W dniu 15 października 2014 r. przypada 45. rocznica odejścia do wieczności sługi Bożego o. Anzelma Macieja Gądka (1884 1969), karmelity bosego, założyciela Zgromadzenia Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus. Jego proces beatyfikacyjny, podjęty przez zgromadzenie, został przeprowadzony w archidiecezji łódzkiej w latach 2002-08, po czym akta procesu zostały przekazane do Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie.
Reklama
Sługa Boży urodził się w Marszowicach, parafia Niegowić k. Krakowa. Ukończył gimnazjum w Wadowicach, gdzie był świadkiem życia św. Rafała Kalinowskiego. Od młodości i w całym swoim życiu był wielkim czcicielem Dzieciątka Jezus, Matki Bożej Szkaplerznej i św. Józefa. W 1901 r. wstąpił do zakonu karmelitańskiego w Czernej. Po studiach teologicznych na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie w 1907 r. przyjął święcenia kapłańskie. W 1914 r. przy kościele Karmelitów Bosych w Krakowie założył Bractwo Dzieciątka Jezus, a w 1921 r., przy udziale sł. Bożej m. Teresy Kierocińskiej (1885 1946), założył w Sosnowcu Zgromadzenie Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus. Przez długie lata był wychowawcą młodzieży przygotowującej się do kapłaństwa w zakonie karmelitańskim, zarówno w Polsce, jak i w Rzymie, gdzie założył i przez prawie 20 lat był rektorem Międzynarodowego Kolegium „Teresianum”. Po powrocie do Polski w 1947 r. przez wiele lat pełnił posługę prowincjała Polskiej Prowincji Karmelu. W swoim życiu duchowym kontemplował przede wszystkim tajemnicę Wcielenia i dziecięctwa Jezusa Chrystusa. Pozostawił po sobie wiele pism, świadczących o jego głębokim życiu modlitwy i zjednoczeniu z Bogiem. Ostatnie lata życia spędził w Łodzi, gdzie zmarł świątobliwie we wspomnienie św. Teresy z Ávila. Przy jego grobie znajdującym się w przedsionku kościoła Karmelitów Bosych w Łodzi wierni wypraszają wiele łask.
Tegoroczne obchody kolejnej rocznicy śmierci Sługi Bożego będą miały miejsce w niedzielę 12 października o godz. 18 w kościele Ojców Karmelitów Bosych w Łodzi, przy ul. Liściastej 9. Uroczystą Mszę św. w intencji rychłej beatyfikacji Sługi Bożego odprawi arcybiskup senior Władysław Ziółek.
Niech z waszych rodzin, wspólnot parafialnych i diecezjalnych płynie przykład miłości, braterstwa, solidarności i wzajemnego szacunku wobec wszystkich ludzi, wśród których żyjecie, pracujecie i uczycie się. Tak można rozpalić ogień chrześcijańskiej miłości, zdolnej ogrzać nawet najbardziej oziębłe serca – wskazał Leon XIV podczas spotkania z grupą pielgrzymów z Rosji. Dodał, że czas po jubileuszowej pielgrzymce będzie wezwaniem do dalszego kroczenia drogą chrześcijańskiego życia w swojej ziemi.
Mówiąc o motywach pielgrzymowania, Papież przypomniał, że Rok Jubileuszowy „zaprasza nas do podjęcia pielgrzymki, ponieważ «wyruszyć w drogę to coś typowego dla tych, którzy szukają sensu życia»”.
Święty Łukasz Ewangelista jest autorem jednej z Ewangelii i Dziejów Apostolskich. Św. Łukasz, kiedy stał się wyznawcą Jezusa, przyłączył się do św. Pawła i towarzyszył mu aż do jego śmierci w 67 r.
Ten wykształcony poganin, wychowany w kręgu kultury hellenistycznej, jest patronem służby zdrowia. Sam, prawdopodobnie, także był lekarzem, bo na kartach spisanej przez niego Ewangelii możemy znaleźć
kilkaset terminów medycznych, które występują również u Hipokratesa czy Galena. Dzięki temu posiadamy cenne próby diagnozowania niektórych schorzeń albo reakcji fizjologicznych, np. krwawego potu Jezusa
podczas jego walki wewnętrznej w Ogrodzie Oliwnym.
Św. Łukasz był też prawdopodobnie uzdolnionym malarzem. Wspomina o tym Teodor Lektor (VI w.), podając, że Łukasz namalował obraz Matki Bożej, który zabrała z Jerozolimy cesarzowa Eudoksja, żona Teodozego
I Wielkiego i przesłała w darze Pulcherii, siostrze cesarza. Od tego czasu autorstwo św. Łukasza przypisywano wielu obrazom, między innymi jedna z legend mówi, że to on namalował obraz Matki Bożej Częstochowskiej.
Zmarł - zgodnie z najpowszechniej przyjmowaną wersją - pod koniec I stulecia, w podeszłym wieku 84 lat w Beocji i został pochowany w Tebach. Prawdopodobnie w IV w. relikwie jego zostały
przeniesione do Konstantynopola i umieszczone w Bazylice Dwunastu Apostołów. W VIII w. relikwie św. Łukasza, a także św. Macieja zostały - jak mówi wielowiekowa tradycja - przewiezione do
Padwy.
Na grobie Fryderyka Chopina na paryskim cmentarzu Pere-Lachaise zwykle są świeże kwiaty. W piątek, w 176. rocznicę śmierci kompozytora przyszli tam nie tylko turyści, którzy trafiają tam zawsze, ale też osoby, które przyszły tu specjalnie, którym bliska jest jego muzyka.
Już na początku wąskiej alejki, przy której znajduje się grób widać z daleka małe zgromadzenie. Przed grobowcem z rzeźbą Euterpe (muzą muzyki) pochylonej nad złamaną lirą, niemal cały czas stoi po kilka osób. Jedni podchodzą, inni odchodzą. Jedni stoją dłużej, inni kilka chwil, najczęściej przed odejściem jeszcze robiąc zdjęcia. Słychać francuski i angielski; w ciągu godziny po południu nie podszedł akurat żaden turysta z Polski. Byli tu jednak nie tak dawno: przy grobie leży biało-czerwony wieniec ze wstęgą: „Fryderykowi Chopinowi - społeczność szkół muzycznych w Skierniewicach”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.