Zdarza mi się ostatnio dość często gościć w szkołach. Z dumą i radością widzę, jak do naszych szkół coraz śmielej wraca wychowanie patriotyczne. W Szkole Podstawowej w Ostrówku koło Wielunia uczestniczyłem we wzruszającej uroczystości nadania szkole imienia rotmistrza Witolda Pileckiego, w Częstochowie imienia Armii Krajowej. W Kadłubie dziękowaliśmy razem z nauczycielami i uczniami zarówno za 100 lat niepodległości, jak i za osobę św. Jana Pawła II – nauczyciela polskości. Miło było słuchać jak uczniowie, gromkim głosem, śpiewali wszystkie zwrotki naszego narodowego hymnu. Ale przecież nie tylko szkoła może być miejscem wyrażania naszej miłości do Ojczyzny.

Od wieków to zadanie podejmujemy także w Kościele i to nie tylko poprzez patriotyczne kazania kapłanów, ale również w ramach prowadzonego duszpasterstwa. I choć głównym zadaniem wspólnot, grup i ruchów jest formacja religijna, to przecież miłość i szacunek do Ojczyny to również zadanie na wskroś formacyjne. Z jednej strony jest to uczenie wypełniania przykazania Bożego o czci do ojca i matki, o poszanowaniu dobra wspólnego i wdzięczności za dar życia w konkretnym narodzie, a z drugiej strony dobry katolik to przecież również dobry i sumienny obywatel.

Kościół i Ojczyzna to dwa, dopełniające siebie miejsca, bez których trudno sobie wyobrazić właściwy rozwój pojedynczych osób, dobro naszego narodu i całą jego historię. Prymas Wyszyński mówił bardzo konkretnie, że „Kościół jest wcielony w życie i historię Polski”. Nic więc dziwnego, że pewnie każdy katecheta poświęci w listopadzie kilka godzin lekcyjnych na przypomnienie tego związku Kościoła z Ojczyzną. Wierzę też, że w każdej parafii odbędą się modlitwy za Ojczyznę, nie zabraknie okolicznościowych dekoracji w kościele, a na salkach zabrzmią patriotyczne pieśni.

Myślę, że znów częstochowscy studenci zaproszą wszystkich chętnych do duszpasterstwa na wspólne śpiewanie pieśni o Polsce, że wiele oddziałów Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży zorganizuje patriotyczne wieczornice. Akcja Katolicka zaprosi dorosłych na wykłady o historii Polski i jej drodze do niepodległości, a Żywy Różaniec zmobilizuje się do różańcowej modlitwy za Polskę. Chóry parafialne zaproszą swoich parafian na wspólne, mocne śpiewanie „Boże, coś Polskę” i innych pieśni o Ojczyźnie. Zbierając te i inne patriotyczne inicjatywy naszego duszpasterstwa, posłużmy się wezwaniem, jakim pozdrawiają się młodzi KSM-owicze: „Służyć Bogu i Ojczyźnie gotów? Gotów!”. Nie tylko w listopadzie, ale przez cały rok.