Reklama

Niedziela na Podbeskidziu

Wielkanocne zwyczaje

Górale Beskidzcy z Trójwsi Beskidzkiej gościli w TVP1.

Niedziela bielsko-żywiecka 17/2021, str. VIII

[ TEMATY ]

muzyka

górale

MJscreen

Za pośrednictwem telewizji Kapela Mała Jetelinka zagościła w naszych domach

Za pośrednictwem telewizji Kapela Mała Jetelinka zagościła w naszych domach

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Relację ze spotkania wyemitowano w programie „Tydzień” w TVP1. Górale opowiedzieli o zwyczajach i tradycjach wielkanocnych na terenie Trójwsi Beskidzkiej. Wśród gości znalazł się proboszcz parafii Matki Bożej Frydeckiej w Jaworzynce Trzycatku ks. Marek Modzelewski, który mówił o aspekcie duchowym świąt Wielkiej Nocy. – Święta Wielkanocne są dla chrześcijan fundamentem, istotą, czymś, bez czego by nas tu dziś nie było. Nie byłoby wielu rzeczy na świecie, które są wybudowane na podstawowej prawdzie, że Chrystus nie tylko się narodził, lecz również umarł i zmartwychwstał – podkreślił kapłan. Zaznaczył, że na Trzycatku w niedzielę do południa jest czas dla Pana Boga, a po południu – dla rodziny.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi Grzegorz Puda mówił o zwyczajach świątecznych w swoim domu, gdzie święcą pokarmy, malują pisanki w gronie rodzinnym i przełamują się jajkiem. – Ważne jest, aby przy śniadaniu wielkanocnym wszyscy członkowie rodziny byli w zgodzie, uśmiechali się do siebie – zaznaczył Grzegorz Puda.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Wójt gminy Istebna Łucja Michałek dodała, że dla górali to najważniejsze święta w roku. – Nasza gmina znana jest z bogatej tradycji i obchodzimy je bardzo uroczyście. Dla nas ważne jest np. udawanie się na Mszę św. i procesję rezurekcyjną w strojach regionalnych. Charakterystyczna jest kuchnia regionalna: na stole w naszym regionie znajduje się swojska kiełbasa, chleb czy chrzan. Wzajemna życzliwość i gościnność, przebaczenie i pojednanie – to najważniejsze dla górali – dodała Łucja Michałek.

Baca Piotr Kohut przybliżył zwyczaje pasterskie, zaznaczając, że dla pasterstwa bardzo ważna była Wielka Sobota i zapalanie ognia. – Pasterstwo to nie tylko kultura górali i tożsamość, ale i dziedzictwo chrześcijańskie. To, co mamy zapisane w Biblii, nawiązuje do pasterstwa, np. baranek, to jeden z symboli Wielkanocy. Zapalenie ognia w Wielką Sobotę jest momentem, kiedy zaczyna się sezon pasterski. Od tego ognia zapalamy nasze watry w bacówkach – wspomniał baca.

Reklama

Dyrektor Gminnego Ośrodka Kultury w Istebnej Łucja Dusek zauważyła, że przy okazji pandemii trzeba dostrzec istotę powrotu do istoty rodzinnej świąt. – W tradycji góralskiej kładło się nacisk, że to były rodzinne święta. Życie toczyło się według kalendarza przyrody. Wielki Post był czasem zadumy, ciszy. A w Wielkanoc następowała wielka radość, stąd też bogato zastawione stoły i chodzenie po domach z goiczkiem w drugi dzień. Kiedyś rodziny były wielopokoleniowe, ludzie przebywali w jednym pomieszczeniu, a ich więzi były zacieśnione. Obecnie poszło to bardzo w nowoczesność, ale myślę, że pandemia sprzyja temu, aby poprawić, zawęzić relacje rodzinne – stwierdziła Łucja Dusek.

Program prowadziła Monika Motecha-Pastuszko. W międzyczasie wystąpiła Kapela Mała Jetelinka pod kierunkiem Moniki Wałach-Kaczmarzyk, wykonując tradycyjne góralskie pieśni wielkanocne, a także obrzęd chodzenia z goiczkiem, czyli z ustrojoną gałązką, w Poniedziałek Wielkanocny. Program nagrano w Centrum Pasterskim w Koniakowie. Można go obejrzeć na: www.tvp.pl/informacje-rolnicze/tydzien/wideo/04042021-0800/52783813.

2021-04-21 10:21

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Muzyczne arcydzieła w Gdańsku

[ TEMATY ]

muzyka

koncert

Bukephalos / pl.wikipedia.org

Widok na Długi Targ z Ratuszem Głównego Miasta

Widok na Długi Targ z Ratuszem Głównego Miasta

Najwybitniejsi na świecie przedstawiciele wykonawstwa historycznego i polskie gwiazdy muzyki dawnej wystąpią na rozpoczynającym się jutro w Gdańsku Festiwalu Actus Humanus Resurrectio. W programie znalazło się dziesięć koncertów z arcydziełami muzyki od średniowiecza po późny barok.

Miłośnicy muzyki dawnej usłyszą m.in. pierwsze w Polsce wykonanie Pasji wg św. Mateusza Johanna Sebastiana Bacha pod kierunkiem René Jacobsa. Zabrzmią także arcydzieła Marka Antoine’a Charpentiera w interpretacji powracającego do Polski po dwóch dekadach nieobecności Williama Christiego. Specjalny program przygotowany na 450. rocznicę urodzin Claudia Monteverdiego zaprezentuje zespół Concerto Italiano.

CZYTAJ DALEJ

Święty oracz

Niedziela przemyska 20/2012

W miesiącu maju częściej niż w innych miesiącach zwracamy uwagę „na łąki umajone” i całe piękno przyrody. Gromadzimy się także przy przydrożnych kapliczkach, aby czcić Maryję i śpiewać majówki. W tym pięknym miesiącu wspominamy również bardzo ważną postać w historii Kościoła, jaką niewątpliwie jest św. Izydor zwany Oraczem, patron rolników.
Ten Hiszpan z dwunastego stulecia (zmarł 15 maja w 1130 r.) dał przykład świętości życia już od najmłodszych lat. Wychowywany został w pobożnej atmosferze swojego rodzinnego domu, w którym panowało ubóstwo. Jako spadek po swoich rodzicach otrzymać miał jedynie pług. Zapamiętał również słowa, które powtarzano w domu: „Módl się i pracuj, a dopomoże ci Bóg”. Przekazy o życiu Świętego wspominają, iż dom rodzinny świętego Oracza padł ofiarą najazdu Maurów i Izydor zmuszony był przenieść się na wieś. Tu, aby zarobić na chleb, pracował u sąsiada. Ktoś „życzliwy” doniósł, że nie wypełnia on należycie swoich obowiązków, oddając się za to „nadmiernym” modlitwom i „próżnej” medytacji. Jakież było zdumienie chlebodawcy Izydora, gdy ujrzał go pogrążonego w modlitwie, podczas gdy pracę wykonywały za niego tajemnicze postaci - mówiono, iż były to anioły. Po zakończonej modlitwie Izydor pracowicie orał i w tajemniczy sposób zawsze wykonywał zaplanowane na dzień prace polowe. Pobożna postawa świętego rolnika i jego gorliwa praca powodowały zawiść u innych pracowników. Jednak z czasem, będąc świadkami jego świętego życia, zmienili nastawienie i obdarzyli go szacunkiem. Ta postawa świętości wzbudziła również u Juana Vargasa (gospodarza, u którego Izydor pracował) podziw. Przyszły święty ożenił się ze świątobliwą Marią Torribą, która po śmierci (ok. 1175 r.) cieszyła się wielkim kultem u Hiszpanów. Po śmierci męża Maria oddawała się praktykom ascetycznym jako pustelnica; miała wielkie nabożeństwo do Najświętszej Marii Panny. W 1615 r. jej doczesne szczątki przeniesiono do Torrelaguna. Św. Izydor po swojej śmierci ukazać się miał hiszpańskiemu władcy Alfonsowi Kastylijskiemu, który dzięki jego pomocy zwyciężył Maurów w 1212 r. pod Las Navas de Tolosa. Kiedy król, wracając z wojennej wyprawy, zapragnął oddać cześć relikwiom Świętego, otworzono przed nim sarkofag Izydora, a król zdumiony oznajmił, że właśnie tego ubogiego rolnika widział, jak wskazuje jego wojskom drogę...
Izydor znany był z wielu różnych cudów, których dokonywać miał mocą swojej modlitwy. Po śmierci Izydora, po upływie czterdziestu lat, kiedy otwarto jego grób, okazało się, że jego zwłoki są w stanie nienaruszonym. Przeniesiono je wówczas do madryckiego kościoła. W siedemnastym stuleciu jezuici wybudowali w Madrycie barokową bazylikę pod jego wezwaniem, mieszczącą jego relikwie. Wśród licznych legend pojawiają się przekazy mówiące o uratowaniu barana porwanego przez wilka, oraz o powstrzymaniu suszy. Izydor miał niezwykły dar godzenia zwaśnionych sąsiadów; z ubogimi dzielił się nawet najskromniejszym posiłkiem. Dzięki modlitwom Izydora i jego żony uratował się ich syn, który nieszczęśliwie wpadł do studni, a którego nadzwyczajny strumień wody wyrzucił ponownie na powierzchnię. Piękna i nostalgiczna legenda, mówiąca o tragedii Vargasa, któremu umarła córeczka, wspomina, iż dzięki modlitwie wzruszonego tragedią Izydora, dziewczyna odzyskała życie, a świadkami tego niezwykłego wydarzenia było wielu ludzi. Za sprawą św. Izydora zdrowie odzyskać miał król hiszpański Filip III, który w dowód wdzięczności ufundował nowy relikwiarz na szczątki Świętego.
W Polsce kult św. Izydora rozprzestrzenił się na dobre w siedemnastym stuleciu. Szerzyli go głównie jezuici, mający przecież hiszpańskie korzenie. Izydor został obrany patronem rolników. W Polsce powstawały również liczne bractwa - konfraternie, którym patronował, np. w Kłobucku - obdarzone w siedemnastym stuleciu przez papieża Urbana VIII szeregiem odpustów. To właśnie dzięki jezuitom do Łańcuta dotarł kult Izydora, czego materialnym śladem jest dzisiaj piękny, zabytkowy witraż z dziewiętnastego stulecia z Wiednia, przedstawiający modlącego się podczas prac polowych Izydora. Do łańcuckiego kościoła farnego przychodzili więc przed wojną rolnicy z okolicznych miejscowości (które nie miały wówczas swoich kościołów parafialnych), modląc się do św. Izydora o pomyślność podczas prac polowych i o obfite plony. Ciekawą figurę św. Izydora wspierającego się na łopacie znajdziemy w Bazylice Kolegiackiej w Przeworsku w jednym z bocznych ołtarzy (narzędzia rolnicze to najczęstsze atrybuty św. Izydora, przedstawianego również podczas modlitwy do krucyfiksu i z orzącymi aniołami). W 1848 r. w Wielkopolsce o wolność z pruskim zaborcą walczyli chłopi, niosąc jego podobiznę na sztandarach. W 1622 r. papież Grzegorz XV wyniósł go na ołtarze jako świętego.

CZYTAJ DALEJ

Małżeństwo z Andrychowa idzie do grobu św. Jakuba. Zaniosą tam też Twoją intencję

2024-05-15 12:09

[ TEMATY ]

Santiago de Compostela

Camino

świadectwa

Archiwum rodzinne

Mają już za sobą dwa tygodnie pieszej wędrówki. Zostało im jeszcze 100 dni, by planowo dotrzeć do sanktuarium w Santiago de Compostela. Dorota i Rafał Janoszowie zamierzają pokonać 2890 km. Wyruszyli z Andrychowa Drogą św. Jakuba, by podziękować za 35 lat małżeństwa. Dziękują także za trójkę swych dzieci, za pozostałych członków rodziny, za przyjaciół i za to, co ich w życiu spotkało. Andrychowskie małżeństwo znane jest z wieloletniego zaangażowania w Ekstremalną Drogę Krzyżową.

Małżonkowie przyznają, że po raz pierwszy znaleźli się na tym jednym z najbardziej znanych szlaków pielgrzymkowych 10 lat temu. „Było to dla nas bardzo głębokie doświadczenie duchowe, powiązane wtedy z wdzięcznością za 25 lat wspólnego życia małżeńskiego. Okazało się, że Camino wpisało się głęboko w nasze serca, a my wpisaliśmy je w serca naszych dzieci i ich przyjaciół. Za nami 6 takich wędrówek trasą północną i portugalską” - opowiadają na swym facebookowym profilu, który nazwali „Camino Wdzięczności”.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję