Reklama

Ocalić od zapomnienia

Dnia 27 sierpnia minęła 90. rocznica urodzin zmarłego w 1986 r., w wieku 63 lat, Alfreda Jarosza-Korczyńskiego - sławnego polskiego barytona, sosnowiczanina. Pochowany został na cmentarzu przy ul. Smutnej w Sosnowcu-Pogoni. Pogrzeb był wielką manifestacją - setki ludzi żegnały artystę - społecznika, a wśród nich m.in. przedstawiciele kultury, szkolnictwa, medycyny, górnictwa, hutnictwa i instytucji, z którymi współpracował, wielu kapłanów, zgromadzenia zakonne

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Śpiewu uczył się w czasie okupacji w tajnej szkole, którą prowadziła Ewa Chrobaczewska. Po II wojnie światowej był uczniem Adama Didura i Mirosława Bursy w Krakowie. Śpiewał na scenach Opery Wrocławskiej, Opery Bytomskiej oraz Operetki Gliwickiej, gdzie pracował przez wiele lat. Swoją bogatą karierę rozpoczął na scenie Opery Wrocławskiej, gdzie m.in. śpiewał arię Janusza wraz z Marią Fołtyn w roli Halki. Następnie śpiewał w Operze Bytomskiej u boku znakomitego tenora Bogdana Paprockiego. Później przez szereg lat związany był z Operetką Gliwicką, gdzie występował m.in. z Wandą Pogańską, Marią Artykiewicz i Michaliną Growiec. Śpiewał też w muzycznych przedstawieniach na deskach Teatru Zagłębia, z którym czuł się związany przez całe swoje życie. Występował u boku słynnego Bolesława Mierzejewskiego. Założył i kierował Kabaretem-Operetką, prowadząc działalność na terenie całego kraju. Siedzibą kabaretu był Pałac Dietla przy ul. Żeromskiego. Był pasjonatem pracy artystycznej i wielkim społecznikiem.

Artysta, społecznik

Reklama

Jego syn Sławomir Korczyński, mówi, że nie sposób wymienić wszystkich ról i postaci, które wykreował w czasie swojej pięknej kariery. - Kilka z nich jest wartych przypomnienia. Był m.in. wspomnianym Januszem w „Halce”, Walentym w „Fauście”, Ottokarem w „Baronie Cygańskim”, Robinem w „Słomkowym kapeluszu”, Kanako Hilo w „Kwiecie Hawai”, Hrabią w „Krainie uśmiechu” i Filarem w „Cyruliku Sewilskim”. Te role, wierna mu publiczność pamięta do dziś, choć było ich dużo, dużo więcej w tak popularnych operach i operetkach, jak „Czar walca”, „Can-Can”, „Cliwia”, „Paria”, Tęcza Finiana” czy „Wiktoria i huzar” - podkreśla pan Sławomir.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Współpracował m.in. z takimi artystami, jak: Haliną Laskiewicz-Radecką, Marią Artykiewicz, Marią Różycką-Wolny, Michaliną Growiec, Janem Walaszkiem, Jerzym Nowińskim, Leokadią Korczyńską, Jerzym Czarskim, Zofią Jarończyk, Jerzym Kopaczem, Robertem Mikułą, Adamem Kopciuszewskim czy Januszem Osińskim.

Alfred Jarosz-Korczyński był człowiekiem, który kochał ludzi. Trafiał więc ze swoim kabaretem do chorych i cierpiących. Występował w domach starców, szpitalach, domach dziecka, wszędzie tam, gdzie byli potrzebujący. Wspierali go w tej działalności, z dużym zaangażowaniem - córka Leokadia i syn Sławomir.

Dla Boga i Kościoła

Artysta organizował wiele koncertów na rzecz Kościoła, były to tzw. Koncerty Maryjne. Fundusze przekazywał w całości na renowację i odbudowę kościołów. Jednym z największych takich przedsięwzięć był koncert w Klasztorze Ojców Cystersów w 1968 r., z okazji 750. rocznicy przybycia do Jędrzejowa błogosławionego Wincentego Kadłubka. Wśród kościołów Zagłębia były to najczęściej: parafialny, budowany wtedy przez ks. prał. św. Józefa Jansona kościół św. Andrzeja Boboli, gdzie często śpiewał z artystką Opery Bytomskiej i wspaniałą koleżanką Natalią Stokowacką; ulubiony przez niego kościółek kolejowy pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa; kościół na Pogoni, Sielcu, w Milowicach i wiele innych świątyń na terenie Polski.

Reklama

Alfred Jarosz-Korczyński działał również na terenie kraju. Przykładem tego był wkład pracy artystycznej w tworzenie Teatru Ziemi Pienińskiej przy Uzdrowisku Szczawnica-Krościenko, gdzie wystawiono m.in. sztuki: „Janosik”, „Wesele Góralskie” oraz kabaret „Graj - Carek”. Aktor społecznik, jak go wszędzie nazywano, wiele godzin pracy i imprez przeznaczył na rzecz Uzdrowiska. Za swe zaangażowanie w działalność teatru otrzymał dyplom uznania od władz wojewódzkich Nowego Sącza.

Żywa pamięć o Artyście

Mimo że od jego śmierci upłynęło sporo lat, rodzinne miasto wciąż pamięta o swoim Rodaku. Pamięć o artyście jest bardzo żywa w stolicy diecezji. 5 czerwca 2006 r., w 20. rocznicę śmierci artysty, w Klubie im. Jana Kiepury odbył się koncert pt. „Sosnowiec, Wiedeń, Rzym czy Neapol?”, w wykonaniu: Rafała Majznera - tenor, Larysy Chaban - fortepian, Cezarego Biesiadeckiego - baryton oraz Małgorzaty Łazowskiej - skrzypce, sopran i prowadzenie. W programie znalazły się m.in. utwory.: Franza Lehara, Johanna Straussa, Giuseppe Verdiego, Roberta Stolza oraz pieśni neapolitańskie. 13 czerwca 2011 r., w 25. rocznicę śmierci Alfreda Jarosza-Korczyńskiego, w Klubie im. Jana Kiepury odbył się koncert „Todo Art Trio” z cyklu „Spotkanie z operetką”, dedykowany jego pamięci. O pamięci świadczy też wiele wpisów na Facebooku, zamieszczanych przez różne osoby w chwili, gdy Sławomir Korczyński przypomina o przypadającej rocznicy urodzin swojego ojca na tym portalu społecznościowym.

Wspomnienie syna

Tato mój był wspaniałym człowiekiem, mężem i ojcem. Kochał nade wszystko Boga, rodzinę i bardzo jej się poświęcał. Do dziś pamiętam słowa mojego Taty, który mówił, że kto nie wierzy w Boga, to w nic nie wierzy, jest to człowiek bezwartościowy. To rodzice, jako pierwsi wpoili we mnie oraz w moje rodzeństwo miłość do Boga i Jego Matki. Tato nauczył mnie, że nie samym pieniądzem żyje człowiek, że człowiek jest tyle wart, ile pozostawi po sobie drugiemu człowiekowi. To Tato, jako artysta - społecznik (bo takim go nazywano), śpiewał w domach opieki, w szpitalach, wszystko to robił dla cierpiącego człowieka i mnie również tak to przekazał - wspomina pan Sławomir.

„Spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą” - napisał w jednym ze swych liryków poeta, ks. Jan Twardowski. Słowa te raz po raz przychodzą do głowy w momentach, kiedy odchodzą od nas osoby kochane, szanowane, które po ludzku sądząc żyły za krótko, odeszły zbyt wcześnie. Dziś naszym miastom brakuje takich artystów - społeczników, jakim był Alfred Jarosz-Korczyński, który wiele lat swojego życia artystycznego poświęcił dla społeczeństwa, dla miasta i kraju.

2013-09-04 12:06

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wzór pracy misyjnej - wspomnienie św. Urszuli Ledóchowskiej

[ TEMATY ]

wspomnienia

Archiwum Sióstr Urszulanek SJK

M. Urszula Ledóchowska była matką dla zakonnic, ale też najlepszą opiekunką, zatroskaną jak matka o najmłodszych

M. Urszula Ledóchowska była matką dla zakonnic, ale też najlepszą opiekunką,
zatroskaną jak matka o najmłodszych

W kalendarzu liturgicznym Kościół wspomina 29 maja św. Urszulę Ledóchowską, założycielkę Zgromadzenia Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego (urszulanek szarych). Żyła na przełomie wieków (1865-1939) i czasów. Niemal na jej oczach zmieniała się karta historii europejskiej. W pracy apostolskiej matka Urszula niejednokrotnie decydowała się na rozwiązania awangardowe, na owe czasy wręcz rewolucyjne, które do dziś nie straciły na aktualności, przeciwnie – znalazły pełne potwierdzenie w tendencjach i zaleceniach II Soboru Watykańskiego.

Julia Ledóchowska urodziła się 17 kwietnia 1865 r. w Loosdorf w austriackiej diecezji Sankt Pölten. Jej rodzicami byli Antoni Ledóchowski, polski emigrant polityczny i Józefina ze szwajcarskiej rodziny Salis-Zizers. Uczęszczała do szkoły, prowadzonej przez Instytut Panien Angielskich w Sankt Pölten, tam też przyjęła pierwszą Komunię świętą oraz sakrament bierzmowania. Dzięki atmosferze domu rodzinnego miała szczęśliwe dzieciństwo. Pobierała lekcje malarstwa, literatury i języków obcych, lubiła sport, jeździła konno i na łyżwach, pływała, chętnie tańczyła. Co najważniejsze jednak, od najwcześniejszych lat doświadczała i uczyła się wzajemnej miłości, dobroci i radości. Z tym kapitałem weszła w dorosłe życie.
CZYTAJ DALEJ

Kiedy dym stanie się biały?

2025-05-07 11:45

[ TEMATY ]

konklawe

komin

Adobe Stock

Na kongregacjach generalnych przed konklawe ścierały się bardzo różne opinie. Jednak w Kaplicy Sykstyńskiej od dzisiaj sprawy mogą potoczyć się szybciej niż się spodziewamy. Nawet niezwykle dynamiczne konklawe z 1978 r. potrzebowało tylko ośmiu głosów, aby wybrać papieża.

Nowy papież powinien być „prawdziwym duszpasterzem” i przywódcą, który wie, jak „wyjść poza granice Kościoła katolickiego, promując dialog i budowanie relacji z innymi światami religijnymi i kulturowymi”. Takie dość banalne zdania można było znaleźć w codziennych komunikatach watykańskiego biura prasowego, które miały informować opinię publiczną o tematach poruszanych przez kardynałów na kongregacjach generalnych.
CZYTAJ DALEJ

"Extra omnes!". Rozpoczęło się konklawe

2025-05-07 17:51

[ TEMATY ]

konklawe

Vatican Media

O godz. 16:30 w Pałacu Apostolskim rozpoczęła się liturgia wejścia na konklawe. Wzięło w niej udział 133 kardynałów elektorów, a poprowadził ją – zgodnie z przepisami – najstarszy precedencją kardynał biskup – Pietro Parolin. Kardynałowie wybiorą 267. Papieża.

Liturgia rozpoczęła się znakiem krzyża i krótkimi obrzędami wstępnymi, po których kardynałowie, modląc się Litanią do Wszystkich Świętych, przeszli procesyjnie do Kaplicy Sykstyńskiej. Tam, po odśpiewaniu hymnu „Przybądź Duchu Święty” i odmówieniu modlitwy w intencji elektorów, złożyli oni uroczystą przysięgę. Najpierw wspólnie odczytali jej rotę, która dotyczy zarówno sytuacji, w której na któregoś z nich padnie wybór, jak też dochowania tajemnicy konklawe. Następnie każdy z kardynałów osobiście dopełnił przysięgi, kładąc dłoń na Ewangelii.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję