Autor tej książki – ks. Krzysztof Pawlina, znany czytelnikom „Niedzieli” z cyklu „Pasterskie zamyślenia” oraz cykli rozważań adwentowych i wielkopostnych, tym razem zaprasza do refleksji na temat znaków czasu. We wprowadzeniu do książki „Znaki czasu dla Kościoła w Polsce” wyjaśnia pojęcia „znaki czasu” i „teologia znaków czasu”, a następnie wskazuje, w czym rozpoznają współczesne znaki czasu papież Benedykt XVI i jego następca. Jak pisze ks. Pawlina, „Benedykt XVI zwrócił uwagę na dotychczasowy język przekazu wiary, który, jego zdaniem, utracił zdolność przemawiania do ludzi” – papież Franciszek tę diagnozę potwierdził. Kolejny znak czasu wskazany przez obu papieży to „nadaktywność duszpasterska, której towarzyszy zanik modlitwy”. To stwierdzenie jest przestrogą, by nie popadać w aktywizm, naszą misją jest bowiem życie wiarą, głoszenie jej, a zarazem utrzymanie wewnętrznej łączności z Chrystusem. Papież Franciszek ujął to w słowach: „Duszpasterstwo ma skupić się na tym, co istotne – czyli na Jezusie Chrystusie. Przebywanie z Jezusem – adorowanie Jezusa”.
Książkę można nazwać elementarzem współczesnego katolika. Autor analizuje sens często używanych obecnie pojęć: „Kościół, który wychodzi na peryferie” – o którym mówi papież Franciszek, czy też „nowa ewangelizacja”, której potrzebę wskazał jako pierwszy Jan Paweł II. W celu dobrego rozeznania drogi dla Kościoła autor diagnozuje tak bolesne współczesne problemy, jak przyszłość Pokolenia JPII i zagrożenie rodziny. Kończy refleksją nad rolą świeckich w Kościele. W książce zwracają uwagę: szeroka perspektywa spojrzenia autora, odwaga w formułowaniu diagnozy i synteza wypowiedzi.
Ks. Krzysztof Pawlina, „Znaki czasu dla Kościoła w Polsce”, Wydawnictwo Sióstr Loretanek, ul. L. Żeligowskiego 16/20, 04-476 Warszawa; sklep@loretanki.pl; www.sklep.loretanki.pl.
Zjawisko niepamięci stanowi życiową wartość. Gdy wspominamy dawne czasy, niejednokrotnie idealizujemy przeżyte wydarzenia. Uczucia, jakie im wtedy towarzyszyły, wydają się dziś przyjemniejsze, niż były wówczas, okoliczności zdają się bardziej sprzyjające, a dalekosiężne skutki – owocniejsze.
Zdarza się także, że odczuwany wówczas ból dzisiaj jawi się jako mniejszy, niż był w rzeczywistości, a porażka straciła swą gorycz. Z perspektywy czasu nawet przykre przeżycia potrafimy ocenić jako potrzebne. Post factum okazywało się, że dzięki nim dojrzeliśmy, ujrzeliśmy siebie czy sprawy we właściwym świetle i proporcjach. Uświadomiliśmy sobie konieczność zmian, dostrzegliśmy nieznaną nam wcześniej rzeczywistość. Staliśmy się uważniejsi, wrażliwsi, bardziej wyrozumiali i empatyczni. Niepamięć bywa jednak także wadą. Potrafimy zapomnieć o dobru, którego doświadczyliśmy od innych, przypisywać wyłącznie własnej mocy przeróżne osiągnięcia, podczas gdy faktycznie przyczyniali się do nich także inni. Jeszcze gorzej byłoby, gdybyśmy zapomnieli o łaskawości, dobru, hojności czy miłosierdziu Boga. Grożą nam wtedy zatwardziałość serca i duchowa ślepota. Postawy żywej pamięci uczy u progu Wielkiego Postu Księga Powtórzonego Prawa, dając modlitwę wdzięczności Bogu za otrzymane od Niego dary, teraz i w przeszłości, w życiu osobistym i narodowym.
Czy w kulturze instant i ucieczki od cierpienia jest miejsce na XVIII-wieczne Gorzkie Żale? "Modlitwa w drodze" udowadnia, że tak. Kameralne nagranie, łączące tradycję z nowoczesnością, to propozycja na Wielki Post dla szukających głębszego przeżycia pasyjnych treści.
W dzisiejszej kulturze brakuje przestrzeni na smutek, żal i cierpienie. Czasami od nich uciekamy, czasem udajemy, że ich nie ma, a innym razem próbujemy natychmiast im zaradzić. Dotyczy to zarówno sytuacji, kiedy sami doświadczamy trudnych rzeczy, jak i momentów, kiedy doświadcza tego bliska nam osoba. Jednak te trudne momenty są nieodłączną i naturalną częścią życia. Przecież każdego dnia spotykamy się z ludźmi skrzywdzonymi, samotnymi, zawiedzionymi w miłości, smutnymi, chorymi, przestraszonymi...
W związku z doniesieniami, że jeszcze w tym miesiącu grupa satanistyczna planuje zorganizować tak zwaną „czarną mszę” na Kapitolu w Kansas City w stanie Missouri, katoliccy biskupi z tego regionu wezwali do modlitwy i przygotowują czynności prawne w tej sprawie.
Szydząc z liturgii katolickiej grupy, które w ostatnich latach organizowały „czarne msze”, co najmniej raz chwaliły się posiadaniem skradzionej konsekrowanej hostii z zamiarem zbezczeszczenia Eucharystii w nieokreślonym, ale bluźnierczym rytuale.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
