Reklama

Niedziela Częstochowska

Nasz proboszcz – Kazimierz

18 czerwca br. mija 50 lat od przyjęcia święceń kapłańskich przez ks. prał. Kazimierza Najmana. Jego droga kapłańska związana była przede wszystkim z parafią pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny przy ul. Okólnej w Częstochowie – przez 35 lat pełnił posługę jej proboszcza. Włożył wiele trudu w budowę świątyni, prowadzenie i rozwój parafii. Dziś jako emeryt pomaga obecnemu proboszczowi ks. dr. Pawłowi Sobusiowi

Niedziela częstochowska 25/2017, str. 4-5

[ TEMATY ]

jubileusz

proboszcz

Bożena Sztajner/Niedziela

Ks. prał. Kazimierz Najman

Ks. prał. Kazimierz Najman

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W miejscu, gdzie dziś stoi kościół pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny, niegdyś w polach była mała kapliczka poświęcona Matce Bożej. Można powiedzieć, że Maryja wróciła do siebie i odbiera tu wyjątkową cześć. Początki parafii sięgają 1981 r., kiedy to ks. Kazimierz Najman, wówczas wikariusz parafii pw. św. Jakuba, został wyznaczony przez bp. Stefana Barełę do zorganizowania w rejonie ul. Okólnej ośrodka duszpasterskiego. We wrześniu w prywatnym domu przy ul. Borelowskiego zaczął funkcjonować punkt katechetyczny.

Budowę kościoła rozpoczęto w maju 1984 r. Projekt pawilonu katechetycznego (gdzie obecnie mieszczą się katolickie gimnazjum i liceum) wraz z kościołem opracował bezpłatnie parafianin mgr inż. Bogdan Jezierski. W budowę włączyła się grupa wiernych. Parafia powstawała na terenie bardzo atrakcyjnym. Były tu nowe osiedla mieszkaniowe, położone blisko politechniki i domów akademickich, licznie zamieszkiwane przez liderów wówczas rządzącej partii komunistycznej, niechętnej Kościołowi. Prowadzenie budowy nie było łatwe. Do problemów finansowych dochodziły trudności w zdobyciu materiałów budowlanych, a także „przeszkody urzędowe”. Dopatrzono się nieprawidłowości i prace przerwano na rok.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Ks. Najman nie zrażał się trudnościami. – „Jak Maryja zechce, to pomoże”, mawiał – opowiada Zofia Nitkiewicz, była parafianka, przez dwie kadencje prezes parafialnego oddziału Akcji Katolickiej. Sale katechetyczne oddano do użytku w 1987 r., a poświęcenia kościoła dokonał bp Stanisław Nowak podczas Pasterki w 1990 r. – Przez wszystkie lata budowy kościoła, a także później nie mówiło się o pieniądzach – wyjaśnia Kazimierz Furmanek, obecnie wiceprezes POAK. – Jeśli już, to były podziękowania za pomoc i wsparcie finansowe. To zachęcało ludzi do ofiarności. – Choć zdarzały się sytuacje kryzysowe – wspomina Zofia Nitkiewicz. – Kiedyś proboszcz potrzebował gotówki na zapłacenie rachunku za drewno, a w kasie pusto. Powierzył tę sprawę Matce Bożej – w wieczornej modlitwie. Na drugi dzień rano przyszła kobieta, żeby złożyć ofiarę na budowę kościoła. W kopercie było dokładnie tyle, ile było potrzeba na uregulowanie rachunku.

Tytan pracy

– Początkowo parafia była bardzo duża. Należało do niej prawie 5 tys. wiernych (później powstały nowe parafie i granice się zawęziły) – opowiada Kazimierz Furmanek. – Przez 7 lat ks. Najman nie miał do pomocy wikarego, był sam. Po kolędzie chodził od grudnia do marca. Nieraz widać było, że jest zmęczony, ale nigdy nie narzekał – dodaje. Robił wszystko sam, nawet sprzątał kościół. Później zaczął do tych prac angażować osoby potrzebujące, żeby nie dawać im jałmużny, a zapłacić za pracę.

Na sercu leżała mu szczególnie formacja ministrantów i lektorów. W najlepszych latach było w parafii ponad 25 lektorów. – Wszyscy moi synowie (5) byli ministrantami, później lektorami – opowiada Zofia Nitkiewicz. – Proboszcz, żeby zachęcić chłopców, a także docenić ich wysiłek, np. po Triduum Paschalnym lub nabożeństwach różańcowych fundował im nagrody książkowe. Starannie dobierał lektury z historii Polski czy literatury patriotycznej, np. powieści Zofii Kossak-Szczuckiej. Wspierał ich zawsze modlitwą, zwłaszcza w środowej nowennie do Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Towarzyszył lektorom w ważnych dla nich momentach życia, np. podczas ślubów, święceń diakonatu czy prezbiteratu. Dwa tygodnie temu święcenia kapłańskie przyjął ks. Piotr Szeląg, były ministrant i lektor, uczeń szkoły katolickiej mieszczącej się przy parafii.

Reklama

Choć z pozoru surowy proboszcz dbał też o powierzonych swojej opiece wikariuszy. – Kiedyś przyszedł do nas po kolędzie – opowiada Kazimierz Furmanek – i mówi, że ma problem z ks. Krzysztofem Krulikiem, bo ten nie chce nosić czapki, a zima sroga. Powiedzcie mu coś, bo mnie nie chce słuchać – żalił się. Powiedzieliśmy i poskutkowało. Wychowankiem ks. Najmana jest też obecny proboszcz ks. Paweł Sobuś. Od otrzymania święceń kapłańskich pomagał w tej parafii. – Osobiście jestem wdzięczny ks. Kazimierzowi Najmanowi za wielką troskę i pomoc przez wszystkie lata. Nie ukrywam, że przy podejmowaniu ważnych decyzji w swoim życiu zwracałem się do Księdza Prałata, korzystałem z jego doświadczenia i roztropności – podkreśla ks. Sobuś.

Talenty i zamiłowania

Zanim powstała parafia akademicka, do kościoła przy ul. Okólnej na Mszę św. o godz. 16 uczęszczało liczne grono studentów, których ks. Najman był nieformalnym duszpasterzem. Do dziś na Msze św. przyjeżdża wiele osób spoza parafii, gdyż jak mówią – lubią się tu modlić i śpiewać pieśni.

Śpiew zawsze był mocną stroną tej parafii. Nie chóralny czy scholi, ale wszystkich wiernych. Ci, którzy znają ks. Najmana, wiedzą, jak potężny ma głos. Nieraz z zakrystii słychać jego śpiew. – Gdy jeździliśmy na pielgrzymki – opowiada Zofia Nitkiewicz – w jedną stronę zawsze śpiewaliśmy pieśni pobożne, w drodze powrotnej i patriotyczne, ludowe, wojskowe. Ksiądz Proboszcz nie potrzebował żadnego śpiewnika, wszystkie te piosenki zna na pamięć, i to po kilka zwrotek. – A pamięć ma doskonałą, wszak to prawnik – dodaje Ewa Bednarek, obecnie prezes POAK. – Przez wiele lat był obrońcą węzła małżeńskiego w Metropolitalnym Sądzie Biskupim w Częstochowie.

Wszyscy wiedzą, że szczególnym zamiłowaniem ks. Kazimierza Najmana jest poezja. Nie ma kazania bez zacytowania jakiegoś fragmentu wiersza odpowiedniego do okoliczności. – Herberta to zna chyba wszystkie utwory – zastanawia się p. Zofia.

Reklama

Jubilat jest też znawcą sztuki sakralnej. W kościele pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny wszystkie elementy wystroju są przemyślane i starannie dobrane. W ołtarzu głównym znajduje się tryptyk przedstawiający sześć ważnych momentów z życia Maryi. W centralnej części Matka Boża w tajemnicy Nawiedzenia, jakby w ruchu podążająca do św. Elżbiety. W tym samym stylu utrzymana jest Droga Krzyżowa. W oknach – witraże wykonane przez krakowską pracownię Józefa Furdyny. – Nasz proboszcz nie lubił niczego powielać z innych kościołów – wyjaśnia Ewa Bednarek. – Wszystko tu jest oryginalne, nawet najdrobniejsze detale. Zdarzało się, że z umieszczonych tu dzieł wzór czerpali inni. Tak było z obrazem Jezusa Miłosiernego namalowanym przez Witolda Bulika, który wybrano za wzór dla obrazu peregrynującego po diecezji. – Kiedyś – opowiada Zofia Nitkiewicz – ks. Kazimierz został poproszony jako mediator do parafii niedaleko Częstochowy, gdzie ludzie nie chcieli obrazu Jerzego Dudy-Gracza. Udało mu się przekonać wiernych i praca artysty została w ich kościele.

Wdzięczność serca

Ks. Kazimierz Najman jest skromnym, ale zasadniczym człowiekiem. Nigdy nie celebrował swoich imienin czy jubileuszy. Nie zgadzał się na publiczne wręczanie kwiatów, laudacje czy życzenia. – Z okazji 40-lecia jego święceń kapłańskich – opowiada Kazimierz Furmanek – zaprosiliśmy jako POAK byłych lektorów z rodzinami. Przyjechało 25, niektórzy z daleka. Ks. Najman bardzo się ucieszył i odprawił w ich intencji Mszę św., o swoim jubileuszu nie wspominiał natomiast ani słowa.

Były proboszcz wdzięczną pamięcią serca ogarnia wszystkich budowniczych kościoła, ofiarodawców, księży i osoby zakonne wywodzące się z tej parafii, służbę liturgiczną – co tydzień zanosi za nich modlitwy do Boga za wstawiennictwem Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

Z okazji złotego jubileuszu kapłaństwa parafianie polecają swojego Proboszcz dalszej opiece Matki Najświętszej, którą tak bardzo umiłował. Ks. Kazimierz Najman przyjął święcenia kapłańskie z rąk bp. Stefana Bareły 18 czerwca 1967 r. w katedrze częstochowskiej pw. Świętej Rodziny.

2017-06-13 11:34

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Katarzyna ciągle pisze historię

Niedziela warszawska 48/2018, str. VI

[ TEMATY ]

proboszcz

św. Katarzyna

Archiwum parafii

Ks. Wojciech Gnidziński, proboszcz parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej

Ks. Wojciech Gnidziński, proboszcz parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej

Rozmowa z ks. kan. Wojciechem Gnidzińskim, proboszczem parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej, najstarszej wspólnoty wiernych w Warszawie

Artur Stelmasiak: – Jak Ksiądz się czuje w roli proboszcza najstarszej parafii w Warszawie?
CZYTAJ DALEJ

Duch Święty jest światłem, które rozjaśnia ludzkie mroki

2025-05-21 08:48

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Adobe Stock

Działanie Ducha Świętego w Kościele jest wielostronne. Nie sposób go wyliczyć ani nawet sobie wyobrazić. Próbuje to robić teologia, lecz bez większych sukcesów. Odkrywają je natomiast dusze mistyczne. Uczą one, że działanie Ducha Świętego polega najpierw na usuwaniu wszelkich ograniczeń w myśleniu wierzących.

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem, przebywając wśród was. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem. Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie. A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie».
CZYTAJ DALEJ

Jasna Góra: Dziecięca gala na cześć Maryi i wszystkich mam – 25 maja

2025-05-22 16:57

[ TEMATY ]

Jasna Góra

dzieci

gala

Bożena Sztajner/Niedziela

Ponad 150 laureatów wyłonionych spośród 5 tysięcy uczestników to finał międzynarodowego konkursu twórczości maryjnej, muzycznej i plastycznej, dzieci i młodzieży organizowanego przez Stowarzyszenie "Sancta Maria”. Koncert galowy odbędzie się na Jasnej Górze w niedzielę, 25 maja, o godz. 17.00. Dedykowany jest Maryi i wszystkim mamom z okazji ich majowego święta, jest też zachętą by „z Mamą Jezusa nieść nadzieję światu”.

W konkursie wzięli udział mali artyści nie tylko z Polski, ale też m.in. z Ghany, Australii, Litwy, Stanów Zjednoczonych czy z terenów Ukrainy objętych wojną. - Cieszy, że ta inicjatywa zdobyła tak wielkie zainteresowanie - powiedziała pomysłodawczyni i organizatorka Anna Rybowicz ze Stowarzyszenia „Sancta Maria”. Wyjaśniła, że festiwal jest hołdem dla Matki Bożej, też z miłości do Niej zrodziła się jego idea. Odbywa się zawsze w okolicy Dnia Matki, 26 maja, i jest również „prezentem” dla wszystkich mam.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję