Słowo Boże dzisiejszej niedzieli najpierw pyta mnie i ciebie: z jakim nastawieniem słuchasz Jezusa? Jak faryzeusze? Czy jak zwolennicy Heroda? Istnieje ryzyko, że nauczanie Pana będziemy interpretować po swojemu. Często słyszę: A ja uważam, że w Kościele to powinno być tak i tak. Często dotyczy to etyki życia małżeńskiego, wychowania dzieci, Bożych przykazań.

Jezus mówi: „Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga”.

Jak mogę rozpoznać, co Bogu, a co „cezarowi”? Po wizerunku i podpisie. Na denarze widniał wizerunek Cezara i jego podpis: „Tyberiusz Cezar, syn boskiego Augusta, najwyższy kapłan”. Słowo Boże stawia pytanie: jakie jest nasze odniesienie do tego, co „cesarskie”, co jest władzą świecką? Mówi o tym jasno Pismo Święte: Rz 13, 1-6; 1 P 2 11-17.

Zrób dobrze to, co do ciebie należy. Bądź uczciwy w pracy, respektuj prawo, przestrzegaj przepisów, również tych dotyczących ruchu drogowego.

Chrześcijanin jest człowiekiem, który w sumieniu ma poddać się władzy. Jedynym wyjątkiem w kolizji interesów, co cesarskie, a co boskie, jest to, że prawo Pana Boga jest pierwsze. Prawo Boże przed i nad prawem ludzkim.

Czy ja mam w sobie coś z boskiego wizerunku i Jego napis? Jestem na Jego obraz i podobieństwo. Podpis złożyłem w sakramencie zanurzenia w historię i misję Pana Jezusa, kiedy rodzice podawali mnie do chrztu. Sam ten fakt potwierdziłem w sakramencie konfirmacji przy bierzmowaniu.

Czy oddałem Bogu, co należy do Boga? Wszystko mam od Niego. Nie po to mi dał, aby zabierać. Co więc mam oddać? Dziękczynienie i chwałę. W jaki sposób?

Z dziękczynieniem odmawiać codziennie: „Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje; przyjdź królestwo Twoje; bądź wola Twoja, jako w niebie, tak i na ziemi”. Powtarzać słowa psalmu: „Śpiewajcie Panu, błogosławcie Jego imię, z dnia na dzień głoście Jego zbawienie!”.

Oddać Bogu dziękczynienie i chwałę za własną historię życia, za wszystkie wydarzenia dobre i te bolesne. Często zapominamy, że nic się nie dzieje bez woli Bożej. Historia świata i nasza jest w ręku Boga. Ukazuje to pierwsze czytanie o Cyrusie, władcy Persji, który nie znał Pana, a wypełnił Jego wolę.

Trudno czasem dziękować za bolesną historię wydarzeń, dlatego liturgia robi to z nami słowami drugiego czytania: „Zawsze dziękujemy Bogu za was wszystkich, wspominając o was nieustannie w naszych modlitwach, pomni przed Bogiem i Ojcem naszym na wasze dzieło wiary, na trud miłości i na wytrwałą nadzieję w Panu naszym Jezusie Chrystusie”.

Polecamy „Kalendarz liturgiczny” – liturgię na każdy dzień