Reklama

Skarby, które czekają na odkrycie

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Myśląc o skarbach, wyobrażamy sobie zazwyczaj pirackie skrzynie wypełnione po brzegi kosztownościami i ukryte gdzieś na egzotycznych wyspach. Romantyczne wyprawy pełne niebezpieczeństw, awanturnicze przygody w stylu Indiany Jonesa, potyczki, pościgi i strzelaniny. Rzeczywistość jest jednak bardziej prozaiczna. Wartościowych rzeczy nie znajduje się na każdym kroku, ale możliwe, że cenne numizmaty mamy na wyciągnięcie ręki, nieświadomi, że leżą obok nas w uśpieniu. Brzmi to nieprawdopodobnie – prawie tak, jak powiedzenie, że „pieniądz leży na ulicy” – niemniej potwierdza to nasza codzienna praktyka numizmatyczna, a przykłady – poniżej.

Pewnego jesiennego dnia przyjechała do nas elegancka pani celem sprzedaży pięcio- i dziesięciorublówek cara Mikołaja II, tzw. świnek. Monety standardowe. Ich aktualne ceny skupu publikujemy na naszej stronie internetowej. Podliczyliśmy, a sprzedająca odwinęła z papierka jeszcze dwie inne pozycje i powiedziała, że „to chyba jakieś niewiele warte medale”. Jedna z nich była jednak warta więcej niż wszystkie pozostałe razem wzięte! Było to 10 rubli Katarzyny II z 1766 r., przekazywane w jej rodzinie od pokoleń jako zwykła lokata w złoto. Zaproponowaliśmy skup bądź aukcję. W rezultacie moneta trafiła na licytację i osiągnęła kwotę 28 800 zł. Właścicielka była zachwycona.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

10 złotych z 1824 r. trafiło do nas w gorący wakacyjny dzień. Ta rzadka i przecudnej urody moneta została przyniesiona w pakieciku wraz z innymi, pospolitymi i tanimi monetami. Kilka klaserów i jakieś zawiniątka. Zachwyciło mnie i zaskoczyło to odkrycie. Zaproponowaliśmy wysoką kwotę skupu bądź aukcję. Właściciel monety zdecydował się na aukcję, która zakończyła się kwotą 31 322 zł. Okazało się, że przyniesione monety były tylko fragmentem odziedziczonej po ojcu kolekcji. Przykład ten pokazuje istotną prawidłowość – jeżeli któryś z przodków był kolekcjonerem, to jest bardzo prawdopodobne, że wśród pozostawionych przez niego rzeczy mogą się znajdować pozycje wartościowe. Rynek kolekcjonerski się rozszerza i to, co niegdyś kolekcjoner mógł nabyć stosunkowo tanio, obecnie może być bardzo cenne. Prezentowany powyżej, niepozorny i podniszczony banknot stuzłotowy z 1830 r. pochodzi właśnie z takiej starej i świadomie budowanej kolekcji. W latach 60., a nawet jeszcze 90. XX wieku grupa osób zainteresowanych zbieraniem polskich banknotów była niewielka, dlatego z powodu braku większego zainteresowania banknoty były dostępne za niewielkie kwoty. Obecnie rynek ten zdecydowanie się rozwinął, a prezentowany banknot osiągnął w naszej licytacji kwotę ponad 100 000 zł.

Wartościowe mogą być także pozostawione po przodkach odznaczenia, szczególnie jeśli są zachowane wraz z dokumentami, a także stare akcje, obligacje czy niepozorne pieniądze zastępcze.

Przykładów można by mnożyć wiele, nie pozwala na to jednak objętość tego artykułu. Na koniec jeszcze tylko bardzo istotna uwaga – proszę nie czyścić żadnych numizmatów. Nieumiejętne czyszczenie to czynność, która zdecydowanie obniża ich wartość, a nie podnosi.

Podsumowując – zachęcam do przejrzenia domowych pamiątek i szpargałów oraz nieignorowania żadnych starych pieniędzy. Warto sprawdzić ich wartość – to nic nie kosztuje. My jako firma służymy ze swojej strony bezpłatną pomocą przy szacowaniu wartości. Mamy wieloletnie doświadczenie w tym temacie, a szacunkowych, wstępnych wycen dokonujemy bezpłatnie i bez żadnych zobowiązań. Serdecznie zapraszamy i życzymy wspaniałych odkryć.

Gabinet Numizmatyczny D. Marciniak
Warszawa, Al. Jerozolimskie 65/79
Tel. 22 407 02 20, GNDM.pl , gn@gndm.pl

2017-11-22 12:43

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Zobowiązujący obraz

2025-05-06 14:43

Niedziela Ogólnopolska 19/2025, str. 26

[ TEMATY ]

homilia

Sr. Amata CSFN

Gdy byłem ze stypendystami „Dzieła Nowego Tysiąclecia” w Murzasichlu, obserwowałem z balkonu interesującą scenę. Obok ośrodka pasło się ok. 300 owiec. Pilnowali je dwaj juhasi, a pomagało im w tym sześć pięknych owczarków górskich. Gdyby to porównać do boiska piłkarskiego, to psy leżałyby w miejscu czterech chorągiewek w narożnikach, a dwa z nich – na zewnętrznych liniach wyznaczających połowę boiska. Studenci próbowali podejść i zrobić sobie zdjęcie z owcami. Zagadywali, uśmiechali się, pokrzykiwali, umizgiwali się do owiec i próbowali je karmić. Te nawet nie spoglądały w ich stronę, były zupełnie obojętne na wymyślne „zaloty” młodzieży. Studenci polowali na ujęcie z przytuloną do nich owcą, patrzącą z nimi prosto w obiektyw. Bezskutecznie. Ja jednak czekałem na powodzenie tych zabiegów. Zgodnie z zasadą pozytywnego myślenia spodziewałem się, że za chwilę na pewno się uda, bo bardzo tego pragnęli. Raz czy drugi któraś z owiec zniecierpliwiona nagabywaniem na króciutką chwilę podnosiła głowę, ale niestety, błyskawicznie wracała do żerowania, tyle że w innym miejscu. Smak trawy był dla niej o wiele ważniejszy niż kariera medialna. W pewnej chwili juhas wstał i w znany wyłącznie góralom sposób, z mocą, gardłowo zakrzyknął: he-ej! W ciągu sekundy wszystkie owce uniosły głowy, spojrzały na niego, a gdy ruszył, poszły za nim, w towarzystwie troskliwych owczarków. Stałem jak osłupiały.
CZYTAJ DALEJ

Znamy herb i dewizę Papieża Leona XIV

2025-05-10 15:54

[ TEMATY ]

Papież Leon XIV

Vatican Media

„In Illo uno unum” – „W Nim stanowimy jedno” tak brzmi dewiza Ojca Świętego. W podstawowych elementach Leon XIV zachował swój wcześniejszy herb, wybrany podczas jego konsekracji biskupiej, a także motto.

Herb Leona XIV to tarcza podzielona ukośnie na dwie części. W górnej części znajduje się błękitne tło, na którym widnieje biała lilia – symbol czystości oraz Maryi. Dolna część ma jasne tło i przedstawia obraz nawiązujący do Zakonu św. Augustyna: zamkniętą księgę, na której spoczywa serce przeszyte strzałą. Ten symbol odnosi się do doświadczenia nawrócenia św. Augustyna, które sam wyjaśnił słowami: „Vulnerasti cor meum verbo tuo” – „Przeszyłeś moje serce swoim słowem”.
CZYTAJ DALEJ

X Pielgrzymka Ludzi Pracy

2025-05-11 20:14

Magdalena Lewandowska

Do Henrykowa na Pielgrzymkę Ludzi Pracy licznie przybyły poczty sztandarowe z różnych stron Dolnego Śląska.

Do Henrykowa na Pielgrzymkę Ludzi Pracy licznie przybyły poczty sztandarowe z różnych stron Dolnego Śląska.

– Każdy z nas na swój sposób jest pracodawcą i pracownikiem – mówił bp Jacek Kiciński.

Już po raz 10. odbyła się Archidiecezjalna Pielgrzymka Ludzi Pracy do Henrykowa. Uroczystej Eucharystii przewodniczył bp Jacek Kiciński, po niej był czas na wspólne rozmowy i spotkania podczas festynu. Wspólnie modlili się pracownicy i pracodawcy, przedstawiciele związków zawodowych, „Solidarności”, licznie przybyłe poczty sztandarowe. – Bardzo się cieszę, że możemy po raz kolejny być razem u stóp Matki Bożej Henrykowskiej i dziękować za świat ludzi pracy – mówił na początku homilii bp Kiciński. Nawiązując do hasła tegorocznej pielgrzymki „Z Maryją pielgrzymujemy przez Rok Jubileuszowy” opowiadał o pielgrzymowaniu Maryi, która uczy nas, że całe nasze życie jest pielgrzymką wiary. Najpierw pielgrzymuje przez góry z pośpiechem do krewnej Elżbiety, by jej pomóc. – W tym pielgrzymowaniu Maryja jawi się jako pielgrzym nadziei, bo niesie nadzieję Jezusa Chrystusa. Gdy nawiedza św. Elżbietę, uczy nas przede wszystkim wrażliwości na potrzeby drugiego człowieka. Idzie z radością, by pomagać. Wrażliwość Maryi pokazuje, że czas poświęcony drugiemu człowiekowi nie jest stracony. W tym wydarzeniu odkrywamy ważną prawdę: żeby zatrzymać się przy człowieku, trzeba poświęcić mu swój czas. W przeciwnym razie nigdy nie odkryjemy jego braków i potrzeb – przekonywał bp Jacek.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję