Reklama

Czy wampiry są złe? Pokaż zęby!

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Świat obrazów literackich prowadził nas zawsze do poszerzania perspektyw umysłu. Od dziecięcych baśni po wiersze, czy powieści fantastyczne. To, co w tych podróżach do wyobraźni może pociągać to pewna rzeczywistość, będąca poza naszym zasięgiem, zawierająca jednak elementy, z którymi jesteśmy w stanie się utożsamić. To drugie jest naturalne, ale może stanowić pewnego rodzaju pułapkę, szczególnie jeśli, za intencją autora nie idzie tylko przedstawienie równoległego świata ideałów, ale wprowadzenie w swoistą kulturę i grupę przynależności społecznej.

Czy rzeczywiście we współczesnej literaturze powieść jest tylko powieścią, czy niektóre pozycje - jak cykl o Harrym Poterze, książki Dana Browna, Paolo Coelho, czy saga wampirycznej rodziny Cullenów o popularnym tytule „Zmierzch” - mogą wprowadzać czytelnika w pewne inicjacje, które nie są już tylko światem wyobraźni, ale realnym wyborem, niosącym konkretne skutki w jego życiu duchowym, społecznym oraz zdrowiu fizycznym i psychicznym? Literatura ta wchodzi w skład zagrożeń duchowych.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Jaka jest granica między zagrożeniem a problemem? Panu Bogu tylko znana, gdyż świata ciemności nie trzeba do swojego życia specjalnie zapraszać. Ma on tę cechę, że wdziera się, nie pytając, wykorzystując naszą osłabioną czujność, najchętniej pod postacią nienazwaną albo dobrą.

Reklama

Temat ten poruszył, podczas ogólnopolskiej konferencji z cyklu „Zagrożenia rozwoju osobowości młodego człowieka na początku XXI wieku”, o. Aleksander Posacki SJ (demonolog, autor leksykonów i wybitny znawca tematu współczesnych zagrożeń duchowych). - Warto się zastanowić - mówił - czy to jest racjonalne? Bać się tematu wampirów, okultyzmu? Do tego trzeba zadać sobie pytanie, czym się różni wiara w duchy od wiary w krasnoludki? Bo czasami to się myli i my katolicy wychodzimy na jakichś oszołomów, ludzi zacofanych, a ja powiem, że jest odwrotnie. Jeśli ktoś tę rzeczywistość neguje, to prawdopodobnie właśnie zachowuje się irracjonalnie.

Ojciec Posacki podkreślił, że za pewnymi symbolami, tym co racjonalne, może stać pewna rzeczywistość: - Duch, duchy, to pojęcia, nad którymi się nie zastanawiamy i wampiryzm - ktoś powie - to tylko kultura. O ile świat kultury wysokiej zajmuje się sferą pojęć, o tyle kultura masowa zajmuje się obrazami. Kreowane nowe obrazy człowieka zawierają oswajającą z brzydotą estetykę.

Mówca przypomniał także o skłonności do psychologizowania obrazu. Tłumaczymy, że jest to tylko twór ludzki, a więc nie niosący zagrożenia: - Ewentualne zagrożenie widzimy może w chaosie, który się tu wkrada, czy pomieszaniu pojęć. Warto jednak pamiętać, że niepoważne traktowanie zła nie zmniejsza zagrożenia z jego strony. Podkreślił, że najwłaściwszym odniesieniem jakie możemy zastosować w Roku Wiary to uznanie, że jesteśmy obrazem Boga.

Reklama

Postać wampirów znano już od dawna. W XIX w. nazywano tak zmarłych nękających członków swojej rodziny. Do połowy XX w. ukazywana była jednoznacznie jako zło (np. Dracula). - Potem - kontynuował Ojciec - pojawia się nowy typ wampira, już nie tak jednoznacznie odrażający, ale na swój sposób pociągający. Postępuje humanizacja wampirów, jak i humanizacja szatana. W powieści „Zmierzch” wygląda, jakoby wampiry pojawiły się nie wiadomo skąd, są częścią bytu i nie widać w nich wyraźnego buntu przeciw Bogu, bo nie ma w tym kreowanym świecie uznanej obecności Boga.

Wampir ukazany tu jest jako byt wyższy od człowieka, nie ze względu na stronę, po której walczy, ale na moc i paranormalne zdolności. Zależny jednak od ludzi, żywiący się ich energią, krwią. U korzeni swojego postępowania błąkający się w poszukiwaniu miłości i trwale nieszczęśliwy. A więc pojawia się kontekst wieczności szczęśliwej i potępionej. Ważną kwestią jest też ukąszenie - spełnia formę inicjacji, prowadzącej do przemiany człowieka w wampira. A to, zamiast sprawiać cierpienie, ukazane jest jako przejście do lepszego świata duchowego.

Ojciec zaryzykował pytanie: - Czy taka inicjacja mogłaby być odwróceniem ofiary Eucharystii? To także ofiara krwi, o której Jezus powiedział, że jest warunkiem, abyśmy zmartwychwstali i byli zbawieni.

Wampirami nie nazywamy już tylko postaci literackich, ale grupy i społeczności internetowe prowadzące do psychiczno-duchowych uzależnień. Osoby te zamiast iść do szkoły, spać, czy zajmować się dziećmi - muszą czytać wspomniane książki i kontaktować się z innymi „wampirami”, nie mówiąc już o krwawych inicjacjach.

W ochronie przed zagrożeniem duchowym chodzi jednak o poziom wcześniejszy - serce i umysł, czyli korzenie naszych wyborów i nawyki, które z nich się wykształcają. W przeciwnym razie walczymy ze strzępami skutków, co można opisać parafrazą Ewangelii: „Lepiej jest z jednym zębem wejść do Królestwa Bożego, aniżeli ze wszystkimi, które byłyby dla kogoś powodem grzechu”. Może ośmiesza ona Słowo Boże, ale w świecie wampirycznych struktur i ich kłów nie jest już tak bezpodstawna.

23-25 listopada br. na Uniwersytecie Gdańskim odbyła się 7. ogólnopolska konferencja naukowa z cyklu zagrożeń rozwoju osobowości młodego człowieka: „Porta fidei - wiara doświadczana i przekazywana”. Organizatorem wydarzenia było m.in. Centrum Informacji o Sektach i Nowych Ruchach Religijnych. Wydaje ono także biuletyn „Kwartalnik o zagrożeniach duchowych” oraz współorganizuje sympozjum pt. „Magia - cała prawda”.

2012-12-31 00:00

Oceń: 0 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

SMS-y z Konga

Niedziela Ogólnopolska 43/2016, str. 54-55

[ TEMATY ]

misje

Afryka

Niedziela Młodych

Archiwum s. Anny Nowakowskiej

Niedziela Misyjna. O tym, że misjonarze wykonują konkretny kawał roboty w naszym imieniu – wiadomo. O tym, że potrzebują naszej modlitwy – też. Ale czy wiadomo, jak wygląda ich codzienność? Z czym się zmagają? Jak wyglądały ich początki na krańcu świata?
Czym się zachwycali, z czym musieli zmierzyć? O tym w moich SMS-owych rozmowach z s. Anną ze Zgromadzenia Sióstr od Aniołów. Pisanych pod wpływem chwili, z potrzeby serca...

Hej! Sprawdzam łączność Rwanda-Częstochowa. Od wczoraj jestem w Afryce. Pierwszy szok – wczoraj rano zima, wieczorem pełnia lata. Przyleciałam z Aniołami otoczona szturmem do nieba. W Brukseli otrzymałam ostatnie pożegnalne SMS-y i wiadomości, że moi „Anielscy Bracia” – kapłani odprawili rano Mszę św. w mojej intencji.
CZYTAJ DALEJ

Św. Iwo - mniej znany święty

Iwo Hélory żył w latach 1253 -1303 we Francji, w Bretanii. Urodził się w Kermartin, w pobliżu Tréguier. Po ukończeniu 14. roku życia studiował w Paryżu na Wydziale Sztuk Wyzwolonych, później na Wydziale Prawa Kanonicznego i Teologii, a w Orleanie na Wydziale Prawa Cywilnego.

Po trwających 10 lat studiach powrócił do rodzinnej Bretanii. Do 30. roku życia pozostawał - jako człowiek świecki - na stanowisku oficjała diecezjalnego w Rennes, sprawując w imieniu biskupa funkcje sędziowskie. Zasłynął jako człowiek sprawiedliwy i nieprzekupny, obrońca interesów biedaków, za których nieraz sam opłacał koszty postępowania, a także - jako doskonały mediator w sporach. Później poszedł za głosem powołania i po przyjęciu święceń kapłańskich skupił się na pracy w przydzielonej mu parafii. Biskup powierzył mu niewielką parafię Trédrez, a po roku 1293 nieco większą - Louannec. Iwo od razu zjednał sobie parafian, dając przykład ubóstwa i modlitwy. W czasach, kiedy kapłani obowiązani byli odprawiać Mszę św. tylko w niedziele i święta, Iwo czynił to codziennie, niezależnie od tego, gdzie się znajdował. Często, chcąc pogodzić zwaśnionych, zanim zajął się sprawą jako sędzia, odprawiał w ich intencji Mszę św. - po niej serca skłóconych w jakiś cudowny sposób ulegały przemianie i jednali się bez rozprawy. Nadal chętnie służył wiedzą prawniczą wszystkim potrzebującym, sam żyjąc bardzo skromnie. Był doskonałym kaznodzieją. Iwo Hélory zmarł 19 maja 1303 r. W 1347 r. papież Klemens VI ogłosił go świętym. Jego kult rozpoczął się zaraz po jego śmierci i bardzo szybko rozprzestrzenił się poza granice Bretanii. Kościoły i kaplice jemu dedykowane zbudowano m.in. w Paryżu i w Rzymie. Wiele wydziałów prawa i uniwersytetów obrało go za patrona, m.in. w Nantes, Bazylei, Fryburgu, Wittenberdze, Salamance i Louvain. Został pochowany w Treguier we Francji, które jest odtąd miejscem corocznych pielgrzymek adwokatów w dniu 19 maja. Warto też dodać, że do Polski kult św. Iwona dotarł stosunkowo wcześnie. Już 25 lat po jego kanonizacji, w 1372 r. jeden z kanoników wrocławskiej kolegiaty św. Idziego, Bertold, ze swej pielgrzymki do Tréguier przywiózł relikwie świętego. Umieszczono je w jednym z bocznych ołtarzy kościoła św. Idziego. Również po relikwie św. Iwona pojechał opat Kanoników Regularnych Henricus Gallici. Na jego koszt do budującego się wówczas kościoła Najświętszej Maryi Panny na Piasku dobudowano kaplicę św. Iwona, w której umieszczono ołtarzyk szafkowy z relikwiami. Niestety, nie dotrwały one do naszych czasów, w przeciwieństwie do kultu, który, przerwany na początku XIX wieku, ożył w 1981 r. Od tego czasu w każdą pierwszą sobotę miesiąca w kaplicy św. Iwona zbierają się prawnicy wrocławscy na Mszy św. specjalnie dla nich sprawowanej. Drugim ważnym miejscem kultu św. Iwona w Polsce jest Iwonicz Zdrój, gdzie znajduje się jedyny w Polsce, jak się wydaje, kościół pw. św. Iwona, z przepiękną rzeźbioną w drewnie lipowym statuą Świętego. Warto też wspomnieć o zakładanych w XVII i XVIII wieku bractwach św. Iwona, gromadzących w swych szeregach środowiska prawnicze, a mających przyczynić się do ich odnowy moralnej. Bractwa te istniały przede wszystkim w miastach, gdzie zbierał się Trybunał Koronny: w Piotrkowie Trybunalskim (zał. w 1726 r.) i w Lublinie (1743 r.). W obydwu do dziś zachowały się obrazy przedstawiające Świętego: w Piotrkowie - w kościele Ojców Jezuitów, w Lublinie - w kościele parafialnym pw. Nawrócenia św. Pawła. Istniały też bractwa w Przemyślu (XVII w.), prawdopodobnie w Krakowie (zachował się XVIII-wieczny obraz św. Iwona w zakrystii kościoła Ojców Pijarów), w Warszawie i we Lwowie. W diecezji krakowskiej czczono św. Iwona w Nowym Korczynie (w 1715 r. w kościele Ojców Franciszkanów konsekrowano ołtarz św. Iwona) oraz w Nowym Sączu, w kręgach związanych z Bractwem Przemienienia Pańskiego. Natomiast we Wrocławiu, w kaplicy kościoła pw. Najświętszej Marii Panny na Piasku, znajduje się witraż wyobrażający św. Iwo. Został on ufundowany w 1996 r. przez adwokatów dolnośląskich z okazji 50-lecia tamtejszej adwokatury.
CZYTAJ DALEJ

Rekordowa liczba wojskowych przyjęła chrzest w Lourdes

2025-05-19 14:37

[ TEMATY ]

Lourdes

sanktuarium

rekord

wojskowi

Międzynarodowa Pielgrzymka Wojskowa

Vatican Media

Międzynarodowa Pielgrzymka Wojskowa do Lourdes

Międzynarodowa Pielgrzymka Wojskowa do Lourdes

W Lourdes zakończyła się 65. Międzynarodowa Pielgrzymka Wojskowa, która co roku przyciąga tysiące żołnierzy z całego świata. Podczas spotkania 210 żołnierzy przyjęło chrzest, a 503 przystąpiło do Sakramentu Bierzmowania.

To oznacza wzrost o 17 proc. w porównaniu z ubiegłym rokiem w przypadku chrztów i aż 33 proc. w przypadku bierzmowań. Dane te wpisują się w szerszy trend wzrostu liczby dorosłych przystępujących do sakramentów m.in. w Kościele katolickim we Francji. Jak przypomina portal Aleteia, podczas tegorocznej Wigilii Paschalnej we Francji ochrzczonych zostało 10 tys. dorosłych, co stanowi wzrost o 45 proc. rok do roku. W ciągu ostatniej dekady liczba dorosłych katechumenów we Francji wzrosła o ponad 60 proc.: z 3 900 w 2015 r. do 10 384 w 2025 r.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję