Św. Julianna z Mont Cornillon (1193 – 1258) urodziła się niedaleko Liège w Belgii. Po śmierci rodziców jako pięciolatka wychowywała się u sióstr augustianek w klasztorze Mont Cornillon w Liège. W tym klasztorze pozostała już do końca; w wieku 13 lat wstąpiła do augustianek, w 1225 została przeoryszą, potem przełożoną klasztoru i działającego przy nim leprozorium. W swoim życiu Julianna doznała wizji: zobaczyła świetliste koło, przypominające świecący jasno księżyc, które zostało zabrudzone ciemną plamą. Prosiła Boga o znak – wyjaśnienie widzenia. Po długich modlitwach sam Chrystus wyjaśnił jej znaczenie wizji. „Księżyc” miał być Kościołem, ciemna plama – brakiem w roku kościelnym święta ku czci Eucharystii. Jezus pragnął, aby było święto Jego Najświętszego Ciała i Krwi. Zabiegi Julianny doprowadziły do ustanowienia święta Bożego Ciała. Pierwsza procesja eucharystyczna odbyła się w 1246 r.

JOANNA SZUBSTARSKA: – Czy w wizji Julianny święto Bożego Ciała miało mieć charakter wynagrodzenia za grzechy wobec Najświętszego Sakramentu?

S. THÉRèSE-MARIE: – Według widzenia św. Julianny, naprawdę nie chodzi o wynagrodzenie za grzechy, ale o uczczenie Najświętszego Sakramentu – nie tylko podczas Mszy św., ale także poza Mszą św., ponieważ w jej czasach rzadkością był fakt, aby poświęcone hostie były przechowywane w kościele, odnoszono je do zakrystii. Julianny była bardzo uczulona na tę rzeczywistą obecność Chrystusa i radowała się, gdy odwiedzała swą przyjaciółkę Eve w St. Martin, gdzie Najświętszy Sakrament był przechowywany w bazylice.

– W jaki sposób czczona jest św. Julianny w Waszym klasztorze?

– Św. Julianny uroczyście jest czczona 7 sierpnia, często w obecności biskupa. Wspomnienie Świętej wypada 5 kwietnia, jednak zazwyczaj jest to czas Wielkiego Postu, stąd świętowanie sierpniowe, w rocznicę przeniesienia jej relikwii. Święta jest obecna także w przedstawieniach artystycznych. Przy wejściu do parku mamy statuę z terakoty, a także w kaplicy – posąg św. Julianny z monstrancją. Witraże w kaplicy zostały zaaranżowane przez karmelitów na początku XX wieku i przedstawiają sceny z życia Świętej.

– Czy można określić, że Boże Ciało jest rozszerzeniem Wielkiego Czwartku, podobnie jak święto Najdroższej Krwi – rozszerzeniem Wielkiego Piątku?

– W bulli „Transiturus” papież Urban IV wyjaśnia, iż święto Najświętszego Sakramentu zostało ustanowione, dlatego że w Wielki Czwartek nie było wystarczająco dużo czasu, aby czcić Najświętszy Sakrament.

– Najświętszy Sakrament wzbudza miłość i adorację. W jaki sposób przygotować się do adoracji Jezusa ukrytego w Hostii?

– Sądzę, że trzeba prosić o tę łaskę, gdyż Jezus powiedział „beze Mnie nic nie możecie uczynić”, a potem udać się na adorację Najświętszego Sakramentu z wielką prostotą i pozwolić przemówić sercu: to najlepsza modlitwa, Pan uczyni resztę.

– W jaki sposób dawniej i dziś świętuje się Boże Ciało w Belgii, szczególnie w Liège?

– W naszej kaplicy w sanktuarium św. Julianny, po Mszy św. sprawowanej z okazji Bożego Ciała, jest adoracja Najświętszego Sakramentu w ciągu dnia, natomiast po południu Nieszpory i błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem. Jest tak w niedzielę Święta Ciała i Krwi Chrystusa.
Boże Ciało obchodzone jest w bazylice Saint-Martin w czwartek po Świętej Trójcy, w dniu wybranym na święto w czasach św. Julianny. W ciągu dnia jest adoracja, przybywają grupy szkolne, a także sprawowana jest uroczysta Msza św. pod przewodnictwem biskupa Liège. W niektórych parafiach w Belgii odbywa się procesja z Najświętszym Sakramentem z udziałem dzieci i grup folklorystycznych.