Reklama

Niedziela na Podbeskidziu

Nasze miłosierdzie to wsłuchiwanie się w życie ludzi

Z ks. Piotrem Sadkiewiczem – proboszczem parafii w Leśnej, inicjatorem wielu charytatywnych akcji – o miłosierdziu Bożym i ludzkim rozmawia ks. Piotr Bączek

Niedziela bielsko-żywiecka 50/2015, str. 4-5

[ TEMATY ]

wywiad

Archiwum parafii

Poczas peregrynacji znaków miłosierdzia parafianie w Leśnej jako dar ołtarza złożyli łóżko dla chorych

Poczas peregrynacji znaków miłosierdzia parafianie w Leśnej  jako dar ołtarza złożyli łóżko dla chorych

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

KS. PIOTR BĄCZEK: – O Leśnej stało się głośno w mediach w związku z wieloma akcjami charytatywnymi, które w ciągu wielu lat organizowaliście przy parafii. Skąd zrodził się pomysł na taką działalność, jak akcje krwiodawstwa czy rejestracja dawców szpiku?

Reklama

KS. PIOTR SADKIEWICZ: – Wszystko zaczęło się od kultu Bożego Miłosierdzia. Kiedy zrobiliśmy ołtarz Bożego Miłosierdzia, bp Tadeusz Rakoczy w 2000 r. wprowadził do kościoła relikwie św. Siostry Faustyny Kowalskiej. Do dziś pamiętam jedno zdanie z homilii. Biskup życzył nam wtedy, by nasza miłość wyrażała się nie tylko w złożonych rękach, wyszeptywanych na klęczkach Koronkach, lecz także w naszych czynach miłosierdzia. Zacząłem się więc zastanawiać, co zatem można zrobić. Wtedy wpadła mi do ręki lokalna gazeta. Znalazłem w niej bardzo krótką informację: strażacy, bodaj z Łękawicy, przeprowadzili zbiórkę krwi. Wtedy zaświtała mi w głowie myśl, że przecież Chrystus za nas przelał Swoją krew na krzyżu. Nasze zbawienie dokonało się właśnie przez ofiarę krwi. Codziennie na ołtarzu my, jako kapłani dokonujemy konsekracji, wino przemienione zostaje w krew Chrystusa. Potem przyszła myśl o naszej, ludzkiej krwi, i zrodził się pomysł akcji krwiodawczej przy parafii. Widać pomysł się przyjął, bo przez 15 lat parafianie z niewielkiej przecież podżywieckiej parafii w Leśnej oddali 2,5 tys. litrów krwi.

– Potem, jak wiadomo, pojawiła się inicjatywa rejestracji dawców szpiku kostnego.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Tak. To wiązało się z moimi osobistymi doświadczeniami dotyczącymi mojej rodziny i przeszczepu szpiku kostnego. Zaproponowałem więc parafianom wpisanie się do rejestru dawców szpiku kostnego. Zacząłem też szukać informacji na temat przeszczepów w nauce Kościoła i znalazłem kilka wypowiedzi Ojca Świętego Jana Pawła II. Powiedziałem kazanie odwołując się właśnie do papieskich wypowiedzi. Skutek był taki, że zrobiliśmy tę pierwszą akcję rejestracji dawców szpiku z Fundacją „Leukemia” z Warszawy. Okazało się, że podczas tej pierwszej akcji zgłosiły się aż 72 osoby. Po latach organizowania tych akcji, na dzień dzisiejszy mamy w parafii zarejestrowanych blisko 600 potencjalnych dawców szpiku. Z tej liczby 7 osób, w tym jedna dwukrotnie, zostało dawcami, czyli uratowali ludzkie życie.

– Ktoś mógłby powiedzieć, że wspomniane wyżej inicjatywy są bliższe medycynie i służbie zdrowia, niż Kościołowi. Co Ksiądz na to odpowie?

Reklama

– Takie głosy się pojawiały. Ale jeśli dziś zastanawiamy się, jak we współczesnym świecie realizować przykazanie miłości, to tego typu aktywność jest jednym ze sposobów okazywania miłości bliźniego. Dzieląc się darem krwi, szpikiem kostnym, czynimy to po to, by ktoś dalej mógł żyć, funkcjonować normalnie i cieszyć się życiem. Ponadto, może okazać się, że jeśli ktoś po transplantacji odzyskuje zdrowie, to dostaje szansę, aby zadbał bardziej o swoje zbawienie, jeśli wcześnie nie bardzo o to zabiegał. Tak się czasem dzieje, że po poważnych operacjach ludzie zmieniają sposób życia. Jakimś wkładem w to jest także dar krwi od bliźniego, dar szpiku czy innych narządów.
Dzisiaj często kojarzymy miłosierdzie względem drugiego człowieka przez pryzmat biedy materialnej tego bliźniego. Brakuje mu na chleb, to organizujemy jakąś pomoc finansową, żywieniową. Jeśli tylko tak, to jest to bardzo wąskie rozumienie. Tymczasem dzisiejszy świat otwiera nowe horyzonty miłości; możliwości okazywania miłosierdzia rodzą się tam, gdzie jeszcze wczoraj ich po prostu nie było. Nie było takich obszarów miłosierdzia, bo nie było takich potrzeb, choćby przy okazji postępu w medycynie. Tutaj warto przywołać wezwanie papieża Jana Pawła II o to, byśmy mieli wyobraźnię miłosierdzia, wyobraźnię dostrzegania potrzeb bliźniego, tam, gdzie jeszcze wczoraj ich nie było. Jeśli z taką wyobraźnią dostrzeżemy potrzeby to rodzi się pole do działania.

– Można więc powiedzieć, że to, czego dokonaliście w Leśnej, nie było wymyślone przy biurku, to nie były jakieś strategie teoretyczne. Czy tak?

Reklama

– Charytatywne akcje prowadzone w naszej parafii przyniosło samo życie. Trzeba się w nie wsłuchać. Jak już wspomniałem: instalacja relikwii, notka w gazecie o strażakach, doświadczenia rodzinne... Oczywiście, nie stało się od razu. To trwało, wymagało czasu, przygotowania gruntu w świadomości parafian. Nie wystarczy przecież powiedzieć: dajcie krew, podpisujcie deklaracje. Konieczne było powiązanie tego ze światem naszej wiary i miłości bliźniego, która zmienia charakter tego, co robimy. Tu już nie chodzi tylko o jakieś medyczne potrzeby, to jest nasz dar miłości, który ratuje drugiego człowieka. W takiej perspektywie zwykła kropla krwi staje się kroplą miłości, miłosierdziem. Co więcej, jeśli ja jestem zdrowy, a tylko zdrowa osoba może oddać krew, to czyniąc taki gest dziękuję Bogu także za moje zdrowie, za moje życie, a dzieląc się tym darem mogę innym przywracać zdrowie. Dzięki temu tworzy się przy tym swego rodzaju braterstwo. Bardzo trafnie ujmuje to nazwa fundacji: „Krewniacy”. Przecież ponad 2,5 tys. litrów krwi, którą parafianie z Leśnej oddali, płynie przecież w żyłach ludzi, którzy w trudnym momencie życia jej potrzebowali. Pamiętam, że kiedy kilkanaście lat temu o tym mówiłem, to dla niektórych była to nowość, pierwszy raz usłyszeli, że o transplantacji wypowiadał się Papież. Trzeba było ten nowy horyzont miłości otworzyć, pokazać oddawanie krwi, szpiku w perspektywie miłości chrześcijańskiej.

– Wiadomo, że podczas Mszy św. z okazji peregrynacji obrazu Jezusa Miłosiernego zdecydowaliście się na raczej nietypowy dar ołtarza...

Reklama

– Tutaj także można powiedzieć, że takie rozwiązanie przyniosło samo życie. Pamiętam jak byłem z wizytą u chorych. Jedna taka obłożnie chora osoba powiedziała mi wtedy: dobrze, że ksiądz przychodzi do mnie z Panem Jezusem raz w miesiącu, bo przy okazji choć raz w miesiącu mam czystą pościel w łóżku. Widząc więc, jak czasem męczą się chorzy, jak nieraz trudno jest bliskim opiekować się tymi chorymi, nawet podnosić, by przyjęły Komunię świętą, uświadomiłem sobie, że dobrym rozwiązaniem w takich sytuacjach byłyby specjalistyczne łóżka dla chorych. I tak się zrodził pomysł. W 2000 r. zakupiliśmy 5 pierwszych łóżek. To były famedowskie łóżka, ciężkie, metalowe, nienajlepsze w sytuacji, gdzie trzeba je wypożyczać, przewozić. Potem znaleźliśmy inne, drewniane, które łatwo można zdemontować, zdecydowanie łatwiejsze w transporcie. Tego też życie nauczyło, bo okazało się, że jeśli ludzie mogli wybrać, to wybierali drewniane, niekojarzące się wprost ze szpitalem. Co roku dokupujemy te łóżka, także z kolędowych ofiar. Przy okazji peregrynacji pojawiła się myśl, że skoro czcimy Miłosierdzie Boże, rozpoczyna się Rok Miłosierdzia, to chyba dobrym naszym darem miłosierdzia będzie kolejne łóżko dla kolejnego chorego. Z tym ostatnim, złożonym jako dar ołtarza, mamy już 38 łóżek, praktycznie wszystkie są w użyciu.

– Czy widzi Ksiądz jakiś nowy obszar takiej charytatywnej działalności w swojej parafii?

– Trudno mówić o konkretach. Wydaje się, że dużym wyzwaniem dla nas będzie już niedługo szybko starzejące się społeczeństwo. Młode pokolenie jest chyba, niestety, pokoleniem bardzo wygodnym i raczej nie będzie skore do opieki nad seniorami. Być może trzeba będzie pomyśleć o tym, co robi Kościół w Niemczech w tym względzie...

2015-12-10 09:21

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Nie tracić nadziei

Niedziela podlaska 33/2021, str. IV-V

[ TEMATY ]

wywiad

powołania

Ks. Bartosz Ojdana

Drzwi seminarium są otwarte dla mężczyzn, którzy pragną nieść światu Dobrą Nowinę

Drzwi seminarium są otwarte dla mężczyzn, którzy pragną nieść światu Dobrą Nowinę

Dbanie o atmosferę religijną w rodzinach, rzetelna, sumienna praca z ministrantami i młodzieżą, modlitwa o powołania, mogą pomóc we wzroście powołań – przekonuje w rozmowie z Niedzielą ks. prał. dr Janusz Łoniewski.

Monika Kanabrodzka: Jak wspomina Ksiądz Prałat pracę prefekta, a następnie rektora WSD w Drohiczynie? Ks. Janusz Łoniewski: Moja praca w Wyższym Seminarium Duchownym w Drohiczynie rozpoczęła się w 1978 r. po uzyskaniu magisterium po studiach filozoficznych na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdy zostałem powołany na wykładowcę przedmiotów filozoficznych. Podjąłem tę pracę mianowany przez bp. Władysława Jędruszuka, jako drugi wykładowca, obok ks. mgr. Tadeusza Sosnowskiego. Po ukończeniu studiów magisterskich, zostałem skierowany na studia doktoranckie i przez jeden rok, jako doktorant z Lublina, dojeżdżałem z wykładami do Drohiczyna. Po roku studiów otrzymałem nominację do pracy w parafii, najpierw w Ciechanowcu, potem w Drohiczynie i łączyłem pracę w parafii z obowiązkami wykładowcy. W 1982 r. zostałem zwolniony z obowiązków parafialnych i mogłem w Lublinie zająć się tylko już tylko pisaniem pracy, którą obroniłem w 1983 r. W tym samym czasie powróciłem do Drohiczyna i otrzymałem, oprócz wykładów, funkcję prefekta, czyli bezpośredniego przełożonego kleryków. Rektorem był wówczas 70-letni ks. dr hab. Władysław Hładowski. Mimo dużej różnicy wieku, ja miałem 37 lat, rozumieliśmy się doskonale, bo orientowałem się, że to on głównie odpowiadał za kształcenie i wychowanie kleryków, a ja – prefekt, jestem mu do pomocy. Wiedziałem też, jakie oczekiwania odnośnie wychowawcy i atmosfery w seminarium ma biskup i tej linii wychowawczej starałem się sprostać i być jej wiernym. Z klerykami także nawiązałem wspólny język. Starałem się swoje relacje utrzymać na gruncie regulaminu i zdrowego rozsądku, z poszanowaniem godności każdego alumna. W podobnym duchu postępowałem, gdy w 1988 r. bp Władysław Jędruszuk powierzył mi urząd rektora. Pełniłem tę funkcję do 2001 r., czyli jeszcze za ordynariatu bp. dr. Antoniego Dydycza.
CZYTAJ DALEJ

Twój podpis może uratować religię w szkole!

2025-05-03 21:29

[ TEMATY ]

katecheza

Adobe Stock/Studio graficzne "Niedzieli"

Niektórzy wciąż powtarzają: „To tylko religia. To przecież wybór. Nikt nie musi chodzić”. Inni dodają z przekąsem: „A katecheci? Oni to nie nauczyciele. Oni są od Kościoła”. Ale fakty mówią coś innego – i dziś nie chodzi już tylko o lekcje religii. Chodzi o ludzi; o uczniów i nauczycieli. O system edukacji dla wartości. I o to, czy polska szkoła będzie miejscem przyjaznym czy pustym.

19 marca Stowarzyszenie Katechetów Świeckich złożyło w Sejmie projekt ustawy, który może zatrzymać chaos. Towarzyszyło mu pierwsze tysiąc podpisów. Już 27 marca zarejestrowano Komitet Inicjatywy Ustawodawczej. Czas ruszył – i dziś trwa walka o co najmniej 100 tysięcy podpisów, które pozwolą, by projekt obywatelski mógł oficjalnie wejść pod obrady Sejmu. Inicjatorzy mają na to trzy miesiące. A każdy podpis to nie tylko głos za lekcją religii – to głos w sprawie przyszłości edukacji.
CZYTAJ DALEJ

CKE: to najprawdopodobniej maturzysta wykonał zdjęcia arkusza egzaminacyjnego

2025-05-05 18:19

[ TEMATY ]

matura

PAP/Lech Muszyński

Opublikowane w poniedziałek w mediach społecznościowych zdjęcia arkusza maturalnego egzaminu pisemnego z j. polskiego "najprawdopodobniej wykonane zostały przez zdającego, który wniósł na salę egzaminacyjną urządzenie telekomunikacyjne". Nie zostały ujawnione przed rozpoczęciem egzaminu - poinformowała CKE.

W poniedziałek egzaminem z języka polskiego na poziomie podstawowym, obowiązkowym dla wszystkich maturzystów, rozpoczęły się matury. Jak poinformował portal "Super Expressu", po rozpoczęciu egzaminu na portalu X oraz na grupach uczniowskich na Facebooku i Discordzie pojawiły się fotografie fragmentów arkusza, w tym zdjęcie z tematem wypracowania. Dyrektor Centralnej Komisji Edukacyjnej Robert Zakrzewski potwierdził PAP, że na platformie X pojawiły się zdjęcia z tegorocznego arkusza.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję