Pod hasłem: „To ja... ludzki od początku” (Este soy yo... humano desde el principio) - trwa tegoroczna kampania Episkopatu Hiszpanii na rzecz życia. „Życie jest pierwszym prawem człowieka, korzeniem i warunkiem wszystkich pozostałych praw” - piszą biskupi w specjalnym przesłaniu.
Hasło kampanii nawiązuje do słów minister Bibiany Aído w rządzie premiera Zapatero, odpowiedzialnej za przygotowanie obecnie obowiązującej w Hiszpanii ustawy o aborcji. W jednym z wystąpień minister Aído stwierdziła, że nie ma podstaw, aby płód w łonie matki określić jako ludzki. Słowa te wywołały reakcje m.in. lekarzy, naukowców i filologów.
Na plakatach, także na przydrożnych billboardach, można zobaczyć zdjęcie echografii i twarz dziecka oraz słowa: „To ja... ludzki od początku”. Autorzy kampanii apelują, aby w kwietniu umieścić na Facebooku zdjęcie swojej echografii.
Korea
Apel biskupa do Papieża
Reklama
O pomoc w przeciwdziałaniu eskalacji konfliktu na Półwyspie Koreańskim zwrócił się do papieża Franciszka przewodniczący Episkopatu Korei Południowej. - Dziękujemy za modlitwę i ufamy, że Ojciec Święty w dalszym ciągu będzie zwracał uwagę polityków z całego świata na trudną sytuację w Korei - powiedział bp Peter Kang U-il. Podkreślił także, że sprowokowanie wojny przez Koreę Północną w czasach, gdy istnieje broń masowego rażenia, może doprowadzić do prawdziwej katastrofy. Przewodniczący koreańskiego Episkopatu dodaje, że przyczyn konfliktu należy upatrywać przede wszystkim w bardzo trudnej sytuacji ekonomicznej sąsiada z północy. Władze państwowe i siły militarne chcą stworzyć wroga, przeciwko któremu można by zwrócić rozczarowanych ludzi. - Jako chrześcijanie liczymy na solidarną współpracę przywódców politycznych i ciągle mamy nadzieję, że będziemy mogli patrzeć ufnie w przyszłość - dodał bp Kang U-il.
Grecja
Boom powołaniowy
Prawosławne klasztory w Grecji i na Świętej Górze Athos odnotowują rekordową liczbę nowicjuszek i nowicjuszy. W przeważającej części chodzi o biednych i bezdomnych, ofiary greckiego kryzysu finansowego i gospodarczego - donosi niemiecka agencja katolicka KNA.
Kandydaci do życia zakonnego to tzw. nosiciele habitu (schimy), mnisi i mniszki w pełni zintegrowani ze wspólnotą zakonną, ale nieskładający ślubów zakonnych.
Schronienie w klasztorach, w których jest niewielu zakonników i zakonnic, znajdują także całe rodziny. Choć uczestniczą one w życiu modlitewnym, to mieszkają w budynkach przyklasztornych. Taka sytuacja niesie jednak ze sobą poważne problemy finansowe. Niektóre z klasztorów z powodów oszczędnościowych i coraz wyższego podatku gruntowego okresowo wyłączają prąd. Wzrost tego podatku jest jednym ze środków, których domagała się Bruksela, aby zażegnać widmo bankructwa Grecji.
Ludzie
Chryzostom II
Chryzostom II - prawosławny arcybiskup Cypru, oświadczył, że zamierza udać się wkrótce do Moskwy, aby otworzyć nową kartę w relacjach rosyjsko-cypryjskich i wesprzeć cypryjską gospodarkę.
Podczas spotkania z rosyjskimi przedsiębiorcami hierarcha przekonywał ich, by mimo kryzysu na Cyprze nie wycofywali z tego kraju swych kapitałów. Zaproponował im rekompensatę poniesionych strat w postaci prawa do eksploatacji bogactw naturalnych wyspy.
Chryzostom II obiecał, że będzie wspierał rosyjskich przedsiębiorców i stanie się „drugim ambasadorem Rosji na Cyprze”.
Cudzysłów
Aby właściwie troszczyć się o środowisko naturalne, trzeba skutecznie chronić ludzkie prawo do życia. Biskupi kanadyjscy w specjalnym liście pasterskim
Krótko
Decyzją papieża Franciszka przewodniczący i sekretarz generalny Włoskiej Konferencji Biskupiej (CEI) będą od tej pory wybierani w głosowaniu przez samych biskupów. Dotychczas mianowała ich Stolica Apostolska. Była to sytuacja wyjątkowa, gdyż wszystkie inne konferencje Episkopatów na świecie same wybierają swe władze.
Francuski Senat przyjął pierwszy artykuł ustawy o „małżeństwie homoseksualnym”, który zezwala na zawarcie związku przez 2 osoby tej samej płci. Za projektem głosowało 179 senatorów, przeciw - 157.
Portugalski Trybunał Konstytucyjny orzekł, że część założeń planu oszczędnościowego realizowanego przez rząd tego kraju jest niezgodna z konstytucją. Trybunał zakwestionował m.in. obniżkę pensji pracowników państwowych, zawieszenie wypłat dodatków świątecznych oraz obniżenie niektórych świadczeń socjalnych.
Ukraiński prezydent Wiktor Janukowycz ułaskawił byłego szefa MSW Jurija Łucenkę. To efekt nacisku Unii Europejskiej. Była premier Julia Tymoszenko nadal jest w więzieniu. Jej uwolnienie jest warunkiem planowanego na listopad podpisania umowy stowarzyszeniowej.
Francuskie wojska wycofują się z Mali, gdzie od stycznia prowadziły operację zbrojną przeciw rebeliantom. W pierwszym rzucie wyjechało 100 żołnierzy z liczącego 4 tys. osób kontyngentu.
Urugwajski parlament przegłosował ustawę legalizującą związki osób tej samej płci. W ten sposób Urugwaj stał się 13. państwem na świecie, w którym homoseksualiści będą mogli zawierać małżeństwa.
W 21 państwach świata stosuje się jeszcze karę śmierci. W ubiegłym roku najwięcej kar śmierci wykonano w Chinach.
Według wywiadu USA Korea Płn. Ma broń jądrową i rakiety do jej przenoszenia, ale ich sprawność jest raczej niska. Amerykańscy wojskowi są przekonani, że są w stanie odeprzeć ewentualny atak rakietowy.
W latach, w których żyła Katarzyna (1347-80), Europa, zrodzona
na gruzach świętego Imperium Rzymskiego, przeżywała okres swej historii
pełen mrocznych cieni. Wspólną cechą całego kontynentu był brak pokoju.
Instytucje - na których bazowała poprzednio cywilizacja - Kościół
i Cesarstwo przeżywały ciężki kryzys. Konsekwencje tego były wszędzie
widoczne.
Katarzyna nie pozostała obojętna wobec zdarzeń swoich czasów.
Angażowała się w pełni, nawet jeśli to wydawało się dziedziną działalności
obcą kobiecie doby średniowiecza, w dodatku bardzo młodej i niewykształconej.
Życie wewnętrzne Katarzyny, jej żywa wiara, nadzieja i miłość
dały jej oczy, aby widzieć, intuicję i inteligencję, aby rozumieć,
energię, aby działać. Niepokoiły ją wojny, toczone przez różne państwa
europejskie, zarówno te małe, na ziemi włoskiej, jak i inne, większe.
Widziała ich przyczynę w osłabieniu wiary chrześcijańskiej i wartości
ewangelicznych, zarówno wśród prostych ludzi, jak i wśród panujących.
Był nią też brak wierności Kościołowi i wierności samego Kościoła
swoim ideałom. Te dwie niewierności występowały wspólnie. Rzeczywiście,
Papież, daleko od swojej siedziby rzymskiej - w Awinionie prowadził
życie niezgodne z urzędem następcy Piotra; hierarchowie kościelni
byli wybierani według kryteriów obcych świętości Kościoła; degradacja
rozprzestrzeniała się od najwyższych szczytów na wszystkie poziomy
życia.
Obserwując to, Katarzyna cierpiała bardzo i oddała do dyspozycji
Kościoła wszystko, co miała i czym była... A kiedy przyszła jej godzina,
umarła, potwierdzając, że ofiarowuje swoje życie za Kościół. Krótkie
lata jej życia były całkowicie poświęcone tej sprawie.
Wiele podróżowała. Była obecna wszędzie tam, gdzie odczuwała,
że Bóg ją posyła: w Awinionie, aby wzywać do pokoju między Papieżem
a zbuntowaną przeciw niemu Florencją i aby być narzędziem Opatrzności
i spowodować powrót Papieża do Rzymu; w różnych miastach Toskanii
i całych Włoch, gdzie rozszerzała się jej sława i gdzie stale była
wzywana jako rozjemczyni, ryzykowała nawet swoim życiem; w Rzymie,
gdzie papież Urban VI pragnął zreformować Kościół, a spowodował jeszcze
większe zło: schizmę zachodnią. A tam gdzie Katarzyna nie była obecna
osobiście, przybywała przez swoich wysłanników i przez swoje listy.
Dla tej sienenki Europa była ziemią, gdzie - jak w ogrodzie
- Kościół zapuścił swoje korzenie. "W tym ogrodzie żywią się wszyscy
wierni chrześcijanie", którzy tam znajdują "przyjemny i smaczny owoc,
czyli - słodkiego i dobrego Jezusa, którego Bóg dał świętemu Kościołowi
jako Oblubieńca". Dlatego zapraszała chrześcijańskich książąt, aby "
wspomóc tę oblubienicę obmytą we krwi Baranka", gdy tymczasem "dręczą
ją i zasmucają wszyscy, zarówno chrześcijanie, jak i niewierni" (list nr 145 - do królowej węgierskiej Elżbiety, córki Władysława
Łokietka i matki Ludwika Węgierskiego). A ponieważ pisała do kobiety,
chciała poruszyć także jej wrażliwość, dodając: "a w takich sytuacjach
powinno się okazać miłość". Z tą samą pasją Katarzyna zwracała się
do innych głów państw europejskich: do Karola V, króla Francji, do
księcia Ludwika Andegaweńskiego, do Ludwika Węgierskiego, króla Węgier
i Polski (list 357) i in. Wzywała do zebrania wszystkich sił, aby
zwrócić Europie tych czasów duszę chrześcijańską.
Do kondotiera Jana Aguto (list 140) pisała: "Wzajemne prześladowanie
chrześcijan jest rzeczą wielce okrutną i nie powinniśmy tak dłużej
robić. Trzeba natychmiast zaprzestać tej walki i porzucić nawet myśl
o niej".
Szczególnie gorące są jej listy do papieży. Do Grzegorza
XI (list 206) pisała, aby "z pomocą Bożej łaski stał się przyczyną
i narzędziem uspokojenia całego świata". Zwracała się do niego słowami
pełnymi zapału, wzywając go do powrotu do Rzymu: "Mówię ci, przybywaj,
przybywaj, przybywaj i nie czekaj na czas, bo czas na ciebie nie
czeka". "Ojcze święty, bądź człowiekiem odważnym, a nie bojaźliwym". "Ja też, biedna nędznica, nie mogę już dłużej czekać. Żyję, a wydaje
mi się, że umieram, gdyż straszliwie cierpię na widok wielkiej obrazy
Boga". "Przybywaj, gdyż mówię ci, że groźne wilki położą głowy na
twoich kolanach jak łagodne baranki". Katarzyna nie miała jeszcze
30 lat, kiedy tak pisała!
Powrót Papieża z Awinionu do Rzymu miał oznaczać nowy sposób
życia Papieża i jego Kurii, naśladowanie Chrystusa i Piotra, a więc
odnowę Kościoła. Czekało też Papieża inne ważne zadanie: "W ogrodzie
zaś posadź wonne kwiaty, czyli takich pasterzy i zarządców, którzy
są prawdziwymi sługami Jezusa Chrystusa" - pisała. Miał więc "wyrzucić
z ogrodu świętego Kościoła cuchnące kwiaty, śmierdzące nieczystością
i zgnilizną", czyli usunąć z odpowiedzialnych stanowisk osoby niegodne.
Katarzyna całą sobą pragnęła świętości Kościoła.
Apelowała do Papieża, aby pojednał kłócących się władców
katolickich i skupił ich wokół jednego wspólnego celu, którym miało
być użycie wszystkich sił dla upowszechniania wiary i prawdy. Katarzyna
pisała do niego: "Ach, jakże cudownie byłoby ujrzeć lud chrześcijański,
dający niewiernym sól wiary" (list 218, do Grzegorza XI). Poprawiwszy
się, chrześcijanie mieliby ponieść wiarę niewiernym, jak oddział
apostołów pod sztandarem świętego krzyża.
Umarła, nie osiągnąwszy wiele. Papież Grzegorz XI wrócił
do Rzymu, ale po kilku miesiącach zmarł. Jego następca - Urban VI
starał się o reformę, ale działał zbyt radykalnie. Jego przeciwnicy
zbuntowali się i wybrali antypapieża. Zaczęła się schizma, która
trwała wiele lat. Chrześcijanie nadal walczyli między sobą. Katarzyna
umarła, podobna wiekiem (33 lata) i pozorną klęską do swego ukrzyżowanego
Mistrza.
Niektórzy polscy biskupi udzielili na terenie podległych im diecezji dyspensy od wstrzemięźliwości od spożywania pokarmów mięsnych w piątek 2 maja. Zdecydował tak m.in. Prymas Polski, kard. Kazimierz Nycz czy metropolici częstochowski i gdański uwzględniając racje duszpasterskie. Żołnierzom, funkcjonariuszom i pracownikom służb mundurowych dyspensy udzielił biskup polowy.
Prymas Polski abp Józef Kowalczyk udzielił wiernym archidiecezji gnieźnieńskiej oraz osobom przebywającym na jej terenie dyspensy od zachowania wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych w piątek, dnia 2 maja br.
Podobnie uczynił metropolita warszawski kard. Kazimierz Nycz, który „mając na względzie, że piątek 2 maja przypada między dwoma dniami ustawowo wolnymi od pracy, co – jak stwierdził - sprzyja organizowaniu w tym czasie rodzinnych i towarzyskich spotkań oraz radosnemu przeżywaniu tych dni, po rozważeniu słusznych racji duszpasterskich, udzielił zgodnie z kan. 87 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego, wszystkim osobom przebywającym w granicach archidiecezji warszawskiej, dyspensy od zachowania nakazanej w piątek wstrzemięźliwości od spożywania pokarmów mięsnych”. Osoby korzystające z dyspensy zobowiązał do modlitwy w intencjach Ojca Świętego.
Racjami duszpasterskimi kierował się również metropolita częstochowski abp Wacław Depo, który udzielił dyspensy „wszystkim osobom przebywającym w granicach archidiecezji częstochowskiej” w piątek 2 maja. Zobowiązał te osoby do modlitwy w intencjach Ojca Świętego, jałmużny lub uczynków chrześcijańskiego miłosierdzia.
„Biorąc pod uwagę typowo wypoczynkowy i turystyczny charakter drugiego dnia miesiąca maja (długi weekend), udzielam wszystkim wiernym na terenie archidiecezji gdańskiej dyspensy od obowiązku zachowania wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych” – napisał w specjalnym dekrecie również metropolita gdański abp Sławoj Leszek Głódź.
Dyspensy udzielił również administrator diecezji siedleckiej bp Piotr Sawczuk, który uwzględnił fakt, że „piątek 2 maja br. przypada między dwoma dniami ustawowo wolnymi od pracy, kiedy to w sposób szczególny dziękujemy Bogu za dar wolnej Ojczyzny, co sprzyja organizowaniu spotkań patriotycznych, rodzinnych i towarzyskich”
Potrawy mięsne można będzie spożywać też na terenie diecezji bielsko-żywieckiej, gdzie dyspensy udzielił bp Roman Pindel.
Ponadto z dyspensy od pokutnego charakteru piątku 2 maja będą mogli skorzystać wierni ordynariatu polowego. „Święto Flagi Narodowej obchodzone w naszej Ojczyźnie w dniu 2 maja, w przeddzień uroczystości Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, przeżywane jest w sposób uroczysty, szczególnie w Wojsku Polskim.
W związku z tym, że w bieżącym roku dzień ten przypada w piątek, zgodnie z kanonem 87 Kodeksu Prawa Kanonicznego oraz art. II § 1 Konstytucji Apostolskiej Spirituali Militum Curae, niniejszym udzielam dyspensy wszystkim wiernym Ordynariatu Polowego od przestrzegania pokutnego charakteru tego dnia, zwalniając z obowiązku zachowania wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych” – napisał w wydanym dziś dekrecie bp Józef Guzdek.
W Kościele katolickim w Polsce, wstrzemięźliwość od spożywania mięsa lub innych pokarmów należy zachowywać we wszystkie piątki w roku
Dyspensa jest zawsze jednorazowym zwolnieniem z przestrzegania konkretnego przykazania kościelnego, natomiast od przykazań Bożych nikt nie może dyspensować. Dyspensa może być udzielona tylko w pewnych okolicznościach i dla konkretnej osoby lub konkretnej grupy osób. Najczęściej dotyczy ona zwolnienia z obowiązku powstrzymania się od spożywania potraw mięsnych i od zabawy w piątki. Biskup udziela też różnego rodzaju dyspens związanych z zawieraniem małżeństw.
W większości wypadków biskupi udzielili swoim diecezjanom dyspens na podstawie kanonu 87 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego (KPK), który głosi: „Biskup diecezjalny może dyspensować wiernych - ilekroć uzna to za pożyteczne dla ich duchowego dobra - od ustaw dyscyplinarnych, tak powszechnych, jak i partykularnych, wydanych przez najwyższą władzę kościelną dla jego terytorium lub dla jego podwładnych, jednak nie od ustaw procesowych lub karnych ani od których dyspensa jest specjalnie zarezerwowana Stolicy Apostolskiej lub innej władzy”.
Dziennikarze, a nawet watykaniści specjalizujący się w tematyce Stolicy Apostolskiej jeszcze za życia papieża Franciszka rozpoczęli medialne konklawe, typując kandydatów na jego następcę. Ci, którzy nakładają na wybór papieża pewien schemat polityczny, zwykle błądzą w swoich prognozach. Kiedy szukają kandydata według klucza: konserwatysta, liberał, progresista, ich przewidywania niemal zawsze kończą się niepowodzeniem. Kardynałowie kierują się zupełnie innymi kryteriami. W tym przypadku - kryteriami aktualnych potrzeb Kościoła roku 2025.
Poza tym konklawe, co zobaczymy w czasie bezpośrednich transmisji z jego rozpoczęcia 7 maja, jest w dużej mierze aktem liturgicznym. Kardynałowie większą część czasu konklawe spędzają nie na głosowaniach, tylko na modlitwie. Na samym jego początku przyzywają Ducha Świętego - i to jest kluczowy moment tego wydarzenia, bo - jak wierzymy - otwierają się na działanie Boga, którego wyrazem ma być ich głosowanie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
