kolędowaniem. Dziś niestety jest to coraz rzadziej spotykana tradycja. Dlatego zachęcam do śpiewania kolęd wszystkich, gdyż to od każdego z nas zależy, czy ta tradycja przetrwa kolejne pokolenia. Niezwykle ważne jest, aby rodzice uczyli swoje dzieci słów polskich kolęd, ponieważ te kolędy w takim zewnętrznym wyrazie proste i sentymentalne, tak naprawdę głęboko wyrażają tajemnicę naszej wiary – wskazał w rozmowie bp Mariusz Leszczyński. – Jan Paweł II przenosił do Watykanu polskie tradycje. Lubił śpiewać nie tylko kolędy tradycyjne, ale był także rozmiłowany w pastorałkach i w kolędach szczególnie umiłowanych przez górali – przypomniał.

Z myślą o potrzebujących

W ramach drugiego koncertu, 20 stycznia, odbyły się: bożonarodzeniowe przedstawienie pt. „Tęsknota miłości” w wykonaniu dzieci z Papieskiego Dzieła Misyjnego, koncert laureatów szkolnego konkursu kolęd i pastorałek w wykonaniu uczniów Szkoły Podstawowej nr 1 w Biłgoraju, a także charytatywny koncert kolęd „Siła Zjednoczonych Serc” dla Igi Pawelec z Soli k. Biłgoraja. O powstawaniu płyty-cegiełki dla małej Igi mówił jeden z jej twórców, Tomasz Oszust z Frampola. – Koncert „Siła Zjednoczonych Serc” jest inicjatywą i przedsięwzięciem młodych ludzi z Biłgoraja, Zamościa, ale także Szczecina i Poznania. To pomoc dla zmagającej się z chorobą dwu i pół letniej Igi Pawelec. Postanowiliśmy wykorzystać nasze talenty, by pomóc dziewczynce. W projekt zaangażowało się ponad 20 osób. Nagraliśmy płytę, na której znajduje się 19 kolęd i pastorałek, tych znanych, ale i tych zapomnianych z XVIII czy XIX wieku. Staraliśmy się, by aranżacje były wynikiem naszych muzycznych poszukiwań i odbiegały od tego, co słyszymy w radiu, ale jednocześnie aby utwory zachowały swój charakter – wskazał.

– Nasza córeczka przyszła na świat z wadami mózgu, które nie pozwalają jej się rozwijać. Jedyną nadzieją jest kosztowne leczenie i rehabilitacja w klinikach w Niemczech. Cały czas zbieramy środki, by opłacić koszty z tym związane. Dwa miesiące temu Iga miała operację biodra, w tej chwili potrzebna jest rehabilitacja nogi i pionizowanie. Jest szansa, że te wszystkie zabiegi pozwolą jej chodzić – wyjaśniała mama dziewczynki, Barbara Pawelec.

W koncercie charytatywnym wystąpili: Edyta Kruszyńska, Małgorzata Łeska, Beata Stokłosa, Kornelia Rudy, Anna Łeska, Julia Łeska, Diana Biszczanik, Justyna Branewska, Barbara Arabska, Joanna Antonik, Filip Bednarz, Patrycja Batycka, Tomasz Oszust, Monika Nizioł, Kornelia Rudy, Dominika Polak i Beata Tomczuk. W trzecim koncercie, 27 stycznia, wystąpił zespół Wójtowianie z Krasnobrodu. Organizatorem wydarzenia jest Fundacja „Gaudium et Spes”, we współpracy z parafią pw. św. Jana Pawła II w Biłgoraju. Patronat medialny nad wydarzeniem objęła zamojsko-lubaczowska edycja „Niedzieli”.

2019-01-30 11:36

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

We Wschowie odbył się Orszak Trzech Króli

Orszak Trzech Króli rozpoczął się przy wschowskiej farze, a następnie przeszedł ulicami miasta pod kościół pw. św. Jadwigi Królowej. Poniżej link do fotogalerii Zobacz zdjęcia: Orszak Trzech Króli we Wschowie
CZYTAJ DALEJ

św. Katarzyna ze Sieny - współpatronka Europy

Niedziela Ogólnopolska 18/2000

[ TEMATY ]

św. Katarzyna Sieneńska

Giovanni Battista Tiepolo

Św. Katarzyna ze Sieny

Św. Katarzyna ze Sieny
W latach, w których żyła Katarzyna (1347-80), Europa, zrodzona na gruzach świętego Imperium Rzymskiego, przeżywała okres swej historii pełen mrocznych cieni. Wspólną cechą całego kontynentu był brak pokoju. Instytucje - na których bazowała poprzednio cywilizacja - Kościół i Cesarstwo przeżywały ciężki kryzys. Konsekwencje tego były wszędzie widoczne. Katarzyna nie pozostała obojętna wobec zdarzeń swoich czasów. Angażowała się w pełni, nawet jeśli to wydawało się dziedziną działalności obcą kobiecie doby średniowiecza, w dodatku bardzo młodej i niewykształconej. Życie wewnętrzne Katarzyny, jej żywa wiara, nadzieja i miłość dały jej oczy, aby widzieć, intuicję i inteligencję, aby rozumieć, energię, aby działać. Niepokoiły ją wojny, toczone przez różne państwa europejskie, zarówno te małe, na ziemi włoskiej, jak i inne, większe. Widziała ich przyczynę w osłabieniu wiary chrześcijańskiej i wartości ewangelicznych, zarówno wśród prostych ludzi, jak i wśród panujących. Był nią też brak wierności Kościołowi i wierności samego Kościoła swoim ideałom. Te dwie niewierności występowały wspólnie. Rzeczywiście, Papież, daleko od swojej siedziby rzymskiej - w Awinionie prowadził życie niezgodne z urzędem następcy Piotra; hierarchowie kościelni byli wybierani według kryteriów obcych świętości Kościoła; degradacja rozprzestrzeniała się od najwyższych szczytów na wszystkie poziomy życia. Obserwując to, Katarzyna cierpiała bardzo i oddała do dyspozycji Kościoła wszystko, co miała i czym była... A kiedy przyszła jej godzina, umarła, potwierdzając, że ofiarowuje swoje życie za Kościół. Krótkie lata jej życia były całkowicie poświęcone tej sprawie. Wiele podróżowała. Była obecna wszędzie tam, gdzie odczuwała, że Bóg ją posyła: w Awinionie, aby wzywać do pokoju między Papieżem a zbuntowaną przeciw niemu Florencją i aby być narzędziem Opatrzności i spowodować powrót Papieża do Rzymu; w różnych miastach Toskanii i całych Włoch, gdzie rozszerzała się jej sława i gdzie stale była wzywana jako rozjemczyni, ryzykowała nawet swoim życiem; w Rzymie, gdzie papież Urban VI pragnął zreformować Kościół, a spowodował jeszcze większe zło: schizmę zachodnią. A tam gdzie Katarzyna nie była obecna osobiście, przybywała przez swoich wysłanników i przez swoje listy. Dla tej sienenki Europa była ziemią, gdzie - jak w ogrodzie - Kościół zapuścił swoje korzenie. "W tym ogrodzie żywią się wszyscy wierni chrześcijanie", którzy tam znajdują "przyjemny i smaczny owoc, czyli - słodkiego i dobrego Jezusa, którego Bóg dał świętemu Kościołowi jako Oblubieńca". Dlatego zapraszała chrześcijańskich książąt, aby " wspomóc tę oblubienicę obmytą we krwi Baranka", gdy tymczasem "dręczą ją i zasmucają wszyscy, zarówno chrześcijanie, jak i niewierni" (list nr 145 - do królowej węgierskiej Elżbiety, córki Władysława Łokietka i matki Ludwika Węgierskiego). A ponieważ pisała do kobiety, chciała poruszyć także jej wrażliwość, dodając: "a w takich sytuacjach powinno się okazać miłość". Z tą samą pasją Katarzyna zwracała się do innych głów państw europejskich: do Karola V, króla Francji, do księcia Ludwika Andegaweńskiego, do Ludwika Węgierskiego, króla Węgier i Polski (list 357) i in. Wzywała do zebrania wszystkich sił, aby zwrócić Europie tych czasów duszę chrześcijańską. Do kondotiera Jana Aguto (list 140) pisała: "Wzajemne prześladowanie chrześcijan jest rzeczą wielce okrutną i nie powinniśmy tak dłużej robić. Trzeba natychmiast zaprzestać tej walki i porzucić nawet myśl o niej". Szczególnie gorące są jej listy do papieży. Do Grzegorza XI (list 206) pisała, aby "z pomocą Bożej łaski stał się przyczyną i narzędziem uspokojenia całego świata". Zwracała się do niego słowami pełnymi zapału, wzywając go do powrotu do Rzymu: "Mówię ci, przybywaj, przybywaj, przybywaj i nie czekaj na czas, bo czas na ciebie nie czeka". "Ojcze święty, bądź człowiekiem odważnym, a nie bojaźliwym". "Ja też, biedna nędznica, nie mogę już dłużej czekać. Żyję, a wydaje mi się, że umieram, gdyż straszliwie cierpię na widok wielkiej obrazy Boga". "Przybywaj, gdyż mówię ci, że groźne wilki położą głowy na twoich kolanach jak łagodne baranki". Katarzyna nie miała jeszcze 30 lat, kiedy tak pisała! Powrót Papieża z Awinionu do Rzymu miał oznaczać nowy sposób życia Papieża i jego Kurii, naśladowanie Chrystusa i Piotra, a więc odnowę Kościoła. Czekało też Papieża inne ważne zadanie: "W ogrodzie zaś posadź wonne kwiaty, czyli takich pasterzy i zarządców, którzy są prawdziwymi sługami Jezusa Chrystusa" - pisała. Miał więc "wyrzucić z ogrodu świętego Kościoła cuchnące kwiaty, śmierdzące nieczystością i zgnilizną", czyli usunąć z odpowiedzialnych stanowisk osoby niegodne. Katarzyna całą sobą pragnęła świętości Kościoła. Apelowała do Papieża, aby pojednał kłócących się władców katolickich i skupił ich wokół jednego wspólnego celu, którym miało być użycie wszystkich sił dla upowszechniania wiary i prawdy. Katarzyna pisała do niego: "Ach, jakże cudownie byłoby ujrzeć lud chrześcijański, dający niewiernym sól wiary" (list 218, do Grzegorza XI). Poprawiwszy się, chrześcijanie mieliby ponieść wiarę niewiernym, jak oddział apostołów pod sztandarem świętego krzyża. Umarła, nie osiągnąwszy wiele. Papież Grzegorz XI wrócił do Rzymu, ale po kilku miesiącach zmarł. Jego następca - Urban VI starał się o reformę, ale działał zbyt radykalnie. Jego przeciwnicy zbuntowali się i wybrali antypapieża. Zaczęła się schizma, która trwała wiele lat. Chrześcijanie nadal walczyli między sobą. Katarzyna umarła, podobna wiekiem (33 lata) i pozorną klęską do swego ukrzyżowanego Mistrza.
CZYTAJ DALEJ

Czy męczeństwo ma sens?

2025-04-30 07:26

[ TEMATY ]

Samuel Pereira

Materiały własne autora

Samuel Pereira

Samuel Pereira

W świecie, w którym słowo „poświęcenie” brzmi jak archaizm, a „heroizm” kojarzy się z naiwnym romantyzmem z lekcji historii, męczeństwo może wydawać się czymś wręcz niezrozumiałym. Czymś z innego porządku – może nawet obcym i niepokojącym. Żyjemy przecież w czasach, w których indywidualizm jest cnotą, a sukces mierzy się liczbą zer na koncie, lajków pod zdjęciem i umiejętnością „dbania o siebie”. Na tym tle ofiara z własnego życia – a więc męczeństwo – wydaje się gestem radykalnym, może wręcz szalonym. A jednak… nie daje spokoju.

Arcybiskup Tadeusz Wojda, podczas obchodów Dnia Męczeństwa Duchowieństwa Polskiego, mówił, że „duszpasterze męczennicy są zaczynem cywilizacji miłości”. W świecie, który coraz bardziej pogrąża się w chaosie aksjologicznym, to zdanie brzmi jak manifest. Jakby ktoś rzucał kamień w szklany ekran nowoczesności i przypominał, że są jeszcze wartości, dla których warto żyć – a czasem nawet umrzeć. Tylko kto dziś w ogóle tak myśli?
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję