Reklama

Polska

Widzieć jasno niewidzialne

„Dotknąć, co nienamacalne, widzieć jasno niewidzialne. Daj mi siłę, bym uwierzył, bym mógł w pełni życie przeżyć” – z tymi słowami na ustach wchodzili przed Szczyt Jasnogórski wierni z parafii pw. św. Barbary w Libiążu, którzy stanowili jedną z grup 37. Pieszej Pielgrzymki Archidiecezji Krakowskiej. Piosenka jest o tyle nieprzypadkowa i szczególna, że jej słowa napisała przed kilkoma laty Helena Kmieć, zamordowana w styczniu 2017 r. na misjach w Boliwii. Młoda wolontariuszka, pochodząca z parafii w Libiążu, wielokrotnie wędrowała pieszo na Jasną Górę. To z tego powodu jeszcze przed wyjściem na pątniczy szlak tegoroczna diakonia muzyczna położyła na jej grobie pielgrzymkowy identyfikator z podpisem „Muzyczna Helenka”

Niedziela Ogólnopolska 35/2017, str. 20-21

[ TEMATY ]

pielgrzymka 2017

Bożena Sztajner/Niedziela

Na zdjęciu: ks. Paweł Król i grupa z Libiąża, m.in. koleżanki i koledzy Helenki

Na zdjęciu: ks. Paweł Król i grupa z Libiąża, m.in. koleżanki i koledzy Helenki

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

– Ona jest dobrym duchem naszej grupy. W poprzednich latach wielokrotnie wspomagała nas swoim pięknym śpiewem, swoją radością i optymizmem. Jestem pewna, że będzie patronką niejednej pielgrzymki – tłumaczy przyjaciółka Heleny Paulina Plucińska. Słowo „przyjaciółka” przewija się bardzo często wśród jej znajomych. Wiele osób, które miały okazję poznać tę wyjątkową libiążankę, podkreśla jednogłośnie, że jej sposób bycia, traktowania ludzi i otwartości powodował, iż człowiek miał wrażenie, że zna ją „od zawsze”. Często przychodzili do niej po radę, wskazówkę. Opowiadali jej o swoich dylematach, problemach, nawet tych najbardziej osobistych, wiedzieli bowiem, że ona zawsze coś podpowie i doradzi. Przy niej życie wydawało się prostsze. Miała niesamowite zaufanie do Pana Boga. Z nią nawet wiara była łatwiejsza. – Była osobą bardzo energiczną, pozytywną, uśmiechniętą, a zarazem bardzo inteligentną i przede wszystkim skromną. I to nas w niej po prostu urzekało, że miała naprawdę dużo do zaoferowania innym, ale nigdy się z tym nie narzucała – mówi Nikola Frączek, która z Heleną zapoznała się w Ruchu Światło-Życie. I nie chodzi tu o piękne laurki i pienia na jej cześć, ale o konkrety. Ks. Paweł Król z parafii pw. św. Barbary, którego irytują sytuacje, kiedy próbuje się koloryzować pewne zachowania Heleny czy jej cechy, podkreśla, że ona nie była chodzącym ideałem, ale człowiekiem, który w swojej normalności pokazywał współczesną świętość. – My w Libiążu nie mamy wątpliwości, że ona jest już w niebie. Czekamy jedynie w posłuszeństwie Kościoła, żeby można było oficjalnie rozpocząć jej proces. Zdradza także przed nami, że za przyczyną Heleny dzieją się już dzisiaj rzeczy, które trudno wytłumaczyć po ludzku. Podczas tegorocznej pieszej pielgrzymki na Jasną Górę, kiedy ks. Paweł i siostra Heleny – Teresa opowiadali o życiu młodej misjonarki, słyszeli m.in. o cudownych nawróceniach, o tym, że ludzie pod wpływem jej historii decydowali się na radykalne zmiany w swoim życiu. Kapłan z Libiąża wspomina także o wielu historiach, które słyszał od znajomych i najbliższych. One pokazują, że Helenka nie była, jak to określa jej siostra, „predestynowana do świętości i wcale nie chodziła 3 metry ponad ziemią, tylko zwyczajnie żyła i pokazywała swoją postawą, że warto wierzyć w Jezusa”. Z tego czerpała siłę do codziennej walki z tym, co trudne. A tego nie brakowało. Potrafiła jednak ćwiczyć swój charakter i przez to w sprawach wyborów była bardzo jednoznaczna. Niejako przypadkiem jej najbliżsi dowiedzieli się, że jedną z takich sytuacji był temat czystości przedmałżeńskiej. By w niej wytrwać, podjęła post, że w ciągu tygodnia nie będzie spożywać słodyczy. Jak jednak tłumaczy ks. Król, i w tym było widać jej cichość i pokorę. – Kiedy była w towarzystwie, na weselu czy urodzinach, i wiedziała, że w jakiś sposób zasmuciłaby gospodarzy albo zwróciłaby na siebie całą uwagę i oceny, jaka to jest niesamowita, to wówczas jadła to, co jej proponowano.

Chociaż Libiąż ma oficjalnie nieco ponad 17 tys. ludności, to trudno znaleźć w tym mieście osobę, która nie słyszała nigdy wcześniej o Helence. Jej zaangażowanie w ŚDM czy ewangelizacja miasta powodowały, że miało się wrażenie, iż ona jest wszędzie. Jednak chociaż tak było, chociaż potrafiła zapalać ludzi do podejmowania kolejnych wyzwań, to trudno szukać gdziekolwiek Heleny, która grałaby przysłowiowe pierwsze skrzypce. Ks. Król tłumaczy: – Kiedy po jej śmierci szukałem zdjęć do galerii parafialnej, to miałem duży problem, by znaleźć ją na pierwszym planie. Zawsze z tyłu, zawsze w cieniu – to była cała Helenka. Kapłan mógłby przywoływać wiele historii związanych z życiem swojej parafianki. A to przez to, że kościół w rodzinnej miejscowości był niejako jej drugim domem. To tam założyła scholkę dziecięcą, współtworzyła ważne wydarzenia religijne czy w końcu z nimi wędrowała do Częstochowy. – Nam było w tym roku „helenkowo” – wiele miejsc kojarzyło nam się z Helenką, wiele pieśni, które ona napisała, a które były śpiewane u nas w grupie, wiele sytuacji – wyjaśnia opiekun duchowy grupy. Jak dodaje, tak samo było już prawie na finiszu pielgrzymki: – Kiedy kilka lat temu czekaliśmy w Alejach Najświętszej Maryi Panny na naszą kolej wejścia na Jasną Górę, ona potrafiła śpiewać, grać na gitarze, tańczyć i jeszcze pokazywać niektóre z piosenek religijnych. To był człowiek orkiestra. I takie rzeczy przypominają się właśnie w poszczególnych miejscach. A że na pielgrzymkę ją ciągnęło, to widać chociażby przez to, że kiedy obowiązki nie pozwalały jej wędrować przez całą trasę, to przyjeżdżała chociaż na jej pewien etap. Pątnicy zapamiętali szczególnie tę sprzed dwóch lat. Ksiądz dostał od Heleny SMS-a, że w południe ląduje w Katowicach i od razu dołączy do pielgrzymki, więc powiedział przez mikrofon: „Czekamy, aż Helenka będzie z nami, na razie możemy jej pomachać w kierunku nieba”. Teraz nabrało to zupełnie innego wymiaru. Tegoroczni pątnicy czuli to niejako namacalnie. Kiedy w grupie idzie jej siostra, kiedy idzie wielu przyjaciół, kiedy tak samoistnie ludzie ją wspominają, trudno nie zapytać o to, jak to się stało, że dziewczyna, która chodziła do tej samej szkoły co wiele innych osób, która robiła zakupy w tych samych sklepach, która chodziła po tych samych ulicach, potrafiła tak zapisać się w pamięci wielu, że nie potrafią mówić o niej inaczej jak tylko „święta”. I to nie taka wyjęta z ram średniowiecznego obrazu, ale mądra, wykształcona, kochająca taniec i aktywnie uprawiająca sport, a zarazem podejmująca się zupełnie bezinteresownie tak wielu rozmaitych dzieł, że nie sposób tego wymienić. Człowiek, dla którego czas i jego ograniczenia wydawało się, że nie istnieją. Na pytanie: „Czy ty kiedykolwiek śpisz?”, zawsze odpowiadała: „Wyśpię się po śmierci, a tu, na ziemi, szkoda każdej minuty, żeby ją marnować”. I gdy słucha się wielu świadectw, ma się poczucie, że Helena żadnej z tych minut nie zmarnowała, że w pełni przeżyła swoje życie. Nawet na chwilę nie rozsiadła się na wygodnej kanapie, z założonymi rękami, gdyż w uszach nieustannie brzmiało jej motto Wolontariatu Misyjnego Salvator, z którym tak często wyjeżdżała na misje: „Dopóki żyje na świecie choćby jeden tylko człowiek, który nie zna i nie kocha Jezusa, nie wolno ci spocząć”. I ona nie spoczęła. Najpierw, przez 26 lat, tutaj, na ziemi, a teraz tam, z nieba, pomaga tym, którzy pozostali tutaj.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2017-08-23 10:47

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Dzieci Żytomierszczyzny pielgrzymowały do Częstochowy

Niedziela częstochowska 35/2017, str. 8

[ TEMATY ]

pielgrzymka 2017

Leszek Cichobłaziński

To już 26. raz pielgrzymowały dzieci z Żytomierszczyzny na Ukrainie do Matki Bożej na Jasnej Górze w uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Z paulińską grupą 16. w Pielgrzymce Warszawskiej szły dzielnie dziesięciolatki z nastolatkami ze swoim duszpasterzem – ks. Jerzym Skwierczyńskim i dwojgiem opiekunów – małżeństwem Ireny i Olega Kopaczów. Tradycyjnie dzieci przyjęły na nocleg rodziny z częstochowskiej parafii pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła. W grupie 28 dzieci były dzieci z rodzin o polsko i polsko-ukraińskich korzeniach. – Proszę nie pytać dzieci o ich pochodzenie, dla nich ważna jest rodzina a nie narodowość czy wyznanie – mówił do częstochowskich rodzin przyjmujących dzieci na nocleg ks. Skwierczyński. I tych właśnie wzorów rodzinnych oczekiwał dla swoich podopiecznych. – Chcemy, aby dzieci i młodzież wróciły na Ukrainę ubogacone duchowo, moralnie i kulturalnie. Spotkanie z Wami jest bardzo ważne. W większości rodzin na Ukrainie nie ma życia rodzinnego. Chcemy, aby się od Was uczyły – podkreślał kapłan. Opiekunka Irena Kopacz dodała: – Dzieci pochodzą z różnych rodzin, często rozbitych. Ks. Jerzy mówi, że przychodzą do Was uczyć się wiary. Pragnie, by to, czego doświadczą w Polsce, owocowało, by przyprowadzały do kościoła swoich rodziców, uczyły ich modlić się.
CZYTAJ DALEJ

O. Tomasz Maniura OMI zakończy posługę w Oblackim Centrum Młodzieży NINIWA

2025-04-30 15:28

[ TEMATY ]

Kokotek

Festiwal Życia w Kokotku

Magdalena Lewandowska/Niedziela

O. Tomasz Maniura opowiadał o festiwalu Życia

O. Tomasz Maniura opowiadał o festiwalu Życia

„Wszystko ma swój czas” - napisał o. Tomasz Maniura OMI, ogłaszając zakończenie swojej siedemnastoletniej posługi w Oblackim Centrum Młodzieży NINIWA w Kokotku oraz Duszpasterza Młodzieży Polskiej Prowincji Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. O swojej decyzji zakonnik poinformował dziś za pośrednictwem mediów społecznościowych.

Jak podkreślił w opublikowanym wpisie, czas jego zaangażowania w dzieło NINIWY i Festiwalu Życia był „piękny i intensywny”, ale nadszedł moment, by „złapać dystans i bardziej zająć się sobą i swoim życiem duchowym”.
CZYTAJ DALEJ

Abp Wojda: nie możemy się zgodzić, by zło niszczyło naszą chrześcijańską kulturę

2025-05-03 13:27

[ TEMATY ]

Jasna Góra

abp Tadeusz Wojda SAC

abp Tadeusz Wojda

Karol Porwich

Abp Tadeusz Wojda

Abp Tadeusz Wojda

Nie możemy się zgodzić, aby zło się panoszyło, niszczyło naszą długą chrześcijańską tradycję, kulturę, naszą wiarę i przekonania – mówił abp Tadeusz Wojda podczas uroczystości ku czci Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski na Jasnej Górze.

Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Tadeusz Wojda przewodniczył mszy św. sprawowanej przez biskupów na szczycie jasnogórskim. Podczas Eucharystii ponowiono Milenijny Akt Oddania Polski Matce Bożej.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję