W Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego łączymy się z Wami w radości paschalnej i wspólnie wielbimy Jezusa Chrystusa, który przezwyciężył śmierć, „a na życie i nieśmiertelność rzucił światło przez Ewangelię” (2 Tm 1,10).
Wielki Piątek wydawał się być końcem Nauczyciela z Nazaretu, definitywnym i nieodwołalnym. Położono pieczęć na Jego grobie. Miała ona strzec Jego umęczonego i martwego ciała. Miała zepchnąć w niepamięć Jego słowa i czyny. A na straży tej niepamięci postawiono żołnierzy, by przypadkiem uczniowie nie wykradli ciała i nie powstała legenda o zmartwychwstaniu, które wcześniej zapowiadał. I to wszystko okazało się bezsilne wobec faktu pustego grobu w poranek wielkanocny i świadectwa wielu wiarygodnych ludzi, którym ukazał się Jezus Zmartwychwstały. Roznieśli oni tę dobrą nowinę po ziemi palestyńskiej, a później też na rozległych szlakach rzymskiego imperium.
Na tym świadectwie opierają się wiara i życie Kościoła od początku jego istnienia. Z tego świadectwa czerpie dzisiaj moc wiara milionów chrześcijan, którzy w zmartwychwstaniu Chrystusa widzą sens życia i kształtują je siłami Chrystusowego zwycięstwa nad śmiercią. Powstają z grzechów i wkraczają w nowe życie, otwarte na niezniszczalność i wieczność.
Reklama
Jesteśmy kolejnym ogniwem w łańcuchu świadków Chrystusowego zmartwychwstania wobec ludzi naszych czasów. Świadczymy nie tyle przez głośne wołanie, ile przez szukanie tego, „co w górze”, poprzez swoje przekonanie o głębokim sensie tego życia i prawdziwie innego życia, które umyka spod wymiarów czasowych i przestrzennych. Świadczymy przez dopełnianie ziemi niebem i widzenie nieba jako dalszego ciągu ziemi. Bo jedność i związek między nimi ustanowił Ten, który z nieba zstąpił, umarł i zmartwychwstał oraz napełnił nas życiem.
W najbliższą niedzielę, która nosi miano Niedzieli Miłosierdzia Bożego, odbędzie się kanonizacja bł. Jana Pawła II, wielkiego świadka Jezusa Zmartwychwstałego w naszych czasach. Prośmy Pana za przyczyną naszego świętego Rodaka, byśmy trwali w mężnym wyznawaniu wiary i żyli według jej zasad.
Całej rodzinie diecezjalnej życzymy błogosławionych Świąt Wielkanocnych oraz towarzyszymy modlitwą i pasterskim błogosławieństwem.
„Turki” w Radomyślu nad Sanem , to zjawisko unikalne mające 300-letnią historię
Mieszkańcy Rakowa w Wielki Piątek obmywają twarz wodą źródlaną, w Koprzywnicy w Wielką Sobotę odprawiana jest o godz. 20 Rezurekcja, której towarzyszy pokaz pięciometrowych slupów ognia tzw. „bziuków”, w Iwaniskach przed północą rozpoczyna się bębnienie, oznajmiające Zmartwychwstanie Chrystusa – to tylko najbardziej znane wielkanocne zwyczaje na terenie diecezji sandomierskiej, które do dziś są kultywowane.
Mieszkańcy Rakowa już w Wielki Piątek wędrują do źródełka w Pągowcu, by obmyć twarz lub napić się wody ze źródełka. To zwyczaj kultywowany jest od wieków. Towarzyszy temu wiara, że woda ze źródełka zapewnia zdrowie i urodę przez cały rok, a także chroni przed chorobami uszu, oczu i krtani.
„Nie wykluczajmy cierpienia z naszych środowisk. Uczyńmy z niego raczej okazję do wspólnego wzrastania, aby pielęgnować nadzieję dzięki miłości, którą Bóg jako pierwszy rozlał w sercach naszych” - zaapelował Ojciec Święty do chorych i pracowników służby zdrowia. Przybyli oni do Rzymu na swe uroczystości jubileuszowe. Przygotowaną przez Franciszka homilię odczytał proprefekt Dykasterii do spraw Ewangelizacji, abp Rino Fisichella.
„Oto Ja dokonuję rzeczy nowej; pojawia się właśnie. Czyż jej nie poznajecie?” (Iz 43, 19). Są to słowa, które Bóg, za pośrednictwem proroka Izajasza, kieruje do ludu Izraela będącego na wygnaniu w Babilonie. Dla Izraelitów jest to trudny okres, wydaje się, że wszystko zostało stracone. Jerozolima została zdobyta i spustoszona przez żołnierzy króla Nabuchodonozora II, a wygnanemu ludowi nic nie pozostało. Perspektywa wydaje się być zamknięta, przyszłość mroczna, wszelka nadzieja zniweczona. Wszystko może skłaniać wygnańców do załamania się, do gorzkiej rezygnacji, do poczucia, że nie są już błogosławieni przez Boga.
„Córka Głosu” – pod takim hasłem w sanktuarium w Otyniu odbyło się wielkopostne czuwanie dla kobiet.
Był czas na konferencję, modlitwę wstawienniczą, adorację Najświętszego Sakramentu i oczywiście Eucharystię. Czuwanie, które odbyło się 5 kwietnia, poprowadziła Wspólnota Ewangelizacyjna „Syjon” wraz z zespołem, a konferencję skierowaną do pań, które wyjątkowo licznie przybyły tego dnia na spotkanie, wygłosiła Justyna Wojtaszewska. Liderka wspólnoty podzieliła się w nim osobistym doświadczeniem swojego życia. – Konferencja jest zbudowana na moim świadectwie życia kobiety, która doświadczyła nawrócenia przez słowo Boże i która każdego dnia, kiedy to słowo otwiera, zmienia przez to swoją rzeczywistość. Składając swoje świadectwo chciałam zaprosić kobiety naszego Kościoła katolickiego do wejścia na tą drogę, żeby nauczyć się życia ze słowem Bożym i tak to spotkanie dzisiaj przygotowaliśmy, żeby kobiety poszły dalej i dały się zaprosić w tą zamianę: przestały analizować, zamartwiać się, tylko, żeby uczyły się tego, że głos Boga jest pierwszym źródłem życia, z którego czerpiemy każdego dnia. Taki jest zamysł tego spotkania, dlatego nazywa się ono „Córka Głosu” – mówi liderka Wspólnoty Ewangelizacyjnej „Syjon”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
