Reklama

Wiara

gps na życie

Ewangelizacja w Afryce

Choć jestem tu zaledwie kilka miesięcy, doświadczenie misyjne jest bardzo bogate. Tutaj doznałam namacalnego działania Pana Boga, Jego prowadzenia i mądrości. Jeśli jest się gotowym, by dobrze wykorzystać ten czas, misja może stać się przygodą życia

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Krzysio ma trzynaście lat. Jego mama zostawiła go u babci, gdy umierał na AIDS. Dzięki pomocy dobrych ludzi udało się go uratować. Obecnie mieszka przy plebanii, ale proboszcz parafii w Butiamie, o. Daniel, dba, żeby utrzymywał relacje z babcią, której dom (afrykańska, uboga chatka) znajduje się nieopodal. Chłopiec ma swoje obowiązki na plebanii. Odkąd się poznaliśmy, zmienił się i stał się bardziej otwarty. Potrafi być przyjacielem, choć jak każdy chłopiec w jego wieku czasami rozrabia, więc oprócz sporej dawki miłości potrzebuje także nauki dobrego wychowania.

Sarah jest uczennicą szkoły średniej w Buturu koło Butiamy. W listopadzie ub.r. prowadziliśmy tam kurs „Nowe Życie”, pomagający doświadczyć fundamentalnych prawd wiary chrześcijańskiej. Sarah podeszła do mnie w drugim dniu kursu i powiedziała, że dzięki mojemu świadectwu przebaczyła pewnej bliskiej osobie, która ją skrzywdziła.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Jest jeszcze Wabukia, Kryphon, Daudi, Edrajda... i kilka innych osób, które poznałam w ciągu kilku miesięcy mojego pobytu w Tanzanii. Niektórzy, choć spotkania z nimi były ważne, pozostali bezimienni, jak np. chłopak, który podszedł do mnie po lekcji religii w szkole i wręczywszy mi książkę w suahili, podziękował za to, że podzieliłam się historią o tym, jak doświadczyłam Pana Boga w swoim życiu.

Żeby działać

Reklama

W Butiamie w Tanzanii we wschodniej Afryce jestem od 1 września ub.r. razem z innymi misjonarzami z katolickiej Wspólnoty Chrystusa Zmartwychwstałego „Galilea”. Działamy na terenie parafii pw. Matki Bożej od Najświętszej Krwi Chrystusa, w której od kilku lat posługuje misjonarz o. Daniel Hinc ze Zgromadzenia Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa. Naszym zadaniem jako misjonarzy jest przede wszystkim ewangelizacja (w ramach Szkoły Nowej Ewangelizacji) oraz budowanie w parafii wspólnoty składającej się z małych grupek. W tygodniu prowadzimy galilejskie spotkania, tzw. Domy Zmartwychwstania, w Butiamie oraz w szkole w Buturu.

Prowadzenie kursów ewangelizacyjnych, jak np. „Nowe Życie”, jest jednym z naszych priorytetowych celów. W pierwszym kursie w Buturu wzięło udział 97 uczestników. Tygodnie poprzedzające kurs były trudne: przez dwa tygodnie prawie w ogóle nie mieliśmy prądu. W Tanzanii zmrok zapada ok. godz. 19. Dla Pana Boga nie ma jednak rzeczy niemożliwych! Pomimo trudności udało się zdążyć przygotować wszystkie materiały.

Naszym najważniejszym celem jest przygotowanie i uzdolnienie lokalnych liderów (głównie katechistów) do samodzielnego prowadzenia spotkań galilejskich i kursów. W ciągu kilku następnych miesięcy będziemy przekazywać wybranym przez nas osobom wiedzę i umiejętności w tym zakresie. W kwietniu i maju 2018 r. chcemy przeprowadzić kursy „Nowe Życie” z pomocą naszych braci i sióstr z Tanzanii.

Żeby doświadczyć

Po raz pierwszy pomyślałam o misjach w liceum, czyli jakieś 10 lat temu. Pragnęłam wyjechać do Sudanu, jednak pozostało to w sferze marzeń. Pomysł zszedł na dalszy plan z powodu studiów, pracy i innych obowiązków. W Roku Miłosierdzia, gdy zaczęłam zastanawiać się, co dalej robić w życiu, temat misji powrócił. Pomyślałam, że jak nie teraz, to nigdy. I powiedziałam Panu Bogu: tak, choć nie bez wątpliwości. Potem wszystko potoczyło się szybko; po roku intensywnych przygotowań przyjechałam do Tanzanii.

Reklama

Choć jestem tu zaledwie kilka miesięcy, doświadczenie misyjne jest na tyle bogate, że trudno mi je opisać słowami. Tutaj doznałam namacalnego działania Pana Boga, Jego prowadzenia i mądrości. Jeśli jest się gotowym, by dobrze wykorzystać ten czas, misja może stać się przygodą życia wzbogacającą o nowe doświadczenia i znajomości. Czasami trzeba w tym celu zmierzyć się ze swoimi słabościami, a także codziennością misyjną i uczyć się we wszystkich wydarzeniach, również tych trudnych, odnajdywać Pana Boga.

Żeby poznać

Butiama jest strukturą podobną do polskiego powiatu. W jej ramach znajdują się miejscowości takie, jak: Rwamkoma, Buturu, Mwikoko czy Mwitongo. Mieszczą się w nich kaplice, tzw. kikanga, w których co niedzielę odbywa się Eucharystia. W parafii Matki Bożej od Najświętszej Krwi Chrystusa jest łącznie pięć takich kaplic, plus główny kościół w Butiamie. Cotygodniowe wyjazdy na Mszę św. do kikang są zarówno interesujące, jak i męczące, ponieważ do niektórych droga jest długa i wyboista. W Tanzanii istnieją parafie, które są bardziej rozległe i, niestety, Msze św. w kikangach nie odbywają się co tydzień, ale np. raz na rok – brakuje kapłanów.

Misjonarski dzień wygląda bardzo różnie: czasami nie sposób jest przewidzieć, co wydarzy się za chwilę, więc trzeba być gotowym na wszystko : ) U nas zwykle dużo się dzieje, jak to na plebanii. Dobrze jest mieć ogólny, konsekwentnie realizowany plan dnia. Czasami trudno się zdystansować. Trzeba nauczyć się odpoczywać i samodzielnie organizować czas na obowiązki i odpoczynek.

Niektóre zwyczaje w Tanzanii są nie do zaakceptowania w naszej europejskiej kulturze. Dotyczy to kwestii wychowania dzieci, np. popularne są tu kary cielesne; zawierania ślubów (za pannę młodą płaci się krowami i... rzadko chodzi się na randki) czy wręcz tradycji sprzecznych z chrześcijaństwem, jak samosądy, czary czy sprzedawanie dzieci. Czasami ludzie tutaj czują się gorsi od Europejczyków, chcą wyjechać, bo trudno im marzyć o dobrej przyszłości we własnym kraju. Tanzania, podobnie jak inne kraje Afryki, potrzebuje modlitwy i misjonarzy: duchownych, konsekrowanych oraz świeckich współpracujących w dziele ewangelizacji.

Przede mną jeszcze kilka miesięcy pracy misyjnej w Tanzanii, dlatego proszę Was o modlitwę w intencji naszej misji i „Galilei”. Zapraszam na naszą facebookową stronę: https://www.facebook.com/galileawtanzanii .

2018-01-24 12:43

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

„...by świat usłyszał” po raz siódmy

Niedziela Ogólnopolska 24/2019, str. 29

[ TEMATY ]

Niedziela Młodych

Archiwum organizatorów

niemaGOtu 23 czerwca zagra w Ostródzie

niemaGOtu 23 czerwca zagra w Ostródzie

Wraz z początkiem lata w Ostródzie ma miejsce wydarzenie muzyczne, wyjątkowe w swoim rodzaju, przecież jest to wydarzenie z duszą. Podczas Koncertu Ewangelizacyjnego „...by świat usłyszał” dzieje się wiele i do posłuchania, i obejrzenia. Jednak najbardziej liczy się doświadczanie Pana Boga we wrażliwości młodych ludzi, ale również i starszych odbiorców

Na deskach amfiteatru nad jeziorem Drwęckim w poprzednich latach wystąpiły czołowe zespoły katolickiej sceny muzycznej. W 2013 r. publiczność powtarzała refreny zespołu Mocni w wierze z Olsztyna. W późniejszych latach grał New Life’M, Deus Meus i dwukrotnie Gospel Rain z Lublina. W minionym roku, podczas koncertu, swoją wiarą przekazaną w muzyce dzielili się Siewcy Lednicy, Michał Bukowski, znany szerzej jako Pax, oraz Play&Pray. Jeśli muzyka jest językiem duszy, to kompozycje prezentowane przez te zespoły były poezją. Tak! O sprawach najważniejszych, o uwielbieniu Boga, o radości bycia dzieckiem Bożym trzeba śpiewać jak najlepiej i te zespoły potrafią to zrobić.
CZYTAJ DALEJ

Poruszające świadectwo nawrócenia Chopina w godzinie śmierci

2025-10-17 15:36

Adobe Stock

Fryderyk Chopin

Fryderyk Chopin

Jak umarł Fryderyk Chopin? Czy był wtedy w łasce uświęcającej? Mija 176 lat od momentu, kiedy to 17 października odszedł najznamienitszy polski kompozytor. Przejmujące świadectwo jego nawrócenia opisał w liście do Ksawery Grocholskiej Ksiądz Aleksander Jełowicki, który zaopatrzył Chopina w sakramenty. „Bez ciebie, mój drogi, byłbym zdechł – jak świnia!” - miał powiedzieć Fryderyk na łożu śmierci.

Warto wczytać się w przejmujące świadectwo, które pozostawił kapłan towarzyszący w ostatnich chwilach Fryderykowi Chopinowi:
CZYTAJ DALEJ

Francja/ Grób Chopina zawsze przyciąga turystów, w rocznicę śmierci - tych, którym bliska jest muzyka

2025-10-17 18:48

[ TEMATY ]

Francja

Grób Chopina

wikipedia/Marcin L.

Grób Chopina.

Grób Chopina.

Na grobie Fryderyka Chopina na paryskim cmentarzu Pere-Lachaise zwykle są świeże kwiaty. W piątek, w 176. rocznicę śmierci kompozytora przyszli tam nie tylko turyści, którzy trafiają tam zawsze, ale też osoby, które przyszły tu specjalnie, którym bliska jest jego muzyka.

Już na początku wąskiej alejki, przy której znajduje się grób widać z daleka małe zgromadzenie. Przed grobowcem z rzeźbą Euterpe (muzą muzyki) pochylonej nad złamaną lirą, niemal cały czas stoi po kilka osób. Jedni podchodzą, inni odchodzą. Jedni stoją dłużej, inni kilka chwil, najczęściej przed odejściem jeszcze robiąc zdjęcia. Słychać francuski i angielski; w ciągu godziny po południu nie podszedł akurat żaden turysta z Polski. Byli tu jednak nie tak dawno: przy grobie leży biało-czerwony wieniec ze wstęgą: „Fryderykowi Chopinowi - społeczność szkół muzycznych w Skierniewicach”.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję