Reklama

Wiadomości

Studnia za makulaturę

Co miesiąc w kilku warszawskich parafiach zbierana jest makulatura z myślą o misjach i finansowaniu budowy studni w Sudanie Południowym. Wkrótce do zbiórki dołączy kilka parafii na Pradze

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Akcję zainicjowali w Łodzi i Płocku przed dwoma laty członkowie Katolickiego Stowarzyszenia Dziennikarzy. Pomysł wziął się, jak mówi ks. Kazimierz Kurek, salezjanin z Płocka, jeden z prekursorów akcji, z natchnienia Bożego i po informacjach o sytuacji w Sudanie Południowym.

- Relacje z tego nowego państwa, gdzie mieszka wielu chrześcijan, są wstrząsające. Brakuje tam nade wszystko wody, która, jak mówią misjonarze, jest tam cenniejsza niż złoto. Zastanawialiśmy się w KSD, co można zrobić, co może zrobić każdy, żeby termu zaradzić. Wymyśliliśmy zbiórkę makulatury - mówi ks. Kurek. Akcję zatytułowali „Makulatura na misje” z dopiskiem „pomagamy budować studnie w Sudanie Południowym”. Konkretny efekt zbiórki jest - pierwszą studnię już wybudowano.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Jedna na kilka wiosek

Akcja objęła kilkadziesiąt parafii w Polsce. Włączyło się kilka parafii w archidiecezji warszawskiej, wkrótce zbiórka uruchomiona zostanie w kilku parafiach na Pradze. Ze względów organizacyjnych parafie mogą włączyć się stopniowo, a makulatura jest zbierana przez dwa dni w miesiącu.

W czasie jednorazowej zbiórki można zebrać kilka ton makulatury. A za jedną można otrzymać 350 zł. Tymczasem wybudowanie w Sudanie Południowym studni kosztuje 40-45 tys. zł. Od kwietnia ub.r. zebrano w samej Warszawie ok. 40 tys. (w całej Polsce ok. 300 tys. zł), czyli mniej więcej tyle, ile potrzeba na studnię.

Reklama

W akcję zaangażowali się warszawscy franciszkanie. - Nie dolewamy wody do morza. Studnie powstają w miejscach, gdzie brak jest dostępu do czystej wody. Sytuacja tam jest naprawdę dramatyczna. Jedna studnia obsługuje czasem kilka wiosek, kilka tysięcy osób - mówi o. Krzysztof, franciszkanin, koordynujący akcję w Warszawie.

Ktoś obliczył, że 1 kilogram makulatury to aż 75 litrów wody w Afryce. Dzięki dotychczasowej zbiórce udało się zgromadzić pieniądze, które pozwolą na wybudowanie kilku studni. - Dostęp do bieżącej wody jest dla nas oczywisty, nawet nie zastanawiamy się, że może jej nie być - mówi o. Krzysztof Zębik ze Zgromadzenia Misjonarzy Kombonianów.

Książki na Kresy

To w misji tego zgromadzenia w Tali w Sudanie Południowym zbudowano pierwszą studnię z pieniędzy za zebrana w akcji w Polsce makulaturę. Korzystają z niej mieszkańcy kilku okolicznych wiosek. Kolejna studnia powstanie w innej misji prowadzonej przez Ojców Kombonianów, w Lomin przy granicy z Ugandą.

Ale jest jeszcze jeden aspekt zbiórki. - Pieniądze są ważne, ale przede wszystkim uwrażliwia ona ludzi na pomoc ubogim, umacnia wspólnotę. Uwrażliwia ekologicznie: są już całe rodziny, które zbierają papier, kartony, przeznaczają na pomoc innym - zwraca uwagę ks. Kurek. Rośnie też świadomość misyjna, co często jest cenniejsze, niż tony makulatury. Akcja się rozkręca, ale zdaniem ks. Kurka, kilkadziesiąt zaangażowanych w nią parafii to wciąż niewiele. - Gdyby cała Polska zaangażowała się w akcję, w dziesięć lat mogłaby zaradzić problemom z wodą w tamtej części Afryki - mówi salezjanin.

Reklama

Jak zwraca uwagę o. Radosław Kępczyński, franciszkanin z klasztoru przy ul. Senatorskiej, oprócz zwykłej makulatury, ludzie przynoszą dużo książek. - Szkoda ich wyrzucać. Dlatego teraz sortujemy. Bezużyteczna makulatura idzie do kontenera, książki jadą do jednego z księży, który wysyła je na Wschód, na dawne Kresy.

Teraz Kamerun

W Warszawie zbiórka makulatury odbywa się przed kościołem Wszystkich Świętych przy pl. Grzybowskim (zwykle w końcu miesiąca, najbliższa zbiórka w dniach 26-28 lipca), przed kościołem św. Łukasza Ewangelisty (ul. Górczewska, 5-7 lipca), przy kościele Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła (ul. Domaniewska, 8-9 lipca. Wykaz parafii znajduje się na stronie: www.katolickie.media.pl.

Przed kościołem franciszkanów pw. Matki Bożej Anielskiej, ul. Modzelewskiego (3-4 lipca) i przed pw. św. Antoniego Padewskiego (1-2 lipca) będzie zbierana natomiast makulatura, z której pieniądze pójdą na franciszkańską misję w Kamerunie.

- Wcześniej zbieraliśmy tylko na studnie w Sudanie. Jednak w marcu nasza prowincja franciszkańska przejęła misję w Abong’ Mbang w Kamerunie. Pracują tam już bracia - do których ja mam wkrótce dołączyć - ale sporo jest tam do zrobienia - kościół, szkoła, domek do wyposażenia, pole do obrobienia, brakuje sprzętu - mówi o. Radosław Kępczyński. - Ze względu na potrzeby misji, od maja środki ze zbiórki zostaną przeznaczone właśnie na nią

Raz w miesiącu makulaturę „na misję” przekazuje zaprzyjaźniona z warszawskimi Franciszkanami firma państwa Jaroszyńskich z Łomianek. - Wiemy od dawna o akcji, składamy makulaturę i przy okazji pobytu w Warszawie przywozimy ją do Franciszkanów na Senatorską - mówi pracownik firmy. - Robimy to regularnie, bo cel jest szczytny.

2013-06-26 14:09

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Na pomoc misjonarzowi

Niedziela sandomierska 35/2018, str. VI

[ TEMATY ]

misje

ks. Adam Stachowicz

Na wieczorną Mszę św. każdy przybył ze świecą

Na wieczorną Mszę św. każdy przybył ze świecą

To już siódmy raz jak w Kłyżowie odbywa się Radosne Misyjne Granie. Jest to piknik, podczas którego promowana jest idea posługi misyjnej oraz zbierane są fundusze na wsparcie działalności placówki misyjnej prowadzonej przez ks. Wiesława Podgórskiego w parafii La Union w Ekwadorze

Radosne Misyjne Granie w Biało-Czerwonych Barwach odbyło się 19 sierpnia w Kłyżowie na placu przy miejscowej szkole. Na różne sposoby można wspierać misje i pracujących tam kapłanów. Mieszkańcy parafii Kłyżów wspierają swojego rodaka ks. Wiesława Podgórskiego, m.in. organizując piknik misyjny. Pomysł pikniku zrodził się oraz regularnie co roku odbywa się w rodzinnej miejscowości misjonarza.
CZYTAJ DALEJ

Ojciec Pio, dziecko z Pietrelciny

Niedziela Ogólnopolska 38/2014, str. 28-29

[ TEMATY ]

O. Pio

Commons.wikimedia.org

– Francesco! Francesco! – głos Marii Giuseppy odbijał się od niskich kamiennych domków przy ul. Vico Storto Valle w Pietrelcinie. Ale chłopca nigdzie nie było widać, mały urwis znów gdzieś przepadł. Może jest w kościele albo na pastwisku w Piana Romana? A tu kabaczki stygną i ciecierzyca na stole. W całym domu pachnie peperonatą. – Francesco!

Maria Giuseppa De Nunzio i Grazio Forgione pobrali się 8 czerwca 1881 r. w Pietrelcinie. W powietrzu czuć już było zapach letniej suszy i upałów. Wieczory wydłużały się. Panna młoda pochodziła z rodziny zamożnej, pan młody – z dużo skromniejszej. Miłość, która im się zdarzyła, zniwelowała tę różnicę. Żadne z nich nie potrafiło ani czytać, ani pisać. Oboje szanowali religijne obyczaje. Giuseppa pościła w środy, piątki i soboty. Małżonkowie lubili się kłócić. Grazio często podnosił głos na dzieci, a Giuseppa stawała w ich obronie. Sprzeczki wywoływały też „nadprogramowe”, zdaniem męża, wydatki żony. Nie byli zamożni. Uprawiali trochę drzew oliwnych i owocowych. Mieli małą winnicę, która rodziła winogrona, a w pobliżu domu rosło drzewo figowe. Dom rodziny Forgione słynął z gościnności, Giuseppa nikogo nie wypuściła bez kolacji. Grazio ciężko pracował. Gdy po latach syn Francesco zapragnął być księdzem, ojciec, by sprostać wydatkom na edukację, wyjechał za chlebem do Ameryki. Kapłaństwo syna napawało go dumą. Wiele lat później, już w San Giovanni Rotondo, Grazio chciał ucałować rękę syna. Ojciec Pio jednak od razu ją cofnął, mówiąc, że nigdy w życiu się na to nie zgodzi, że to dzieci całują ręce rodziców, a nie rodzice – syna. „Ale ja nie chcę całować ręki syna, tylko rękę kapłana” – odpowiedział Grazio Forgione, rolnik z Pietrelciny.
CZYTAJ DALEJ

Delegaci Episkopatów Europy: troska o stworzenie to istotna część wiary, a nie opcja polityczna

Troska o stworzenie jest istotną częścią wiary chrześcijańskiej, a nie opcją polityczną. Mówiono o tym podczas spotkania biskupów delegatów konferencji episkopatów Europy i dyrektorów krajowych kościelnych biur ds. ochrony stworzenia.

Spotkanie odbyło się w dniach 19-21 września w Castel Gandolfo pod hasłem „«Laudato si’»: nawrócenie i zaangażowanie”. W dziesiątą rocznicę encykliki papieża Franciszka „Laudato si’” zorganizowała je Sekcja ds. Ochrony Stworzenia Rady Konferencji Biskupich Europy (CCEE). Jej przewodniczący, greckokatolicki biskup Bohdan Dziurach wskazał na trwałą wartość encykliki, uznając ją za kamień milowy nauczania i działań Kościoła katolickiego w dziedzinie ochrony środowiska.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję