Dla Karłowic dzień 21 lipca tego roku to ważny moment w historii ich miejscowości. W obecności władz samorządowych gminy Olszyna została otwarta i uroczyście poświęcona przystań dla turystów, znajdująca się przy szlaku rowerowym w Karłowicach.
Karłowice to jedna z niewielu miejscowości w gminie Olszyna, w której od lat brakowało miejsc spotkań dla mieszkańców i osób przyjezdnych. Okazja nadarzyła się przy realizacji projektu tras rowerowych pn. „Rowerem wokół Gór Izerskich”. Wtedy zapadła decyzja, aby wybudować w Karłowicach obiekt, który służyłby nie tylko mieszkańcom wsi, ale także turystom, dla których Karłowice coraz częściej są miejscem wypoczynku letniego, nad Jeziorem Złotnickim.
– Dotąd brakowało nam takiego miejsca. Nie mamy świetlicy wiejskiej, ani żadnego domu ludowego i od wielu lat prosiliśmy, jako mieszkańcy, o stworzenie nam dobrych warunków do wielskich spotkań, podczas których moglibyśmy świętować ważne dla wsi momenty – mówi Norbert Schindzielors, sołtys Karłowic. – Dlatego cieszymy się, że wspólnym wysiłkiem wielu osób udało się ten cel osiągnąć.
Reklama
W uroczystym otwarciu obok burmistrza Olszyny, sekretarz gminy Haliny Białoń, ks. proboszcza Jana Nowaka z Biedrzychowic, sołtysa Karłowic, licznie uczestniczyli mieszkańcy Karłowic i Biedrzychowic. Świąteczne spotkanie rozpoczęło się przed budynkiem. Przecięcia biało-czerwonej wstęgi dokonali: burmistrz, sekretarz gminy, ksiądz proboszcz, a także sołtys wsi i prezes Stowarzyszenia Klub Seniora „Bielany”, które solennie przyczyniło się do sfinalizowania przedsięwzięcia. Poświęcenia obiektu, który de facto pełnił będzie podwójną rolę przystani rowerowej i świetlicy wiejskiej, dokonał ks. proboszcz Jan Nowak, gdyż Karłowice to teren parafii w Biedrzychowicach.
Po modlitwie i złożeniu życzeń oraz gratulacji, wystąpił zespół „Bielanki 60+”, który dał koncert ludowych oraz biesiadnych pieśni i piosenek. Potem przyszedł czas na integrację, rozmowy i wspólną zabawę.
Przystań rowerowa w Karłowicach, otwarta w przedostatni weekend lipca, to kolejny rekreacyjny obiekt o funkcji turystycznej i społecznej nad brzegami Jeziora Złotnickiego. W ostatnich miesiącach przybyło tam aż 108 miejsc noclegowych, co stawia to sołectwo w czołówce turystycznej gminy Olszyna. Przyczyną tego zjawiska, jest z pewnością korzystne położenie wsi nad jeziorem, które od wielu dziesięcioleci cieszy się uznaniem przybyszów z zewnątrz, a w ostatnich latach ośrodek domków letniskowych stał się jednym z najbardziej ulubionych i cenionych w regionie. Jak mówią zgodnie uczestnicy uroczystości – Karłowice rosną w siłę i coraz bardziej przyciągają, a to sprawia, że oferta turystyczna i nowe obiekty rekreacyjne, które buduje gmina oraz prywatni inwestorzy, z pewnością wychodzą naprzeciw potrzebom mieszkańców i turystów.
Kilka z wielu szlaków rowerowych wiodących przez Polskę
Czemu nie, skoro paliwo coraz droższe, drogi zakorkowane, powietrze gęste od spalin, a zamiast lasów i łąk – blokowiska i asfalt...
Tego lata chcemy zaprosić Czytelników do spojrzenia na Polskę z nieco innej perspektywy. Przez kilka tygodni w ramach cyklu „Wakacje z Niedzielą” będziemy proponować zwiedzanie ojczyzny na piechotę, na rowerze, przy użyciu kajaka czy łódki... Odkryjemy razem często mniej popularne, ale równie urokliwe szlaki znaczone perełkami architektury drewnianej i odkryjemy miejsca kultu innych wyznań. Odwiedzimy cudami słynące źródełka, przejdziemy się też polskim odcinkiem słynnego Camino de Santiago.
To - wbrew pozorom - bardzo trudne i poważne pytanie. Przecież w głowie się nie mieści zestawienie razem dwóch słów: „dobry” i „łotr”. Za życia byłem pospolitym kakoűrgos, czyli kryminalistą i recydywistą zarazem. Byłem po prostu ZŁOCZYŃCĄ (por. Łk 23,39-43). Wstyd mi za to. Naprawdę... Nie czyniłem dobra, lecz zło. Dlatego też do tej pory czuję się zażenowany, kiedy ludzie nazywają mnie Dobrym Łotrem... W moim życiu nie mam właściwie czym się pochwalić, więc wolę o nim w ogóle nie mówić. Nie byłem przykładem do naśladowania.
Moje prawdziwe życie zaczęło się dopiero na krzyżu. Faktycznie zacząłem żyć na parę chwil przed śmiercią. Obok mnie wisiało Dobro Wcielone - Nauczyciel z Nazaretu, który przeszedł przez życie „dobrze czyniąc” (por. Dz 10,38). Zrozumiałem wtedy, że aby naprawdę ŻYĆ, to wpierw trzeba po prostu umrzeć! I ja umarłem! Naprawdę umarłem! Wtedy wreszcie dotarło do mnie, że totalnie przegrałem życie... Właśnie w tym momencie Jezus wyciągnął do mnie pomocną dłoń, choć ta nadal tkwiła przymocowana do poprzecznej belki krzyża. Właśnie w tej chwili poczułem na własnej skórze siłę miłości i przebaczenia. Poczułem moc, którą dać może tylko świadomość bycia potrzebnym i nadal wartościowym, nadal użytecznym - człowiekiem... W końcu poczułem, że ŻYJĘ naprawdę! Wcielona Miłość tchnęła we mnie ISTNIENIE!
Może więc dlatego niektórzy uważają mnie za pierwszego wśród świętych. Osobiście sądzę, że to lekka przesada, lecz skoro tak myślą, to przecież nie będę się im sprzeciwiał. W tradycji kościelnej nadano mi nawet imię - Dyzma. Pochodzi ono z greki (dysme, czyli „zachód słońca”) i oznacza: „urodzony o zachodzie słońca”. Przyznam, iż jest coś szczególnego w znaczeniu tego imienia, bo rzeczywiście narodziłem się na nowo, właśnie o zachodzie słońca, konając po prawej stronie Dawcy Życia.
Jestem patronem więźniów (również kapelanów więziennych), skazańców, umierających, pokutujących i nawróconych grzeszników. Oj! Sporo ludzi obrało mnie za orędownika. Ci pierwsi wydają nawet w Polsce specjalne pismo redagowane właśnie przez nich, które nosi tytuł... Dobry Łotr.
Sztuka przedstawia mnie na wiele sposobów. Raz jestem młodzieńcem, innym razem dojrzałym mężczyzną. W końcu zaś mam wygląd zmęczonego życiem starca. Co artysta to inna wizja... Któż może nadążyć za sztuką?.. Na pewno nie ja!
Zwykle moim jedynym strojem bywa opaska na biodrach lub tunika. Natomiast na ikonach jestem ubrany w czerwoną opończę. Krzyż, łańcuch, maczuga, miecz lub nóż stały się moimi atrybutami.
Cóż takiego mogę jeszcze o sobie powiedzieć? Chyba tylko tyle, że Bóg każdemu daje szansę. KAŻDEMU! Skoro dał ją mnie, to może również dać ją i Tobie! Nikt nigdy przed Bogiem nie stoi na straconej pozycji! I tego się w życiu trzymajmy!
Z wyrazami szacunku - św. Dobry Łotr
Papież Franciszek na balkonie kliniki Gemelli przed opuszczeniem szpitala
Pontyfikat Franciszka jest rewolucyjny; papież doprowadził do radykalnych zmian o charakterze doktrynalnym, miejsce niezmiennych zasad i norm zajął indywidualny osąd sumienia poszczególnych wiernych - powiedział PAP ks. prof. Andrzej Kobyliński, kierownik Katedry Etyki UKSW w Warszawie. Istnieje ryzyko realnej schizmy - ocenił.
Papież Franciszek po pięciu tygodniach ciężkiego obustronnego zapalenia płuc wyszedł w niedzielę ze szpitala i rozpoczął rekonwalescencję, która według zaleceń lekarzy ma trwać co najmniej dwa miesiące. Wszystkie plany na najbliższe tygodnie i miesiące zależą od procesu powrotu do zdrowia. O pontyfikacie Franciszka PAP rozmawiała z ks. prof. Andrzejem Kobylińskim, kierownikiem Katedry Etyki UKSW w Warszawie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
