Reklama

Oko w oko

Oko w oko

Czy naprawdę jest nam wszystko jedno?

Niedziela Ogólnopolska 28/2014, str. 45

Paweł Bugira

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W kontekście ostatnich orzeczeń sądu w sprawie grudnia ’70, braku winnych zbrodni na własnym narodzie, należy sobie postawić pytanie o kondycję naszego państwa i społeczeństwa. Czy naprawdę nic już nie jest ważne dla nas, Polaków: ludzi żyjących z dnia na dzień, bez perspektyw, ambicji, bez wiedzy o przeszłości i przyszłości?

Poprzednie pokolenia właśnie wtedy, w 1970 r., w Gdańsku, wcześniej, w 1956 r., w Poznaniu dały świadectwo własnej tożsamości, poczucia dumy i godności, umiłowania wolności. Wychodzili bezbronni na ulice, bo w kraju było za dużo zła i nieprawości. Ginęli od kul, padali, ale nie poddawali się, nie było im wszystko jedno. Można było ostatnio przeczytać nowe publikacje wspomnień poznańskiego czerwca. Przytoczę krótki fragment, aby czytelnik mógł poczuć klimat tamtych dni i porównać postawy tamtych ludzi z nami dzisiaj. „O 8.30 ruszył tłum sprzed Zakładów Cegielskiego (wówczas im. Stalina), wszyscy szli spokojnie, śpiewaliśmy pieśni patriotyczne i kościelne, na transparentach widniały napisy: «Żądamy chleba», «Precz z bolszewizmem»… Na czele tramwajarki, dużo młodzieży szkolnej i studenckiej. Pod więzieniem okrzyki się wzmogły: «Uwolnić więźniów!». Wszyscy ruszyli na bramę, uwolnili więźniów, z dachu Urzędu Bezpieczeństwa zrzucali urządzenia zagłuszające obce stacje. UB zaczęło do nas strzelać. Oprócz transparentów i sztandarów nie mieliśmy nic na swoją obronę… Bardzo dużo dzieci szło z nami, padali, kule odbijały się od chodnika, koło mnie padł chłopiec w wieku może 9-10 lat. Padła kobieta w biednej sukience, idąca z dzieckiem za rękę. Łapali ludzi i siłą pakowali do furgonów, bili głową o chodniki. Na widok zabitych dzieci społeczeństwo ogarnął szał, działy się sceny dantejskie… Płakałem, zginął mój serdeczny kolega, student Politechniki Poznańskiej, Czesław Miłowski, bardzo zdolny, nieprzeciętnej urody… Gdy ktoś padał, inny chwytał sztandar i szedł dalej. Tak było z Romkiem Strzałkowskim, podniósł sztandar trafionej tramwajarki, uniósł wysoko do góry… i nagle strzał!

Ale determinacja ludzi była ogromna, to była walka o godność!”. Tych wspomnień nie można czytać spokojnie... Trzeba sobie zadać pytanie, co myślą o nas dzisiaj bohaterowie tamtych dni, którzy dożyli tych czasów i patrzą na obecną Polskę? Władza kpi z narodu i pozostaje bezkarna. Żadnego buntu, przyzwolenie na okradanie, lekceważenie, wyśmiewanie, ogłupianie. Społeczeństwo przyjmuje wszystko z pochyloną głową. Śmiech, obrażanie, określanie nas „murzyńskością”, traktowanie uwłaczające Polakom - naszej historii, naszym bohaterom, naszemu wielkiemu Papieżowi. Musimy pamiętać, że jeżeli przestaniemy reagować na zło w Ojczyźnie, to nie będziemy szanowani przez inne narody i państwa, a kraj doprowadzimy do zguby i upadku.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2014-07-08 13:29

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Trudny patron

O tym, że św. Zygmunt jest trudnym patronem, wiedzą najlepiej kaznodzieje, którzy głoszą kazania ku jego czci. Jak bowiem stawiać za wzór - co przecież jest naturalne w przypadku świętych - człowieka, ogarniętego tak wielką żądzą władzy, że dla jej realizacji nie zawahał się zabić własnego syna? Niektórzy pomijają ten fakt milczeniem, przywołując za to chrześcijańskie cnoty króla Burgundów, których był przykładem. Inni koncentrują się na męczeńskiej śmierci, nie wspominając, że rozkaz królewski stał się przyczyną śmierci młodego Sigeryka.

Jeszcze za życia swego ojca, króla Burgundii Gunobalda, Zygmunt rządził częścią państwa. Dzięki staraniom biskupa Vienne - św. Awita, po 501 r. przyjął chrześcijaństwo. Wówczas jeszcze nic nie zwiastowało nadchodzącej tragedii. Jak piszą historycy, rządy Zygmunta początkowo były bardzo pomyślne. Niestety, sytuacja ta trwała krótko. Druga żona króla, chcąc utorować drogę do tronu swojemu synowi, oskarżyła Sigeryka - syna króla z pierwszego małżeństwa - o zdradę stanu. Władca dał się, niestety, wplątać w tę intrygę. Lękając się utraty władzy, kazał udusić Sigeryka w swojej obecności. Zbrodnia została dokonana, choć - jak notują kronikarze - gdy minął pierwszy szał, król rzucił się na zwłoki syna, opłakując swój straszliwy czyn.
CZYTAJ DALEJ

Niezbędnik Katolika miej zawsze pod ręką

Do wersji od lat istniejącej w naszej przestrzeni internetowej niezbędnika katolika, która każdego miesiąca inspiruje do modlitwy miliony katolików, dołączamy wersję papierową. Każdego miesiąca będziemy przygotowywać niewielki i poręczny modlitewnik, który dotrze do Państwa rąk razem z naszym tygodnikiem w ostatnią niedzielę każdego miesiąca.

CZYTAJ DALEJ

Oświadczenie Misjonarzy Oblatów w sprawie o. Tomasza Maniury OMI

2025-05-02 15:25

[ TEMATY ]

oświadczenie

oblaci

Red./ak/GRAFIKA CANVA

Ojcowie Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej wydali oświadczenie w związku z informacją o rezygnacji o. Tomasza Maniury OMI z pełnionych przez niego funkcji. W tym kontekście informują o zgłoszeniu krzywdy przez osobę dorosłą i możliwości przekroczenia przez o. Maniurę VI przykazania Dekalogu. Informują też, że o. Maniura wyraził żal i gotowość współpracy w celu uzdrowienia bolesnej sytuacji. "Jako Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej wyrażamy głęboki ból i solidarność z osobami, które doznały krzywdy. Ponawiamy naszą gotowość do przyjęcia kolejnych zgłoszeń i wyjaśnienia wszelkich wątpliwości" - czytamy w oświadczeniu.

Publikujemy treść oświadczenia:
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję