Reklama

Kościół nad Odrą i Bałtykiem

Sympozjum naukowe w Dębnie

Kard. A. Hlond – salezjanin, prymas Polski i mąż stanu

Niedziela szczecińsko-kamieńska 44/2013, str. 3, 6

[ TEMATY ]

sympozjum

Hlond

Ks. Robert Gołębiowski

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Historia polskiego Kościoła bogata jest w wybitne postaci. Prawie już 1050-letnie dziedzictwo przyniosło świetlane przykłady szczególnie kapłanów i biskupów, którzy całe serce oddali służbie Bogu, Ojczyźnie i drugiemu człowiekowi. Do jednej z najwybitniejszych osobowości kościoła II Rzeczypospolitej należy sługa Boży kard. August Hlond. Jego ogromny związek z ziemiami Pomorza Zachodniego poprzez pracę jego duchowych synów - księży salezjanów i księży chrystusowców - sprawia, że nieustannie z wdzięcznością w sercu wspominamy jego posługę i modlimy się od wielu lat o rychłą beatyfikację. Wszystkie te treści stały się kanwą kolejnego w naszej archidiecezji sympozjum naukowego na temat działalności kard. Augusta Hlonda, które miało miejsce 22 października w Dębnie.

Bogaty w swej treści dzień rozpoczął się w kościele pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Dębnie, gdzie sprawowana była uroczysta Eucharystia pod przewodnictwem bp. Mariana Błażeja Kruszyłowicza wraz z gronem blisko 30 kapłanów, w tym m.in. z inspektorem ks. dr. Markiem Chmielewskim SDB z Inspektorii św. Wojciecha w Pile, ks. dr. Bogusławem Burgatem TChr - wikariuszem generalnym Towarzystwa Chrystusowego, ks. prof. Stanisławem Wilkiem SDB - byłym rektorem KUL-u.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

W słowie Bożym, nawiązując do liturgicznego wspomnienia bł. Jana Pawła II, Celebrans wskazał na wymowę łączności trzech wielkich postaci: kard. Augusta Hlonda, kard. Stefana Wyszyńskiego oraz bł. Jana Pawła II. Przypomniał najważniejsze wątki pracy duszpasterskiej w polskim Kościele kard. A. Hlonda, zwracając uwagę na mądrość, roztropność i odwagę jako pasterza Kościoła.

Po liturgii eucharystycznej licznie zebrani wierni oraz goście honorowi, w tym władze samorządowe powiatu myśliborskiego oraz gminy Dębno, udali się do dębnowskiego Ośrodka Kultury, gdzie odbyło się zaplanowane sympozjum.

Prelegenci w swoich wystąpieniach skupili się na ukazaniu posługi eklezjalnej, pastoralnej, duszpasterskiej i patriotycznej kard. A. Hlonda. Po wprowadzeniu w tematykę spotkania przez głównego organizatora ks. dr. Jarosława Wąsowicza SDB pierwszym mówcą był ks. dr Artur Świeży SDB, który skupił się na „Działalności salezjańskiej kard. A. Hlonda w Przemyślu”, ukazując pierwsze lata kapłaństwa spędzane na niełatwej placówce w Przemyślu. Następnie z wielkim zainteresowaniem wszyscy wysłuchali referatu byłego rektora KUL-u ks. prof. Stanisława Wilka SDB, niezwykłego znawcy biografii prymasa kard. A. Hlonda. Ksiądz Profesor przypomniał „Rolę kard. A. Hlonda w Kościele polskim w okresie międzywojennym”. Zaznajomił zebranych z wieloma istotnymi wątkami postawy Prymasa jako najważniejszego przedstawiciela Episkopatu Polski oraz męża stanu przewidującego wcześniej szereg ważnych późniejszych wydarzeń politycznych. Trzecim przemawiającym był ks. dr Krzysztof Lis SDB, który skupił się w swym wystąpieniu na problematyce: „Prymas Polski kard. A. Hlond a papież Pius XII”.

Reklama

Pierwszą część obrad zamknął ks. prof. Stanisław Zimniak SDB, który pełni w Rzymie odpowiedzialną funkcję postulatora procesu beatyfikacyjnego kard. A. Hlonda. W bardzo wnikliwym referacie przedstawił postać: „Prymasa Polski kard. A. Hlonda na forum międzynarodowym”. Ogromny podziw budzi zaangażowanie kard. Augusta Hlonda w istotne sprawy dotyczących życia publicznego i społecznego zwłaszcza, jeśli chodzi o zagrożenie ogólnoświatową wojną pod koniec lat 30. ub. wieku, a później w czasie jej trwania.

Drugiej części obrad przewodniczył ks. dr hab. prof. US Grzegorz Wejman, a kolejnym z prelegentów był ks. prof. UKSW dr hab. Jan Pietrzykowski, który przeanalizował „Sytuację salezjanów w Polsce po II wojnie światowej”. Wskazał na wielki wkład, jaki wnieśli salezjanie w kształtowanie dzieła wychowania młodego pokolenia w licznie prowadzonych placówkach oświatowych. Bardzo ciekawym okazał się kolejny wykład ks. mgr. Jacka Brakowskiego SDB, który ukazał mało znany epizod: „Wizyty w Polsce kard. Bernarda Griffina”. Warto wiedzieć, że od 4 do 18 czerwca 1947 r. przebywał w Polsce na zaproszenie kard. A. Hlonda prymas Anglii, który odwiedził kilkanaście ważnych miejsc dla życia duchowego naszego narodu. Tę część obrad zakończył kanonista ks. dr Krzysztof Butowski SDB z UKSW, który skoncentrował się na: „Problematyce listów pasterskich kard. A. Hlonda w latach 1945-1948”. W szerokim wykładzie dokładnie skupił się na głównych akcentach przesłań listów, z których przebija troska o Kościół, życie religijne oraz tożsamość podmiotową narodu. Ostatnie dwa wykłady to wystąpienie Janiny Olbert z Rumii, która zapoznała zebranych z „Zadaniami świeckich w Kościele w świetle nauczania kard. A. Hlonda”. Obrady podsumował ks. dr Jarosław Wąsowicz SDB, który zaprezentował referat nt. „Troska salezjańskiej Inspektorii św. Wojciecha w Pile o upamiętnienie postaci prymasa A. Hlonda”.

Konferencja w Dębnie stała się doskonałą okazją do przypomnienia wielu istotnych aspektów biografii Księdza Prymasa z wyakcentowaniem związków łączących jego osobę z Kościołem nad Odrą i Bałtykiem. Niedługo ukaże się książka przynosząca wszystkie przedstawione referaty. Zachęcamy już teraz naszych Czytelników do zapoznania się z jej treścią, by przybliżyć sobie wspaniałą postać prymasa kard. Augusta Hlonda.

2013-10-29 16:38

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Niepokalana zwycięży

Wielkie uroczystości, przygotowywane przez cały rok przez polski Episkopat oraz polskie parafie miały miejsce na Jasnej Górze 8 września 1946 r. - w święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Tego dnia ówczesny prymas Polski kard. August Hlond dokonał poświęcenia narodu polskiego Niepokalanemu Sercu Maryi. Wydarzenie to nawiązywało w swojej treści m.in. do objawień Matki Bożej w Fatimie, kiedy mówiła o potrzebie modlitwy i pokuty w intencjach nawrócenia grzeszników, pokoju na świecie, a także nawrócenia Rosji. Rok 1946 to czas tuż po zakończeniu II wojny światowej, gdy Polska była w bardzo trudnej sytuacji: zniszczenia wojenne, śmierć milionów Polaków, niezagojone rany krzywd, jakich doznaliśmy od swoich sąsiadów - najpierw od Niemców, a potem od Rosjan i Ukraińców. Szło również bardzo niebezpieczne nowe, pod płaszczykiem wyzwolenia przyniesione na bagnetach armii bolszewickiej. Były to nowe okowy - obcy reżym, któremu należało się bezwzględnie podporządkować.
CZYTAJ DALEJ

Św. Wincenty á Paulo

27 września br. obchodzimy wspomnienie św. Wincentego á Paulo. Urodził się on 24 kwietnia 1581 r. w wiosce Pouy, w południowej Francji. Pochodził z rodziny wieśniaczej i miał czworo rodzeństwa. Dopiero w 12. roku życia poszedł do szkoły. Mimo, że wcześniej zajmował się tylko wypasaniem owiec z nauką radził sobie bardzo dobrze i po szkole wstąpił do seminarium duchownego. W wieku 15 lat otrzymuje niższe święcenia i dostaje się na uniwersytet w Saragossie w Hiszpanii. Święcenia kapłańskie przyjmuje w 1600 r., miał wówczas zaledwie 19 lat. Kontynuował studia w Tuluzie, Rzymie i Paryżu, kształcąc się w dziedzinie prawa kanonicznego. Dobrze zapowiadająca się kariera młodego, zdolnego kapłana zmienia się w los niewolnika. W czasie podróży z Marsylii do Narbonne przez Morze Śródziemne został wraz z całą załogą napadnięty przez tureckich piratów i przywieziony do Tunisu jako niewolnik. W ciągu dwóch lat niewoli miał czterech panów, ostatniego zdołał nawrócić. Obaj uciekli do Europy i zamieszkali w Rzymie. Już wkrótce stał się wysłannikiem papieża Pawła V i trafił na dwór francuski, gdzie za sprawą królowej Katarzyny de Medicis przejął opiekę nad Szpitalem Miłosierdzia. Na własne życzenie objął probostwo w miasteczku Chatillon-les-Dombes, gdzie zetknął się ze starcami, inwalidami wojennymi, chorymi i ubogimi. Aby im jak najlepiej służyć, powołał „Bractwo Miłosierdzia”, a dla kobiet bractwo „Służebnic Ubogich”. W 1619 r. św. Wincenty otrzymał dekret mianujący go generalnym kapelanem wszystkich galer królewskich. Święty przeprowadzał wśród galerników misje i dbał o poprawę warunków życia. W 1625 r. powołał „Kongregację Misyjną” zrzeszającą kapłanów. Papież Urban VIII zatwierdził nowe zgromadzenie w 1639 r. Nowa rodzina zakonna zaczęła rozrastać się i objęła swoją opieką szpital dla trędowatych opactwa Saint-Lazare. Celem zgromadzenia, które dziś nosi nazwę Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętego Wincentego á Paulo jest głoszenie Ewangelii ubogim. W 1638 r. wraz ze św. Ludwiką de Marillac św. Wincenty założył żeńską rodzinę zakonną znaną dziś pod nazwą Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia (szarytki), której charyzmatem była praca z ubogimi i chorymi w szpitalach i przytułkach. Święty zmarł w domu zakonnym św. Łazarza w Paryżu 27 września 1660 r. W roku 1729 papież Benedykt XIII wyniósł Wincentego do chwały błogosławionych, a papież Klemens XII kanonizował go w roku 1737. Papież Leon XIII ogłosił św. Wincentego á Paulo patronem wszystkich dzieł miłosierdzia. Do Polski sprowadziła misjonarzy w 1651 r. jeszcze za życia Świętego królowa Maria Ludwika, żona króla Jana II Kazimierza. W Polsce prowadzili 40 parafii. W naszej diecezji ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo (CM) pochodzi bp Paweł Socha, a misjonarze św. Wincentego pracują w Wyższym Seminarium Duchownym w Paradyżu, Gozdnicy, Iłowej, Przewozie, Skwierzynie, Słubicach, Trzcielu i Wymiarkach. Siostry Szarytki mają swoje domy w Gorzowie Wielkopolskim, Skwierzynie i Słubicach.
CZYTAJ DALEJ

Niskie zainteresowanie edukacją zdrowotną na Podhalu; w wielu szkołach lekcji tego przedmiotu nie będzie

2025-09-26 21:26

[ TEMATY ]

edukacja zdrowotna

Adobe Stock

GIEWONT

GIEWONT

W podhalańskich szkołach zainteresowanie nowym przedmiotem edukacja zdrowotna jest minimalne – wynika z danych zebranych w gminach regionu. W niektórych szkołach podstawowych zajęcia będą się odbywać tylko dla jednego ucznia, a w większości szkół średnich w ogóle ich nie będzie.

W Zakopanem w największej szkole ponadpodstawowej – Zespole Szkół Hotelarsko-Turystycznych im. Władysława Zamoyskiego, gdzie kształci się ponad 1 tys. uczniów – wszyscy zrezygnowali z edukacji zdrowotnej. Podobnie w Zespole Szkół Budowlanych im. Władysława Matlakowskiego nie znalazł się żaden chętny. W Liceum Ogólnokształcącym im. Oswalda Balzera w mieście pod Giewontem z spośród ok. 400 uczniów tylko 24 zadeklarowało udział w zajęciach.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję