Reklama

Głos z Torunia

Ufać, dawać Jezusa i ratować świat

Tłumy pielgrzymów przybywają do sanktuarium Matki Bożej Królowej Pocieszenia w Rywałdzie Królewskim na doroczny odpust ku Jej czci. To miejsce nieustannie przyciąga ludzi i żyje miłością maryjną. Trzydniowe uroczystości odbywające się w tym roku od 7 do 9 września zakończyły się uroczystą Mszą św. pod przewodnictwem bp. Józefa Szamockiego

Niedziela toruńska 38/2018, str. IV

[ TEMATY ]

Jezus Chrystus

Aleksandra Wojdyło

Procesja z figurą Matki Bożej z sanktuarium do ołtarza polowego

Procesja z figurą Matki Bożej z sanktuarium do ołtarza polowego

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Kustosz sanktuarium o. Mirosław Jankowski OFMCap, witając pielgrzymów, kapłanów oraz siostry zakonne, wyraził życzenie, aby wszyscy z ufnością prosili Matkę Bożą Rywałdzką, by wysłuchała intencji, kierowanych do Niej w tym sanktuarium.

Bóg nie zapomina o człowieku

W homilii bp Józef zwrócił uwagę na to, jak ważną osobą w dziejach zbawienia jest Maryja. Ta, która Bożą łaską została przygotowana do tego, by stać się oblubienicą Ducha Świętego, porodziła Jezusa – Życie, dzięki któremu żyjemy. Podkreślał także, że zadaniem człowieka jest zaufanie Jezusowi jako jedynemu Zbawicielowi i Królowi wszechświata i ogłaszanie prawdy objawionej, że Bóg nie zapomina o człowieku nawet w największym nieszczęściu. – Bóg nas odwiecznie kocha i pragnie, abyśmy tę miłość przyjęli. Odpowiedzieć miłością to znaczy zaufać, że Bóg działa dla naszego dobra w każdym położeniu, i że nas wybrał, powołał i usprawiedliwił – dodał.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

To sanktuarium Bóg wybrał, aby opowiadać w nim o swojej miłości do człowieka. – Tu Bóg mówi „Kocham cię” – podkreślił Ksiądz Biskup. Nawiązał także do osoby kard. Stefana Wyszyńskiego, nazywając go szczególnym znakiem Bożej miłości. Prymas Tysiąclecia, internowany przez władze komunistyczne w klasztorze rywałdzkim we wrześniu 1953 r., w pierwszą noc w klasztorze, widząc obraz Matki Bożej Rywałdzkiej w swej celi, wypowiedział słowa zaufania do Boga i wdzięczności za miłość objawioną w tym wizerunku. Bp Szamocki zachęcił pielgrzymów, aby w tym miejscu odnawiali pragnienie Bożej miłości i głosili ją innym. Zwrócił uwagę, że nie ma możliwości, aby pokonać plany Boże i przeszkodzić w objawieniu chwały Bożej w każdym człowieku. Potrzeba tylko zawierzenia Bożej Opatrzności, maryjnego „fiat” i współpracy z Bożą łaską. Bp Józef wyraził pragnienie, abyśmy, wyjeżdżając do swoich domów i codziennych obowiązków z tego wyjątkowego miejsca, któremu patronuje Maryja, odczuli, że tutaj Pan Bóg odnowił w nas pragnienie miłowania Jego i siebie nawzajem. Nawiązując do jubileuszu stulecia odzyskania przez Polskę niepodległości, porównał Polaków do narodu wybranego, który z wypełnionym nadzieją sercem wierzył, że z Bożą pomocą odzyska wolność. – Nasza wolność przed laty została wywalczona, wypracowana i wymodlona. Każde pokolenie ma swój najlepszy czas do modlitwy, zaufania i uzdrowień duchowych – mówił, wzywając do ufności wiążącej się z podejmowaniem zobowiązań i byciem wiarygodnym człowiekiem. – Nie byłoby wolności bez tej ufności. Jeżeli zależy nam na dobru ojczyzny i nas samych, trzeba zawierzyć Panu Bogu – podkreślił Ksiądz Biskup. Mówiąc o współczesnej epidemii nieufności, wezwał do zaufania Bogu i wypełniania zobowiązań na wzór Maryi i Józefa. Podkreślił, że nasza przyszłość będzie dobra, jeśli powierzymy ją Panu i nie damy skusić się lękom nieufności, bowiem przez ufność dajemy Jezusa i ratujemy świat oraz doświadczamy w życiu Bożego działania.

Czas dziękczynienia

Tradycją rywałdzką jest składanie w tym uroczystym dniu dziękczynienia Bogu za plony. Wyrazem tego były jak zawsze piękne wyplecione wieńce żniwne, chleby, warzywa i owoce, które zostały poświęcone przez bp. Józefa. Dni maryjnego odpustu były również okazją do poznania części klasztoru na co dzień zamkniętych dla osób świeckich. Bracia kapucyni zaprosili do odwiedzenia celi internowania sługi Bożego kard. Stefana Wyszyńskiego, sali jego pamięci z licznymi pamiątkami i dokumentami, klasztornych katakumb, pustelni oraz do wędrówek po krużgankach i barwnym ogrodzie.

Proboszcz miejsca, dziękując wszystkim za pomoc w organizacji rywałdzkiego święta ku czci Matki Bożej, zaprosił do wspólnej dziękczynnej modlitwy za wszystkich ofiarodawców, dobrodziejów i wolontariuszy.

2018-09-19 10:33

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Chrzest Syna Bożego

[ TEMATY ]

Jezus Chrystus

chrzest

ADAM RAK

Święto Chrztu Pańskiego w całym roku liturgicznym stanowi koniec okresu związanego z Bożym Narodzeniem, ale to nie koniec Epifanii Chrystusa, który będąc dzieckiem wzrasta w Nazarecie «w mądrości, w latach i w łasce u Boga i ludzi» /por. Łk 2,52/, co się tłumaczy tym, że czyni postępy zdobywając doświadczenia życiowe i zyskując coraz większe upodobanie u Boga, swego Niebieskiego Ojca. Nie oznacza to jednak wcale, jakoby pierwotne upodobanie Boże do Jezusa było tak ilościowo, jak również jakościowo mniejsze od tego, opisanego na kartach dzisiejszej Ewangelii. Stanowi ono Konstans Miłości Bożej, zdolnej do najwyższych, wręcz heroicznych poświęceń, wyrażających się w posłaniu nam - ludziom «Syna swego Jednorodzonego…, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne» /J 3,16/ - jak się wypowie Jezus - w Ewangelii Św. Jana - tłumacząc Nikodemowi łaskę chrztu świętego. Łukaszowa wersja Ewangelii, którą Kościół czyta w Święto Chrztu Pańskiego w Roku C, koncentruje naszą uwagę na osobie Jezusa, który przyjmuje janowy chrzest nawrócenia podobnie, jak czyni w tym samym czasie «cały lud» izraelski, poszukujący odpowiedzi na pytanie o sens życia we własnym stanie i w pełnionych codziennie czynnościach, będących pochodną życiowego ich powołania lub - jak to często w życiu bywa - jedynie podjętych na skutek takich, czy innych relacji społecznych i życiowych postaw /por. Łk 2,10-14/. Gdy więc ten sam «lud oczekiwał z napięciem» na epifanię Jana Chrzciciela jako «Mesjasza» - Pomazańca Bożego - «snując takie o nim domysły» /Łk 2,15/, «on tak przemówił do wszystkich», tłumacząc swoje ludzkie uniżenie przed Tym, który przychodzi będąc «mocniejszym od niego» samego, że «nie jest godzien rozwiązać rzemyka u [Jego] sandałów» /Łk 2,16/, ponieważ on sam «chrzci» ludzi tylko «wodą» na znak oczyszczenia z grzechów /por. Łk 2,16/. Tymczasem Chrzest Syna Bożego objawi pełną ognia moc Ducha Świętego /por. Łk 2,16/ zdolną oczyścić omłot «wiejadłem», które dzierży w dłoni - dla oddzielenia pszenicy od plew - gromadząc ją we własnych spichlerzach, a plewy paląc «w ogniu nieugaszonym» /por. Łk 2,17/, co ujawnia Jego zbawcze prerogatywy równe samemu Bogu, który w niebie gromadzi zbawionych, a w stanie nieugaszonego pragnienia pozostawia potępionych, którzy w swoim życiu lekceważąc i odrzucając Jego bezinteresowną miłość nie znaleźli u Niego upodobania. Inaczej jest - z przyjmującym ten sam chrzest dla jego uświęcenia - Jezusem, który «gdy się modlił» otrzymał bierzmowanie Duchem Świętym «w postaci cielesnej niby gołębica», który «zstąpił nad Niego» - jak się wyraża relacjonujący to cudowne wydarzenie Św. Łukasz, potwierdzając tym samym jego prawdziwość wraz z innymi Synoptykami, którzy w ten sposób dają wyraz szczególnego upodobania Bożego w Jego Synu. Przedmiotem, a zarazem podmiotem tego upodobania jest osoba Jezusa, «Boga, który zbawia» poprzez sakramenty - te szczególne znaki Jego łaski udzielanej obficie wierzącemu Kościołowi, który pielgrzymuje po drogach zbawienia ufny w wypełnienie się obietnicy Boga danej wszystkim tym, którzy wierzą w Niego, «albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, aby świat został przez Niego zbawiony» /J 3,17/, dlatego wyposaża «Wybranego swego» - jak pisze Izajasz - w zbawcze prerogatywy /por. Iz 42,1-7/.
CZYTAJ DALEJ

60. rocznica - Dziesięć najważniejszych postanowień Soboru Watykańskiego II

2025-12-07 12:50

[ TEMATY ]

Sobór Watykański

Sobór Watykański II

Autorstwa Lothar Wolleh - Praca własna, CC BY-SA 3.0, commons.wikimedia.org

Sześćdziesiąt lat temu, 8 grudnia 1965 roku, zakończył się Sobór Watykański II. Ten dwudziesty pierwszy w historii sobór powszechny obradował w latach 1962-1965. Ogłosił 16 dokumentów, reformujących niemal całość życia Kościoła: cztery konstytucje (trzy dogmatyczne, jedną duszpasterską), dziewięć dekretów i trzy deklaracje.

Jego postanowienia nie wzięły się znikąd. W ciągu poprzedzającego Vaticanum II półwiecza przygotowały je ruchy: biblijny, liturgiczny, ekumeniczny. O ile poprzednie, a szczególnie pierwsze sobory powszechne koncentrowały się wokół dogmatów o Chrystusie i Trójcy Świętej (co było związane z toczonymi wówczas kontrowersjami doktrynalnymi), o tyle Sobór Watykański II był zorientowany na duszpasterski konkret, na wewnętrzną odnowę całego Kościoła. Był pierwszą, zakrojoną na tak szeroką skalę refleksją Kościoła o sobie samym, aby mógł skuteczniej ewangelizować świat.
CZYTAJ DALEJ

Leon XIV: wielki jest dar chrztu, który otrzymaliśmy!

2025-12-08 12:32

[ TEMATY ]

Anioł Pański

Leon XIV

Vatican Media

Cudowne jest „tak” Matki Pana, ale cudowne może być również nasze „tak”, odnawiane każdego dnia wiernie, z wdzięcznością, pokorą i wytrwałością, w modlitwie i konkretnych uczynkach miłości, od najbardziej niezwykłych gestów po codzienne obowiązki i posługi, aby wszędzie Jezus mógł być znany, przyjmowany i miłowany, oraz by do wszystkich dotarło Jego zbawienie - powiedział Papież podczas rozważania przed modlitwą Anioł Pański w uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP.

Papież przypomniał, że dzisiejsza uroczystość ukazuje nam jak „Pan obdarzył Maryję niezwykłą łaską całkowicie czystego serca, mając na uwadze jeszcze większy cud: przyjście na świat Chrystusa Zbawiciela jako człowieka”. Wobec informacji, którą przekazał Anioł, Maryja Panna z wiarą i pokorą odpowiedziała: „tak”.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję