Uroczystości rozpoczęły się Apelem Pamięci przy tablicy z Prawdami Polaków spod Znaku Rodła (przy kościele św. Marcina), po czym nastąpiły okolicznościowe przemówienia oraz złożenie kwiatów i wieńców. Obecne były poczty sztandarowe, przedstawiciele szkół, grup rekonstrukcyjnych, Wojsko Polskie oraz członkowie Fundacji Rodziny Rodła. Następnie odbył się Marsz Rodła przez Ostrów Tumski do archikatedry wrocławskiej, gdzie Eucharystii przewodniczył i homilię wygłosił ks. prof. dr hab. Sławomir Stasiak, rektor Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu.

Ksiądz profesor nawiązał do słów z pierwszego czytania: „Dał nam ten kraj opływający w mleko i miód”, zauważając, że dotyczyły one dziedzictwa, które Izrael otrzymał od Boga, ale wskazują również na naszą ojczyznę – tę ziemską, Polskę, i niebiańską, do której zdążamy.

– Ale do tej niebiańskiej zdążamy przez tę ojczyznę, w której dzisiaj żyjemy. Wraz z Fundacją Rodziny Rodła świętujemy dzisiaj 87. rocznicę ogłoszenia Prawd Polaków spod Znaku Rodła, które miało miejsce 6 marca 1938 r. na I Kongresie Polaków w Niemczech, a brzmią one: Jesteśmy Polakami! Wiara Ojców naszych jest wiarą naszych dzieci! Polak Polakowi bratem! Co dzień Polak Narodowi służy! Polska Matką naszą, nie wolno mówić o Matce źle! Oczywiście, można w najrozmaitszy sposób interpretować każdą z tych prawd, wyjaśniać, komentować. I pewnie będziecie to dzisiaj po raz kolejny robić. Ale myślę, że trzeba zacząć od prawdy fundamentalnej. Tak chrześcijanin w ogólności, jak i polski katolik w szczególności, musi żyć ze swoimi braćmi i siostrami w jedności – podkreślał ksiądz rektor.

Zauważył, że dla Polaków w Niemczech, po dojściu Hitlera do władzy, rzeczami najważniejszymi, które trzymały ich przy życiu, były prawdy: Bóg, Honor, Ojczyzna.

– Zapytajmy siebie, co dla nas dzisiaj jest najwyższą wartością, także dla naszej młodzieży – zachęcał kapłan i przypomniał słowa z pierwszego czytania: „myśmy wołali do Pana, Boga ojców naszych. Usłyszał Pan nasze wołanie, wejrzał na naszą nędzę, nasz trud i nasze uciemiężenie. Wyprowadził nas Pan z Egiptu mocną ręką i wyciągniętym ramieniem wśród wielkiej grozy, znaków i cudów. Zaprowadził nas na to miejsce i dał nam ten kraj opływający w mleko i miód. Teraz oto przyniosłem pierwociny płodów ziemi, którą dałeś mi, Panie». ” (Pwt 26, 7-10a).

– Ile w nas, Polakach XXI wieku, wdzięczności za te dary, które mamy? Wolność, swobodę wyznania wiary, polskość? – pytał ks. Stasiak i zauważył, że łatwo jest zrzucać trudne odpowiedzi na trudne czasy.

– Łatwo powiedzieć, że minione czasy były łatwiejsze, bo byliśmy bardziej zjednoczeni. Ale czy czasy Polaków w Niemczech w latach 30. były łatwe? A to właśnie wtedy zrodziła się Rodzina Rodła, w trudnych chwilach, w trudnych czasach. Rodła, które stało się dla nich najbardziej czcigodnym znakiem czasu na wygnaniu, w Niemczech – mówił kaznodzieja i przestrzegał przed pokusą pójścia w kierunku łatwizny, bylejakości, dobrze opłacanego niewolnictwa finansowego czy gospodarczego.

Nawiązał do Ewangelii o kuszeniu Jezusa na pustyni. – Zapyta ktoś, czy Jezus mógł ulec pokusom diabła? Oczywiście, nie. Ale pokazał nam drogę, jak tym pokusom się oprzeć – pokusie łatwego zaspokajania potrzeb, pokusie władzy, która czasami potrafi się przerodzić w tyranię i pokusie diabelskiego wykorzystania słów Pisma Świętego – tłumaczył ksiądz rektor i życzył: – Trzeba nam każdego dnia, zwłaszcza w Wielkim Poście, wsłuchiwać się w słowo Boga, aby według niego kształtować nasze życie. Trzeba nam nade wszystko wiernego trwania przy prawdach fundamentalnych. Dla Polaków spod Znaku Rodła było ich pięć. Dla nas, ludzi wierzących, są dwie: „Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – osiągniesz zbawienie” (Rz 10,9). Wyznać i uwierzyć. W ten sposób z naszej ojczyzny ziemskiej, kochanej, dostojnej, czcigodnej Rzeczypospolitej wejdziemy do tej niebiańskiej, gdzie nie będzie już pokus podziałów i zwad; gdzie będzie miłość, bo miłość zwycięża wszystko.

Po Eucharystii zebrani przeszli do Auli Papieskiego Wydziału Teologicznego, gdzie odbyła się część merytoryczna i artystyczna spotkania.